Opisz bardzo szczegółowo jednej wybrany rozbiór Polski.
Referat!!
zntt
Negocjacje w sprawie przeprowadzenie III rozbioru Rzeczypospolitej rozpoczęły się latem 1794 roku. Ich inicjatorem była Austria, chcąca powetować sobie brak udziału w II rozbiorze i swe niepowodzenia w wojnie z rewolucyjną Francją. Rola Austrii w negocjacjach rozbiorowych była dość specyficzna, gdyż państwo to nie uczestniczyło otwarcie w tłumieniu Insurekcji Kościuszkowskiej, zostawiając ciężar walk na barkach Rosji i Prus. Ostatni król Polski Stanisław August Poniatowski wyjechał pod eskortą żołnierzy rosyjskich z Warszawy do Grodna i tam oddał się pod 'opiekę" namiestnika carskiego. 25 listopada 1795 roku, w zamian za zobowiązanie państw zaborczych do spłaty jego długów, Stanisław August abdykował na rzecz Rosji, po czym wyjechał do Petersburga, gdzie zmarł w 1798 roku. W tymże Petersburgu mocarstwa zaborcze zawarły 26 stycznia 1797 roku konwencję w sprawie swych najnowszych nabytków kosztem Rzeczypospolitej. Konwencja ta stanowiła, że "nazwa królestwa polskiego" ma być na zawsze wymazana. III rozbiór Rzeczypospolitej przyniósł na wiele lat kres suwerennej państwowości polskiej ;p
1 votes Thanks 1
BoogieJanKazimierz09
II rozbóir Konfederacja targowicka została zawiązana w końcu kwietnia 1792r. w Petersburgu pod protekcją rosyjskiej imperatorowej, Katarzyny II, i ogłoszona w połowie maja tego roku w Targowicy na Ukrainie, przy granicy z Rosją. "Targowica" nabrała znaczenia symbolicznego i na zawsze skojarzyła się ze zdradą ojczyzny. Konfederacja wyrosła ze stronnictwa republikańskiego, które sprzeciwiało się reformie Rzeczypospolitej. Do przywódców targowickich należy Szczęsny Potocki-marszałek konfederacji-, Ksawery Branicki, Seweryn Rzewuski, Szymon Kossakowski, Piotr Ożarowski, Józef Ankwicz. Konstytucja 3 Maja znalazła na tyle silne poparcie w kraju, że nie mieli oni szans na obalenie jej w rozgrywve wewnętrznej. Udali się więc po pomoc do Petersburga. Twierdzii, że Sejm Czteroiletni był spiskiem przeciw wolnemu narodowi. Katarzyna II łaskawie udzieliła pomoy, by przywrócić rosyjski protektorat nad Polską.
W kilka dni po ogłoszeniu konfederacji w granice Rzeczypospolitej wkroczyła armia rosyjska. Formalnie wkroczyła na zaproiszenie rady konfederackiej, która aspirowała do roli legalnej władzy w Polsce. Z punktu widzenia Petersburga nie było wię żadnej wojny polsko-rosyjskiej. Siły rosyjskie tylko "po przyjacielsku" wspieroały jedno ze stronnictw w sąsiednim kraju.
