Pierwiastki dzielą się na metale i na niemetale. Metale są to głównie ciała stałe w temperaturze pokojowej (żelazo, platyna, złoto), wyjątkiem jest rtęć. Niemetale – pierwiastki chemiczne, które nie wykazują żadnych właściwości metalicznych, np. wodór, fluor, gazy szlachetne.
Istnieją dwa rodzaje pierwiastków: metale i niemetale.
Metale stanowią 80% wszystkich pierwiastków. Z wyjątkiem ciekłej rtęci wszystkie metale są w temperaturze pokojowej ciałami stałymi. Większość metali oprócz charakterystycznego połysku wykazuje właściwości, które pozwalają na obróbkę mechaniczną i wytwarzanie stopów. Większość metali ma stosunkowo wysokie temperatury topnienia i wrzenia oraz dużą gęstość. Metale są dobrymi przewodnikami ciepła i elektryczności.
Inne ich cechy to: -metaliczny połysk -barwa srebrzystobiała lub srebrzystoszara (wyjątkiem jest miedź i złoto) -twardość -kowalność -ciągliwość -wysoka temperatura topnienia -znaczące przewodnictwo cieplne i elektryczne.
Niemetale wykazują cechy przeciwne w stosunku do metali. Większość to gazy. Tylko brom jest ciekły. Pozostałe niemetale to ciała stałe, często kruche, bez połysku. Źle przewodzą ciepło (z wyjątkiem węgla) i źle przewodzą elektryczność. Większość ma niskie temperatury topnienia i wrzenia, małą gęstość.
Niemetale w temperaturze pokojowej mogą występować w3 stanach skupienia jako:
1.ciała stałe (fosfor – P, siarka – S), cechy charakterystyczne: -mała gęstość -kruchość -brak rozpuszczalności w wodzie -w przeważającej większości brak przewodnictwa elektrycznego -różnobarwność -niska temperatura topnienia
2.ciecze (brom – Br) -drażniący i ostry zapach -brunatnoczerwony kolor -rozpuszczalny w wodzie (woda bromowa)
Pierwiastki dzielą się na metale i na niemetale. Metale są to głównie ciała stałe w temperaturze pokojowej (żelazo, platyna, złoto), wyjątkiem jest rtęć. Niemetale – pierwiastki chemiczne, które nie wykazują żadnych właściwości metalicznych, np. wodór, fluor, gazy szlachetne.
Istnieją dwa rodzaje pierwiastków: metale i niemetale.
Metale stanowią 80% wszystkich pierwiastków. Z wyjątkiem ciekłej rtęci wszystkie metale są w temperaturze pokojowej ciałami stałymi. Większość metali oprócz charakterystycznego połysku wykazuje właściwości, które pozwalają na obróbkę mechaniczną i wytwarzanie stopów. Większość metali ma stosunkowo wysokie temperatury topnienia i wrzenia oraz dużą gęstość. Metale są dobrymi przewodnikami ciepła i elektryczności.
Inne ich cechy to:
-metaliczny połysk
-barwa srebrzystobiała lub srebrzystoszara (wyjątkiem jest miedź i złoto)
-twardość
-kowalność
-ciągliwość
-wysoka temperatura topnienia
-znaczące przewodnictwo cieplne i elektryczne.
Przykłady metali: sód (Na), magnez (Mg), żelazo (Fe), miedź (Cu), chrom (Cr).
Niemetale wykazują cechy przeciwne w stosunku do metali. Większość to gazy. Tylko brom jest ciekły. Pozostałe niemetale to ciała stałe, często kruche, bez połysku. Źle przewodzą ciepło (z wyjątkiem węgla) i źle przewodzą elektryczność. Większość ma niskie temperatury topnienia i wrzenia, małą gęstość.
Niemetale w temperaturze pokojowej mogą występować w 3 stanach skupienia jako:
1. ciała stałe (fosfor – P, siarka – S), cechy charakterystyczne:
-mała gęstość
-kruchość
-brak rozpuszczalności w wodzie
-w przeważającej większości brak przewodnictwa elektrycznego
-różnobarwność
-niska temperatura topnienia
2. ciecze (brom – Br)
-drażniący i ostry zapach
-brunatnoczerwony kolor
-rozpuszczalny w wodzie (woda bromowa)
3. gazy (fluor – F, chlor – Cl2 ,tlen – O2 )
-charakterystyczne zapachy
-różnobarwne
-słaba rozpuszczalność w wodzie