I też same portrety na ścianach wisiały. Tu Kościuszko w czamarce krakowskiej, z oczyma Podniesionymi w niebo, miecz oburącz trzyma; Takim był, gdy przysięgał na stopniach ołtarzów, Że tym mieczem wypędzi z Polski trzech mocarzów Albo sam na nim padnie.Dalej w polskiej szacie
Siedzi Rejtan żałośny po wolności stracie, W ręku trzymna nóż, ostrzem zwrócony do łona, A przed nim leży Fedon i żywot Katona.
Dalej Jasiński, młodzian piękny i posępny,
Obok Korsak, towarzysz jego nieodstępny, Stoją na szańcach Pragi, na stosach Moskali, Siekąc wrogów, a Praga już się wkoło pali.
Na ścianach dworku w "Panu Tadeuszu" są ukazani czterej wybitni polscy patrioci: Tadeusz Kościuszko, Tadeusz Rejtan, Jakub Jasiński i Samuel Korsak. Portrety odgrywają rolę dopełnienia szacunku dla kraju polskiego przez gospodarza dworku w Soplicowie.
Pierwszy bohater, Tadeusz Kościuszko jest ukazany z wzrokiem zwróconym ku górze dzierżawiąc w obydwu dłoniach miecz jako symbolu postawy nacechowanej miłością do ojczyzny pełnej poświęcenia.
Następna postać, Tadeusz Rejtan z nożem w dłoni skierowanym w stronę "łona" obrazuje patriotyczne samobójstwo. "Fedon i żywot Katona" to także metafora do tragicznej śmierci poprzez dzieła literackie.
Portret generała Jakuba Jasińskiego wraz z innym dowódcą wojsk polskich Samuelem Korsakiem podczas "Rzezi Praskiej", która miała miejsce w Warszawie w 1794 roku. Obydwaj mężczyźni honorowo zginęli podczas bitwy w walce przeciwko stronie rosyjskiej.
Tekst źródłowy:
I też same portrety na ścianach wisiały.
Tu Kościuszko w czamarce krakowskiej, z oczyma
Podniesionymi w niebo, miecz oburącz trzyma;
Takim był, gdy przysięgał na stopniach ołtarzów,
Że tym mieczem wypędzi z Polski trzech mocarzów
Albo sam na nim padnie.Dalej w polskiej szacie
Siedzi Rejtan żałośny po wolności stracie,
W ręku trzymna nóż, ostrzem zwrócony do łona,
A przed nim leży Fedon i żywot Katona.
Dalej Jasiński, młodzian piękny i posępny,
Obok Korsak, towarzysz jego nieodstępny,
Stoją na szańcach Pragi, na stosach Moskali,
Siekąc wrogów, a Praga już się wkoło pali.
Na ścianach dworku w "Panu Tadeuszu" są ukazani czterej wybitni polscy patrioci: Tadeusz Kościuszko, Tadeusz Rejtan, Jakub Jasiński i Samuel Korsak. Portrety odgrywają rolę dopełnienia szacunku dla kraju polskiego przez gospodarza dworku w Soplicowie.
Pierwszy bohater, Tadeusz Kościuszko jest ukazany z wzrokiem zwróconym ku górze dzierżawiąc w obydwu dłoniach miecz jako symbolu postawy nacechowanej miłością do ojczyzny pełnej poświęcenia.
Następna postać, Tadeusz Rejtan z nożem w dłoni skierowanym w stronę "łona" obrazuje patriotyczne samobójstwo. "Fedon i żywot Katona" to także metafora do tragicznej śmierci poprzez dzieła literackie.
Portret generała Jakuba Jasińskiego wraz z innym dowódcą wojsk polskich Samuelem Korsakiem podczas "Rzezi Praskiej", która miała miejsce w Warszawie w 1794 roku. Obydwaj mężczyźni honorowo zginęli podczas bitwy w walce przeciwko stronie rosyjskiej.