Rzeczpospolita w końcu XVIII wieku nie była juz tym samym państwem, co w czasach wielkiej wojny północnej. Armia polska stawiała opór. Wojskami polskimi dowodził bratanek króla, książę Józef Poniatowski. Jedna z dywizji pozostała pod komendą Tadeusza Kościuszki. Polacy odnieśli zwycięstwo pos Zieleńcami. Wtedy ustanowiono order virtuti militari. Pomimo zwycięstw polskich w poszczególnych starciach ROsjanie kontnuowali natarcie. Polska tradycja wojskowa była zerwanma od rządów Sobieskiegoi, armia polska była słao wypoisażona i nie dość wyszkolona. Oddziały carskie zbliżały się do Warszawy. Równocześnie znaczna część szlachty zgłaszała akces do konfederacji. Czyniała tak ze strachu przed represjami ze strony targowiczan, z chęci zdobycia urzędów lub nawet przekonania. Polscy przywódcy nie wierzyli w możliwość skutecznego oporu. Stanisław August Poniatowski prowadził rokowania z Katarzyną, by ocalić choć część dorobu Sejmu Czteroletniego. Imperatorowa zażądała przystąpienia króla do konfederacji. Stanisław August uczynił to w lipcu 1792r. i jako naczelny wódz nakazła przerwanie działań wojennych. Książę Józef Poniatowskie i Tadeusz Kościuszko uważali, że nie wszystkie możliwości obrony zostały wyczerpane. Zamierzali przewieść króla do obozu wojskowego i kontynuować walkę. Jednak po pewnym wahaniu wykonali rozkaz zawieszenia broni i poddali się do dymisji. Kościuszko udał się do Drezna, dzie gramadzili się uchodźcy, którzy zamyślali wznowić walkę droga powstania.
Władzę w Polsce objęli targowicznie. Król został pozbawiony wszelkich wpływów. Ustawy sejmu wielkiego uchylono. Targowiczan czekała jednak niemiła niespodzianka: w 1793r. Rosja i Prusy dokonały kolejnego rozbioru. W drugim rozbiuorze brały udzaił tylko Rosja i Prusy. Austria była tak dalece zaangażowana w wojnę z Francją, że nie dopilnowała swoich interesów w Europie środkowo-wschodniej. Rosja zabrała znaczne ołacie Białorusi i Ukrainy, aż po linię analogiczną do wschodniej granicy II Rzeczypospolitej po roku 1921. Prusy zagarnęły Wielkopolskę, czyli kolebkę polskiej państwowości. wielkopolska była Prusom potrzebna po to, by lepiej zlączyć Pomorze Gdańskie i Prusy Wschodnie ze Śląskiem. Zagarnęły także Gdańsk. Po drugim rozniorze Rzeczpospolita stała się państwem kadłubowym, prawie niezdolnym do funckjonowania. Sejm w Grodnie w 1793r. uchwalił akta dotyczące zgody na rozbiór kolejnych ziem Rzeczypospolitej...
Ostatni król Polski Stanisław August Poniatowski wyjechał pod eskortą żołnierzy rosyjskich z Warszawy do Grodna i tam oddał się pod 'opiekę" namiestnika carskiego. 25 listopada 1795 roku, w zamian za zobowiązanie państw zaborczych do spłaty jego długów, Stanisław August abdykował na rzecz Rosji, po czym wyjechał do Petersburga, gdzie zmarł w 1798 roku. W tymże Petersburgu mocarstwa zaborcze zawarły 26 stycznia 1797 roku konwencję w sprawie swych najnowszych nabytków kosztem Rzeczypospolitej. Konwencja ta stanowiła, że "nazwa królestwa polskiego" ma być na zawsze wymazana.
III rozbiór Rzeczypospolitej przyniósł na wiele lat kres suwerennej państwowości polskiej
;p
Konfederacja targowicka została zawiązana w końcu kwietnia 1792r. w Petersburgu pod protekcją rosyjskiej imperatorowej, Katarzyny II, i ogłoszona w połowie maja tego roku w Targowicy na Ukrainie, przy granicy z Rosją. "Targowica" nabrała znaczenia symbolicznego i na zawsze skojarzyła się ze zdradą ojczyzny.
