Omów spór ideowy romantyków z klasykami na podstawie ballady Romantyczność A. Mickiewicza
agusia00
Ballada "Romantyczność"uważana jest za utwór programowy polskiego romantyzmu,ponieważ jest zapowiedzią tematów ,motywów i problemów dominujących w dorobku literackim epoki. Genezy romantycznośći należy szukać w ludowych wierzeniach i przekonaniach o mozliwości kontaktowania się ludzi żywych ze zmarłymi. Wyrazem tej wiary jest pierwsza część ballady-krótkie opowiadanie o obłąkanej dziewczynie Karusi,która przed dwoma laty straciła ukochanego Jasieńka. Bohaterka jest obłąkana z rozpaczy.Nie chce pogodzić się z faktem odejścia ukochanego ze świata żywych. W balladzie wiarę w istnienie swiata poza zmysłowego podzielają zabrani wokół Karusi mieszkańcy miasteczka.Oni wiedzą,że młodych łączyła prawdziwa miłość i jest dla nich naturalne,że kochanek odwiedza ukochaną. W drugiej części ballady spierają się narrator ze starcem,który odrzuca wszystko to,czego nie da się dowieść rozumowo i naukowo uzasadnić.Starzec drwi z obłąkanej dziewczyny i ludu.Po ich stronie staje jednak narrator(A.Mickiewicz),który mówi:"miej serce i patrzaj w serce". Mickiewicz przeciwstawia się tu Janowi Śniadeckiemu(autor rozprawy zwalczającej literaturę romantyczną);mówi,że racjonalistyczne spojrzenie na życie już nie wystarcza;aby je zrozumieć trzeba przyjąć stanowisko ludu,który umie współczuć cierpiącemu człowiekowi,nie wolno lekceważyć przekonań i poglądów ludu,uczucie jest tak samo ważne jak myślenie. Autor stoczył tu walkę o nową poezję,nową tematykę i treść.
Genezy romantycznośći należy szukać w ludowych wierzeniach i przekonaniach o mozliwości kontaktowania się ludzi żywych ze zmarłymi.
Wyrazem tej wiary jest pierwsza część ballady-krótkie opowiadanie o obłąkanej dziewczynie Karusi,która przed dwoma laty straciła ukochanego Jasieńka.
Bohaterka jest obłąkana z rozpaczy.Nie chce pogodzić się z faktem odejścia ukochanego ze świata żywych.
W balladzie wiarę w istnienie swiata poza zmysłowego podzielają zabrani wokół Karusi mieszkańcy miasteczka.Oni wiedzą,że młodych łączyła prawdziwa miłość i jest dla nich naturalne,że kochanek odwiedza ukochaną.
W drugiej części ballady spierają się narrator ze starcem,który odrzuca wszystko to,czego nie da się dowieść rozumowo i naukowo uzasadnić.Starzec drwi z obłąkanej dziewczyny i ludu.Po ich stronie staje jednak narrator(A.Mickiewicz),który mówi:"miej serce i patrzaj w serce".
Mickiewicz przeciwstawia się tu Janowi Śniadeckiemu(autor rozprawy zwalczającej literaturę romantyczną);mówi,że racjonalistyczne spojrzenie na życie już nie wystarcza;aby je zrozumieć trzeba przyjąć stanowisko ludu,który umie współczuć cierpiącemu człowiekowi,nie wolno lekceważyć przekonań i poglądów ludu,uczucie jest tak samo ważne jak myślenie.
Autor stoczył tu walkę o nową poezję,nową tematykę i treść.