Omów politykę napoleona wobec polaków. jak ją oceniasz?
rafik231
W 1795 roku Polska zniknęła z mapy Europy na 123 lata. Na arenie europejskiej prym wiódł Napoleon I Bonaparte - cesarz Francji i to właśnie u jego boku Polacy widzieli nadzieję na odzyskanie niepodległości.
Nadzieja ta narodziła się w październiku 1806 roku, gdy Napoleon Bonaparte zwyciężył jednego z zaborców Polski - Prusy. Wkraczające na dawne tereny państwa polskiego wojsko francuskie witano bardzo entuzjastycznie. Moment ten był również znaczący dla Napoleona Bonaparte, ponieważ jawił się problem sprawy Polski. Napoleon Bonaparte wykorzystał tak dogodną sytuację dla siebie, widząc w sprawie polskiej pole manewru w rozmowach z Rosją i Prusami. W konsekwencji do pokoju z Rosją i Prusami nie doszło. Napoleon Bonaparte zdał sobie sprawę, że prowadzenie wojny tak daleko od Francji jest niemożliwe. Potrzebna była "baza wypadowa". Taką rolę upatrywał dla Warszawy, w której powołał centralne władze polskie. Utworzono Komisję Rządzącą jako organ wykonawczy dla rozkazów francuskich. Jednym z rozkazów było utworzenie siły zbrojnej. Mobilizacją wojsk zajął się Jan Dąbrowski. Był to przymusowy pobór, którego fundament stanowili chłopi. Legie Jana Dąbrowskiego brały udział w walkach w 1807 i odznaczały się wysoką zdolnością bojową. Na ziemie polskie Napoleon Bonaparte nałożył kontrybucje wojenne, konfiskowano wszelkie dobra, żywność i amunicję.
TRAKTAT TYLŻYCKI
W 1807 roku w Tylży odbył się traktat pokojowy, w którym Napoleon Bonaparte wykorzystał sprawę Polski dla korzystnych dla siebie ustaleń pokojowych. W zamian za poparcie Aleksander I dostał okręg białostocki. Z drugiego i trzeciego zaboru pruskiego utworzono Księstwo Warszawskie, które miało służyć Napoleonowi Bonaparte jak placówka wojenna i miało być kartą przetargową w dalszych rokowaniach z Rosją. Władcą Księstwa Warszawskiego został król saski Fryderyk August.
Napoleon Bonaparte wodził Polaków obiecankami o wolnej Polsce, w zamian wykorzystywał wojsko polskie (Legia Nadwiślańska) do własnych celów. Budżet Księstwa Warszawskiego był odpowiedzialny za wybudowanie fortyfikacji na linii Wisły oraz twierdz: Modlin, Serock, Toruń. Księstwo Warszawskie i Polacy płacili nie tylko stratą żołnierza polskiego, ale także upadkiem rolnictwa. Blokada kontynentalna jaka została nałożona na Księstwo Warszawskie spowodowała wstrzymanie handlu z Anglią.
Napoleon Bonaparte wykorzystywał Legiony Dąbrowskiego do tłumienia ruchów wolnościowych (San Domingo, Włochy) oraz do własnych celów zaborczych (wojna z Prusami i Rosją). Księstwo Warszawskie było uzależnione od Napoleona Bonaparte, który traktował je jako wasalne państwo - źródło rekruta, zaopatrzenia. Polacy przelewali krew za Napoleona Bonaparte, bo wierzyli, że walczą o przywrócenie niepodległości Ojczyźnie
Nadzieja ta narodziła się w październiku 1806 roku, gdy Napoleon Bonaparte zwyciężył jednego z zaborców Polski - Prusy. Wkraczające na dawne tereny państwa polskiego wojsko francuskie witano bardzo entuzjastycznie. Moment ten był również znaczący dla Napoleona Bonaparte, ponieważ jawił się problem sprawy Polski. Napoleon Bonaparte wykorzystał tak dogodną sytuację dla siebie, widząc w sprawie polskiej pole manewru w rozmowach z Rosją i Prusami. W konsekwencji do pokoju z Rosją i Prusami nie doszło. Napoleon Bonaparte zdał sobie sprawę, że prowadzenie wojny tak daleko od Francji jest niemożliwe. Potrzebna była "baza wypadowa". Taką rolę upatrywał dla Warszawy, w której powołał centralne władze polskie. Utworzono Komisję Rządzącą jako organ wykonawczy dla rozkazów francuskich. Jednym z rozkazów było utworzenie siły zbrojnej. Mobilizacją wojsk zajął się Jan Dąbrowski. Był to przymusowy pobór, którego fundament stanowili chłopi. Legie Jana Dąbrowskiego brały udział w walkach w 1807 i odznaczały się wysoką zdolnością bojową. Na ziemie polskie Napoleon Bonaparte nałożył kontrybucje wojenne, konfiskowano wszelkie dobra, żywność i amunicję.
TRAKTAT TYLŻYCKI
W 1807 roku w Tylży odbył się traktat pokojowy, w którym Napoleon Bonaparte wykorzystał sprawę Polski dla korzystnych dla siebie ustaleń pokojowych. W zamian za poparcie Aleksander I dostał okręg białostocki. Z drugiego i trzeciego zaboru pruskiego utworzono Księstwo Warszawskie, które miało służyć Napoleonowi Bonaparte jak placówka wojenna i miało być kartą przetargową w dalszych rokowaniach z Rosją. Władcą Księstwa Warszawskiego został król saski Fryderyk August.
Napoleon Bonaparte wodził Polaków obiecankami o wolnej Polsce, w zamian wykorzystywał wojsko polskie (Legia Nadwiślańska) do własnych celów. Budżet Księstwa Warszawskiego był odpowiedzialny za wybudowanie fortyfikacji na linii Wisły oraz twierdz: Modlin, Serock, Toruń. Księstwo Warszawskie i Polacy płacili nie tylko stratą żołnierza polskiego, ale także upadkiem rolnictwa. Blokada kontynentalna jaka została nałożona na Księstwo Warszawskie spowodowała wstrzymanie handlu z Anglią.
Napoleon Bonaparte wykorzystywał Legiony Dąbrowskiego do tłumienia ruchów wolnościowych (San Domingo, Włochy) oraz do własnych celów zaborczych (wojna z Prusami i Rosją). Księstwo Warszawskie było uzależnione od Napoleona Bonaparte, który traktował je jako wasalne państwo - źródło rekruta, zaopatrzenia. Polacy przelewali krew za Napoleona Bonaparte, bo wierzyli, że walczą o przywrócenie niepodległości Ojczyźnie