Konfederacja wyrosła ze stronnictwa republikańskiego, które sprzeciwiało się reformie Rzeczypospolitej. Do przywódców targowickich należy Szczęsny Potocki-marszałek konfederacji-, Ksawery Branicki, Seweryn Rzewuski, Szymon Kossakowski, Piotr Ożarowski, Józef Ankwicz. Konstytucja 3 Maja znalazła na tyle silne poparcie w kraju, że nie mieli oni szans na obalenie jej w rozgrywve wewnętrznej. Udali się więc po pomoc do Petersburga. Twierdzii, że Sejm Czteroiletni był spiskiem przeciw wolnemu narodowi. Katarzyna II łaskawie udzieliła pomoy, by przywrócić rosyjski protektorat nad Polską.
W kilka dni po ogłoszeniu konfederacji w granice Rzeczypospolitej wkroczyła armia rosyjska. Formalnie wkroczyła na zaproiszenie rady konfederackiej, która aspirowała do roli legalnej władzy w Polsce. Z punktu widzenia Petersburga nie było wię żadnej wojny polsko-rosyjskiej. Siły rosyjskie tylko "po przyjacielsku" wspieroały jedno ze stronnictw w sąsiednim kraju.
Rzeczpospolita w końcu XVIII wieku nie była juz tym samym państwem, co w czasach wielkiej wojny północnej. Armia polska stawiała opór. Wojskami polskimi dowodził bratanek króla, książę Józef Poniatowski. Jedna z dywizji pozostała pod komendą Tadeusza Kościuszki.
Polacy odnieśli zwycięstwo pos Zieleńcami. Wtedy ustanowiono order virtuti militari. Pomimo zwycięstw polskich w poszczególnych starciach ROsjanie kontnuowali natarcie. Polska tradycja wojskowa była zerwanma od rządów Sobieskiegoi, armia polska była słao wypoisażona i nie dość wyszkolona. Oddziały carskie zbliżały się do Warszawy. Równocześnie znaczna część szlachty zgłaszała akces do konfederacji. Czyniała tak ze strachu przed represjami ze strony targowiczan, z chęci zdobycia urzędów lub nawet przekonania.
Polscy przywódcy nie wierzyli w możliwość skutecznego oporu. Stanisław August Poniatowski prowadził rokowania z Katarzyną, by ocalić choć część dorobu Sejmu Czteroletniego. Imperatorowa zażądała przystąpienia króla do konfederacji. Stanisław August uczynił to w lipcu 1792r. i jako naczelny wódz nakazła przerwanie działań wojennych.
Książę Józef Poniatowskie i Tadeusz Kościuszko uważali, że nie wszystkie możliwości obrony zostały wyczerpane. Zamierzali przewieść króla do obozu wojskowego i kontynuować walkę. Jednak po pewnym wahaniu wykonali rozkaz zawieszenia broni i poddali się do dymisji. Kościuszko udał się do Drezna, dzie gramadzili się uchodźcy, którzy zamyślali wznowić walkę droga powstania.
Władzę w Polsce objęli targowicznie. Król został pozbawiony wszelkich wpływów. Ustawy sejmu wielkiego uchylono. Targowiczan czekała jednak niemiła niespodzianka: w 1793r. Rosja i Prusy dokonały kolejnego rozbioru.
W drugim rozbiuorze brały udzaił tylko Rosja i Prusy. Austria była tak dalece zaangażowana w wojnę z Francją, że nie dopilnowała swoich interesów w Europie środkowo-wschodniej. Rosja zabrała znaczne ołacie Białorusi i Ukrainy, aż po linię analogiczną do wschodniej granicy II Rzeczypospolitej po roku 1921. Prusy zagarnęły Wielkopolskę, czyli kolebkę polskiej państwowości. wielkopolska była Prusom potrzebna po to, by lepiej zlączyć Pomorze Gdańskie i Prusy Wschodnie ze Śląskiem. Zagarnęły także Gdańsk.
Po drugim rozniorze Rzeczpospolita stała się państwem kadłubowym, prawie niezdolnym do funckjonowania.
Sejm w Grodnie w 1793r. uchwalił akta dotyczące zgody na rozbiór kolejnych ziem Rzeczypospolitej...