Kość udowa (łac.femur) — kość kończyny dolnej będąca elementem wspierającym tkanki miękkie uda. Jest to kość długa, dlatego wyróżnić w niej można trzon i dwa końce: koniec bliższy i koniec dalszy. Jednocześnie jest to najdłuższa z kości długich organizmu. Występuje u człowieka i zwierząt. U człowieka jest ustawiona pionowo, u zwierząt w kierunku przednio-dolnym.
Kręg obrotowy, obrotnik (łac.axis) – drugi kręg szyjny, posiada tzw. ząb (dens) odchodzący od trzonu ku górze, w którym obraca się pierwszy kręg szyjny – dźwigacz. Obrotnik posiada grube i silne blaszki, a jego otwór kręgowy jest duży, lecz mniejszy niż dźwigacza.
Paliczki (łac.phalanges) − kości tworzące przednią część stopy, palców stóp i palców rąk. W budowie palucha i kciuka występują po dwa paliczki, pozostałe palce mają ich trzy.
Kość czołowa (łac.os frontale), nieparzysta, składa się z wypukłej ku przodowi łuski czołowej, położonej poziomo części oczodołowej i części nosowej.
Kość udowa (łac. femur) — kość kończyny dolnej będąca elementem wspierającym tkanki miękkie uda. Jest to kość długa, dlatego wyróżnić w niej można trzon i dwa końce: koniec bliższy i koniec dalszy. Jednocześnie jest to najdłuższa z kości długich organizmu. Występuje u człowieka i zwierząt. U człowieka jest ustawiona pionowo, u zwierząt w kierunku przednio-dolnym.
Kręg obrotowy, obrotnik (łac. axis) – drugi kręg szyjny, posiada tzw. ząb (dens) odchodzący od trzonu ku górze, w którym obraca się pierwszy kręg szyjny – dźwigacz. Obrotnik posiada grube i silne blaszki, a jego otwór kręgowy jest duży, lecz mniejszy niż dźwigacza.
Paliczki (łac. phalanges) − kości tworzące przednią część stopy, palców stóp i palców rąk. W budowie palucha i kciuka występują po dwa paliczki, pozostałe palce mają ich trzy.
Kość czołowa (łac. os frontale), nieparzysta, składa się z wypukłej ku przodowi łuski czołowej, położonej poziomo części oczodołowej i części nosowej.