Question

Odwołując sie do stasiomonu IV tragedii Sofoklesa "Król Edyp" i Sofoklewskiego ujęcia losu Edypa omów antyczną koncepcję ludzkiego losu (250 słów)

Answer 1

Siłą napędową losów Edypa i całego dramatu, są własne czyny króla. Zaślepienie i niewiedza Edypa prowadzą go do zbrodni, a gorliwość, z jaką szuka morderców Lajosa - do zguby. Fatum, przeznaczenie, los, nie był jednak karą i przekleństwem - to sam Edyp był sprawcą swojej klęski. Samo przeznaczenie wg wierzeń Greków było czymś koniecznym, nieodwracalnym i niezmiennym, wpisanym od urodzenia w życie człowieka, który był wobec niego po prostu bezradny.
W Stasimonie IV możemy przeczytać częściowo, jak toczą się dzieje Edypa - wywyższony król, bohater Teb, dobry władca, który ocalił miasto od Sfinksa. Potem jednak zmienia się tonacja, los Edypa staje się mroczny, gwałtowny, nieszczęśliwy, obnażane są wszystkie jego grzechy - morderstwo ojca, poślubienie własnej matki i spłodzenie z nią dzieci. Chór zwraca jednak uwagę na to, że to nie Edyp jest winny swoim zbrodniom, ale przeznaczenie, które kierowało jego czynami.
Tym samym podkreśla się ogromną rolę fatum w życiu każdego człowieka, który nie ma właściwie na nie większego wpływu, wszystko bowiem, co związane z jego istnieniem, zapisane jest już od dawna przez bogów.