Z dwoma wieżami Kościoła Mariackiego związana jest legenda, tłumacząca ich różną wysokość. W XIII do ich budowy przystąpili dwaj bracia. Starszy zajął się budową wieży południowej, młodszy zaś północnej. Początkowo praca szła obu braciom równo. Z czasem jednak starszy brat prześcignął młodszego, wieża południowa zaczęła przewyższać północną. Wówczas młodszy z zawiści zamordował brata. Dokończył budowę wieży północnej, południową zaś kazał zakryć kopułą na takiej wysokości na jakiej była. Dręczony wyrzutami sumienia bratobójca, w dzień poświęcenia świątyni rzucił się z okna wieży. W ręce trzymał nóż, którym zamordował brata. Do dnia dzisiejszego narzędzie zbrodni możemy oglądać w sukiennicach, zawieszone w jednej z bram.
2) Lajkonik
Lajkonik, zwany także konikiem zwierzynieckim oraz Tatarzynem, stanowi jeden z symboli Krakowa. Jest to mały konik z brodatym jeźdźcem, mającym na głowie charakterystyczną spiczastą czapkę. Jego wizerunek, rozpowszechniony w turystycznych folderach, przewodnikach i na kartkach pocztowych, nieodłącznie kojarzony jest z Krakowem. Lajkonik jest ludową zabawą od wieków odbywającą się w pierwszy czwartek po święcie Bożego Ciała (oktawa Bożego Ciała). Legenda sięga roku 1287, kiedy to pod miasto niepostrzeżenie zakradła się tatarska horda. Tatarzy postanowili przenocować nad Wisłą, w pobliżu wsi Zwierzyniec, aby z samego rana przystąpić do ataku na miasto. Na całe szczęście zostali oni spostrzeżeni przez flisaków, zwanych „włóczkami”. Napadli oni na śpiących Tatarów ratując w ten sposób miasto przed grabieżą. Flisacy przebrali się w azjatyckie stroje i wjechali na zdobycznych koniach do miasta, budząc początkowo przerażenie, a po odkryciu ich tożsamości, radość mieszkańców. Burmistrz Krakowa ogłosił wówczas, że na pamiątkę tego wydarzenia raz do roku do miasta wjeżdżał będzie chan tatarski na czele orszaku krakowskich włóczków.
Z dwoma wieżami Kościoła Mariackiego związana jest legenda, tłumacząca ich różną wysokość. W XIII do ich budowy przystąpili dwaj bracia. Starszy zajął się budową wieży południowej, młodszy zaś północnej. Początkowo praca szła obu braciom równo. Z czasem jednak starszy brat prześcignął młodszego, wieża południowa zaczęła przewyższać północną. Wówczas młodszy z zawiści zamordował brata. Dokończył budowę wieży północnej, południową zaś kazał zakryć kopułą na takiej wysokości na jakiej była. Dręczony wyrzutami sumienia bratobójca, w dzień poświęcenia świątyni rzucił się z okna wieży. W ręce trzymał nóż, którym zamordował brata. Do dnia dzisiejszego narzędzie zbrodni możemy oglądać w sukiennicach, zawieszone w jednej z bram.
2) Lajkonik
Lajkonik, zwany także konikiem zwierzynieckim oraz Tatarzynem, stanowi jeden z symboli Krakowa. Jest to mały konik z brodatym jeźdźcem, mającym na głowie charakterystyczną spiczastą czapkę. Jego wizerunek, rozpowszechniony w turystycznych folderach, przewodnikach i na kartkach pocztowych, nieodłącznie kojarzony jest z Krakowem. Lajkonik jest ludową zabawą od wieków odbywającą się w pierwszy czwartek po święcie Bożego Ciała (oktawa Bożego Ciała). Legenda sięga roku 1287, kiedy to pod miasto niepostrzeżenie zakradła się tatarska horda. Tatarzy postanowili przenocować nad Wisłą, w pobliżu wsi Zwierzyniec, aby z samego rana przystąpić do ataku na miasto. Na całe szczęście zostali oni spostrzeżeni przez flisaków, zwanych „włóczkami”. Napadli oni na śpiących Tatarów ratując w ten sposób miasto przed grabieżą. Flisacy przebrali się w azjatyckie stroje i wjechali na zdobycznych koniach do miasta, budząc początkowo przerażenie, a po odkryciu ich tożsamości, radość mieszkańców. Burmistrz Krakowa ogłosił wówczas, że na pamiątkę tego wydarzenia raz do roku do miasta wjeżdżał będzie chan tatarski na czele orszaku krakowskich włóczków.
zapewne wszscy będą mieli Smoka Wawelskiego ;)