Pijawki nie mają wyodrębnionej głowy. Cechuje je brak parapodiów i szczecinek, obecność przyssawek , obojnactwo i rozwój prosty. Są drapieżnikami lub pasożytami żywiącymi się krwią, np. pijawka lekarska , pijawka końska , pijawka rybia .
Pijawki posiadają aparat gębowy przystosowany do wbicia się w ciało ofiary, a silnie umięśniony gardziel i przełyk służą do zassania krwi ofiary.
Pijawki są wykorzystywane do pozyskiwania hirudyny – z jednego osobnika można uzyskać ok. 0,015 g tej substancji.
Używane od starożytności lub wcześniej do upuszczania krwi, w szczególności u osób chorych na nadciśnienie. W połowie XIX w. wykorzystywanie pijawek w celach leczniczych zostało przyhamowane rozwojem nowoczesnej medycyny i farmakologii. Obecnie w medycynie stosuje się leczenie pijawkami (hirudoterapia) hodowanymi w sterylnych warunkach
Pijawki nie mają wyodrębnionej głowy. Cechuje je brak parapodiów i szczecinek, obecność przyssawek , obojnactwo i rozwój prosty. Są drapieżnikami lub pasożytami żywiącymi się krwią, np. pijawka lekarska , pijawka końska , pijawka rybia .
Pijawki posiadają aparat gębowy przystosowany do wbicia się w ciało ofiary, a silnie umięśniony gardziel i przełyk służą do zassania krwi ofiary.
Pijawki są wykorzystywane do pozyskiwania hirudyny – z jednego osobnika można uzyskać ok. 0,015 g tej substancji.
Używane od starożytności lub wcześniej do upuszczania krwi, w szczególności u osób chorych na nadciśnienie. W połowie XIX w. wykorzystywanie pijawek w celach leczniczych zostało przyhamowane rozwojem nowoczesnej medycyny i farmakologii. Obecnie w medycynie stosuje się leczenie pijawkami (hirudoterapia) hodowanymi w sterylnych warunkach