Wieść o klęsce szybko dotarła do niemieckich możnych, którzy obawiali się, że na pozbawioną obrony wschodnią granicę cesarstwa spadnie odwetowe uderzenie Mieszka, ten jednak wolał wyprawić się na Pomorze. Niemieckie rycerstwo domagało się pomszczenia hańby.
Przebywający w Italii cesarz Otto uznał, że sprawa wymaga jego osobistej interwencji. Jeszcze w 972 r. wrócił do kraju i wezwał Mieszka oraz Hodona na sąd. Wyrok cesarza był niekorzystny dla księcia Polan: cała wina spadła na niego, syn Mieszka, Bolesław, musiał zostać wysłany na dwór cesarski w roli zakładnika, natomiast Hodona nie spotkała żadna kara.
Mimo niekorzystnego wyroku cesarza zwycięstwo pod Cedynią umocniło władzę Mieszka nad Pomorzem Zachodnim. Do końca X w. na zachodniej granicy państwa panował względny spokój, przerywany tylko niewielkimi konfliktami, które nie wymagały jednak interwencji cesarza. Sytuacja zmieniła się dopiero za panowania Bolesława Chrobrego, który prowadził wieloletnie wojny z cesarstwem.
Przyczyny:
Mieszko dążył do opanowania łatwego do obrony i ważnego w celach gospodarczych terenu ujścia Odry. Margrabia Hodon, który także chciał opanować ten teren, zebrał armię i wyruszył na wojnę przeciwko Mieszkowi. Jednocześnie naruszył wszystkie ustalenie między Mieszkiem a Cesarzem.
myslę ze dobrze licze na naj :)
Skutki:
Wieść o klęsce szybko dotarła do niemieckich możnych, którzy obawiali się, że na pozbawioną obrony wschodnią granicę cesarstwa spadnie odwetowe uderzenie Mieszka, ten jednak wolał wyprawić się na Pomorze. Niemieckie rycerstwo domagało się pomszczenia hańby.
Przebywający w Italii cesarz Otto uznał, że sprawa wymaga jego osobistej interwencji. Jeszcze w 972 r. wrócił do kraju i wezwał Mieszka oraz Hodona na sąd. Wyrok cesarza był niekorzystny dla księcia Polan: cała wina spadła na niego, syn Mieszka, Bolesław, musiał zostać wysłany na dwór cesarski w roli zakładnika, natomiast Hodona nie spotkała żadna kara.
Mimo niekorzystnego wyroku cesarza zwycięstwo pod Cedynią umocniło władzę Mieszka nad Pomorzem Zachodnim. Do końca X w. na zachodniej granicy państwa panował względny spokój, przerywany tylko niewielkimi konfliktami, które nie wymagały jednak interwencji cesarza. Sytuacja zmieniła się dopiero za panowania Bolesława Chrobrego, który prowadził wieloletnie wojny z cesarstwem.
Przyczyny:
Mieszko dążył do opanowania łatwego do obrony i ważnego w celach gospodarczych terenu ujścia Odry. Margrabia Hodon, który także chciał opanować ten teren, zebrał armię i wyruszył na wojnę przeciwko Mieszkowi. Jednocześnie naruszył wszystkie ustalenie między Mieszkiem a Cesarzem.