W I grupie układu okresowego możemy w następujący sposób zapisać ogólną konfigurację powłoki walencyjnej: ns1. Analogicznie w II grupie układu okresowego ohólna konfiguracja powłoki walencyjnej ma postać: ns2. TAk więc w obu grupach powłokę walencyjną tworzy tylko orbital s. Dlatego blok, do którego te pierwiastki należą, nazwano blokiem energetycznym "s".
Pierwiastki grup pobocznych należą do bloków energetycznych "d" i "f", co oznacza, że w skład ich powłoki walencyjnej oprócz orbitalu "s" wchodzi w różnym stopniu orbital "d" i "f". Pierwiastki bloku "d" mają powłokę walencyjną stworzoną przez orbital "s" ostatniej powłoki i orbital "d" przedostatniej powłoki. Na przykład skand, pierwszy pierwiastek rozpoczynający blok "d", ma następującą konfigurację elektronową:
Jak widać na powyższym schemacie, w skład powłoki walencyjnej wchodzą elektrony z powłoki 4s i 3d (jeszcze bardziej skomplikowaną strukturę powłoki walencyjnej mają pierwiastki bloku "f" - lantanowce i aktynowce).
Znajomość przynależności pierwiastka do danego bloku energrtycznego pozwala szybko ustalić konfigurację jego powłoki walencyjnej. Ponieważ numer grupy jest zgodny w grupach głównych z liczbą elektronów walencyjnych, a numer okresu odpowiada numerowi zewnętrznej powłoki atomu, to znając przynależność atomu do danego bloku energretycznego, możemy określić strukturę powłoki walencyjnej bez konieczności rozpisywania konfiguracji elektronowej całego atomu.
~ przy pomocy: podręcznik CHEMIA, S. Hejwowska, R. Marcinkowski, kl 1 zakres rozszerzony (liceum ogólnokształcące)
W I grupie układu okresowego możemy w następujący sposób zapisać ogólną konfigurację powłoki walencyjnej: ns1. Analogicznie w II grupie układu okresowego ohólna konfiguracja powłoki walencyjnej ma postać: ns2. TAk więc w obu grupach powłokę walencyjną tworzy tylko orbital s. Dlatego blok, do którego te pierwiastki należą, nazwano blokiem energetycznym "s".
Pierwiastki grup pobocznych należą do bloków energetycznych "d" i "f", co oznacza, że w skład ich powłoki walencyjnej oprócz orbitalu "s" wchodzi w różnym stopniu orbital "d" i "f". Pierwiastki bloku "d" mają powłokę walencyjną stworzoną przez orbital "s" ostatniej powłoki i orbital "d" przedostatniej powłoki. Na przykład skand, pierwszy pierwiastek rozpoczynający blok "d", ma następującą konfigurację elektronową:
21S: 1s2 2s2 2p6 3s2 3p6 4s2 3d1 [ 4s2 3d1 ] - powłoka walencyjna
Jak widać na powyższym schemacie, w skład powłoki walencyjnej wchodzą elektrony z powłoki 4s i 3d (jeszcze bardziej skomplikowaną strukturę powłoki walencyjnej mają pierwiastki bloku "f" - lantanowce i aktynowce).
Znajomość przynależności pierwiastka do danego bloku energrtycznego pozwala szybko ustalić konfigurację jego powłoki walencyjnej. Ponieważ numer grupy jest zgodny w grupach głównych z liczbą elektronów walencyjnych, a numer okresu odpowiada numerowi zewnętrznej powłoki atomu, to znając przynależność atomu do danego bloku energretycznego, możemy określić strukturę powłoki walencyjnej bez konieczności rozpisywania konfiguracji elektronowej całego atomu.
~ przy pomocy: podręcznik CHEMIA, S. Hejwowska, R. Marcinkowski, kl 1 zakres rozszerzony (liceum ogólnokształcące)