Ogólna charakterystyka sonetów krymskich z uwzględnieniem motywu marynistycznego.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
" Sonety krymskie" jest to zbiór 18 sonetów. Poeta wybrał taką formę liryczną , ale nie trzymał się ściśle reguł kompozycyjnych. Tradycyjny sonet składa się z dwóch zwrotek czterowersowych i dwóch- trójwersowych. Strofy dłuższe są opisowe, krótsze wyrażają refleksję. Właśnie tę zasadę złamał nasz wieszcz, bo w większości sonety mają tylko część opisową we wszystkich zwrotkach. W sonetach z refleksją możemy się doszukać typowych dla romantyków nawiązań do egzystencjalizmu, mistycyzmu i eschatologii .
"Sonety krymskie" odkrywają tajemnice wschodnich krajobrazów: pięknych gór, bezkresnych stepów, uroków Morza Czarnego i ruin podupadłych zamków. Dzika i nieokiełznana przyroda jest opisywana w blasku dnia i w mrokach nocy.
Poeta , bohater- pielgrzym to wnikliwy i wrażliwy obserwator, który lubi kształcące podróże. Chce odkrywać (nie zdobywać) nowe światy, chłonąc o nich wiedzę i przekazywać ją innym.
W "Sonetach krymskich" Adam Mickiewicz wykorzystał kilka motywów, między innymi : samotność, wędrowanie- pielgrzymowanie, pamięć, orientalizm oraz motyw marynistyczny.
Motyw żeglowania oddają szczególnie trzy sonety : "Cisza morska", "Żegluga" i"Burza".
W "Ciszy morskiej" morze jest porównane z śpiącą kobietą. Jest spokojne i tajemnicze, bo nie wiadomo, czy kiedy się obudzi , ogromny żywioł nie narobi szkód.
Kolejnym sonetem morskim jest "Żegluga". Tu poeta porównuje szarpany wiatrem okręt do nieujeżdżonego rumaka, a siebie do do ptaka- symbolu wolności.
Utworem zamykającym tryptyk marynistyczny jest "Burza". Adam Mickiewicz opisuje realny sztorm, jaki przeżył podczas wędrówki.
"Sonety krymskie" są cyklem zamkniętym, bo wszystkie utwory skupiają się na człowieku, który współgra z otaczającą go przyrodą. Człowiek na tle natury- tak właśnie ukazują go romantycy. Przyroda jest piękna lub przerażająca, ale zawsze najważniejszym ogniwem w naturze jest człowiek, dlatego próbuje ją sobie podporządkować.