Opis Warszawy w VIII wieku . Proszę o szybką odpowiedź . ; )
xxcezar
Pierwsza połowa XVIII wieku to dla Warszawy kolejny okres chaosu, wojny i klęsk żywiołowych. Na nowo rozkwitła pod rządami Stanisława Augusta Poniatowskiego, stając się centrum gospodarczym, kulturalnym, a przede wszystkim politycznym kraju. Powstały nowe jurydyki wzdłuż południowej części Nowego Światu. Na terenie zwierzyńca u stóp Zamku Ujazdowskiego powstał pawilon zwany Łazienką. W części środkowej pawilonu znajdowała się pokryta kopułą sala, przeznaczona na łaźnię, a wokół niej kilka pokoi. Sala-łaźnia wyłożona muszlami i kamykami symbolizowała grotę, której ściany zdobiły medaliony. Oryginalna architektura Łazienki wzbudzała zachwyty współczesnych. Ten właśnie pawilon rozbudował później Stanisław August, tworząc z niego piękny pałac Łazienkowski. W 1765 r. założona zostaje scena narodowa, prawie od początku swego istnienia związana z Wojciechem Bogusławskim.
W 1770 r. wzniesiono wały wokół miasta, później nazwane okopami Lubomirskiego. Miały one wzmocnić kontrolę sanitarno-policyjną w obawie przed grasującą w Polsce dżumą. Komunikacja między prawo- i lewobrzeżną częścią Warszawy odbywała się promami, a zima po lodzie. Dopiero w 1776 r. przy ul. Bednarskiej wybudowano, likwidowany na zimę, most na łodziach.
W latach 1788 - 1792 podjęto w Warszawie ostatnią próbę naprawy Rzeczypospolitej. Polskie mieszczaństwo wymogło na obradującym sejmie, zwanym Wielkim, pierwsze ustępstwa na rzecz polskiego trzeciego stanu. W 1789 r. Magistrat Warszawy organizuje przedstawicieli miast polskich, a w jego ramach słynną czarną procesję. Uchwalona 20 kwietnia 1791 roku ustawa o miastach, wpisana do ksiąg Starej Warszawy 21 kwietnia przekształciła Warszawę w nowoczesny ośrodek miejski, scalony pod jednym zarządem.
Przyjęcie przez Sejm Wielki reform wzmacniających państwo, a zwłaszcza Konstytucji 3 Maja, ściągnęło na kraj rosyjską interwencję wojskową. W 1794 r. wybuchło Powstanie Kościuszkowskie, ogłoszone uroczyście w Krakowie. W niespełna miesiąc później walkę rozpoczęła Warszawa. Dużą rolę odegrał w niej warszawski szewc Jan Kiliński. Decydujące znaczenie miała bitwa piechoty na Krakowskim Przedmieściu koło kościoła św. Krzyża oraz odparcie przez lud warszawski uderzenia najsilniejszej kolumny wojsk nieprzyjacielskich koło pałacu Saskiego. Pomimo zwycięstwa lewicy w Warszawie powstaje rząd o prawicowym charakterze - Rada Najwyższa Narodowa. Powszechny, bezpośredni udział warszawiaków w walkach zmusił wojska nieprzyjacielskie do odstąpienia od oblężenia Warszawy. Dopiero klęska Kościuszki pod Maciejowicami oraz zdobycie, po krwawej walce, Pragi przez Aleksandra W. Suworowa doprowadziło do kapitulacji miasta. Urzędnicy carscy zlikwidowali resztki urzędów centralnych, nakazali królowi podpisanie abdykacji i opuszczenie Warszawy. Miasto skapitulowało, a ostatni rozbiór Polski sprawił, że Warszawa zniknęła z mapy Europy, stając się prowincjonalną siedzibą jednego z departamentów Prus Południowych. Liczba ludności z ponad 150 tys. podczas Powstania Kościuszkowskiego zmalała do 60 tys. Atmosferę beznadziei i marazmu przerwały dopiero wieści o sukcesach cesarza Francuzów Napoleona i klęsce Prus. Jednak utworzone w 1807 roku buforowe Księstwo Warszawskie okazało się efemerydą i upadło wraz z klęską swego protektora. Na Kongresie Wiedeńskim w 1815 r. utworzono autonomiczne, związane z Rosją unią realną, Królestwo Polskie ze stolicą w Warszawie.
W 1765 r. założona zostaje scena narodowa, prawie od początku swego istnienia związana z Wojciechem Bogusławskim.
W 1770 r. wzniesiono wały wokół miasta, później nazwane okopami Lubomirskiego. Miały one wzmocnić kontrolę sanitarno-policyjną w obawie przed grasującą w Polsce dżumą. Komunikacja między prawo- i lewobrzeżną częścią Warszawy odbywała się promami, a zima po lodzie. Dopiero w 1776 r. przy ul. Bednarskiej wybudowano, likwidowany na zimę, most na łodziach.
W latach 1788 - 1792 podjęto w Warszawie ostatnią próbę naprawy Rzeczypospolitej. Polskie mieszczaństwo wymogło na obradującym sejmie, zwanym Wielkim, pierwsze ustępstwa na rzecz polskiego trzeciego stanu. W 1789 r. Magistrat Warszawy organizuje przedstawicieli miast polskich, a w jego ramach słynną czarną procesję. Uchwalona 20 kwietnia 1791 roku ustawa o miastach, wpisana do ksiąg Starej Warszawy 21 kwietnia przekształciła Warszawę w nowoczesny ośrodek miejski, scalony pod jednym zarządem.
Przyjęcie przez Sejm Wielki reform wzmacniających państwo, a zwłaszcza Konstytucji 3 Maja, ściągnęło na kraj rosyjską interwencję wojskową. W 1794 r. wybuchło Powstanie Kościuszkowskie, ogłoszone uroczyście w Krakowie. W niespełna miesiąc później walkę rozpoczęła Warszawa. Dużą rolę odegrał w niej warszawski szewc Jan Kiliński. Decydujące znaczenie miała bitwa piechoty na Krakowskim Przedmieściu koło kościoła św. Krzyża oraz odparcie przez lud warszawski uderzenia najsilniejszej kolumny wojsk nieprzyjacielskich koło pałacu Saskiego. Pomimo zwycięstwa lewicy w Warszawie powstaje rząd o prawicowym charakterze - Rada Najwyższa Narodowa. Powszechny, bezpośredni udział warszawiaków w walkach zmusił wojska nieprzyjacielskie do odstąpienia od oblężenia Warszawy. Dopiero klęska Kościuszki pod Maciejowicami oraz zdobycie, po krwawej walce, Pragi przez Aleksandra W. Suworowa doprowadziło do kapitulacji miasta. Urzędnicy carscy zlikwidowali resztki urzędów centralnych, nakazali królowi podpisanie abdykacji i opuszczenie Warszawy. Miasto skapitulowało, a ostatni rozbiór Polski sprawił, że Warszawa zniknęła z mapy Europy, stając się prowincjonalną siedzibą jednego z departamentów Prus Południowych. Liczba ludności z ponad 150 tys. podczas Powstania Kościuszkowskiego zmalała do 60 tys. Atmosferę beznadziei i marazmu przerwały dopiero wieści o sukcesach cesarza Francuzów Napoleona i klęsce Prus. Jednak utworzone w 1807 roku buforowe Księstwo Warszawskie okazało się efemerydą i upadło wraz z klęską swego protektora. Na Kongresie Wiedeńskim w 1815 r. utworzono autonomiczne, związane z Rosją unią realną, Królestwo Polskie ze stolicą w Warszawie.
Jeżeli Ci pomoglem to proszę o naj :D