Odpowiedz na pty:
- kto wypowiad się w wierszu? Które fragmenty na to wskazują
- Kim jest bohater liryczny? Co można o nim powiedzieć?
- W jakiej scenerii znajduje się osoba mówiąca?
- Jaka jest sytuacja liryczna w utworze?
W RODZAJU PASTERSKIM
Darmo mi, matko! stawisz krosienka,
Insza mię teraz myśl wiedzie.
Ach, pozwól raczej wyjrzeć z okienka,
Czyli mój Filon nie jedzie.
Gdyśmy na siebie spojrzeli mile,
Powiedział tylko dwa słowa.
Bez niego teraz przykre mi chwile:
On mojej duszy połowa!
Coż go tak długo tam zatrzymało?
Drogać mu nie jest daleka.
Serce on moje zna jeszcze mało,
Które na niego tak czeka.
Przez ten ma gaik jechać mój miły;
Kiedyż twarz jego zaświeci?
Ptaki się stamtąd nagle ruszyły,
Zapewne on to już leci.
I sroczka z płotu skrzeczy na niego:
Cóż to? nie widać go jeszcze.
Filonie! na blask wzroku twojego
W ręce z radości zakleszczę.
Otóż i widać — gość luby jedzie,
Sercu mojemu życzliwy!
Miłość w te strony wzrok jego wiedzie,
A pod nim igra koń siwy.
Siędę w krosienkach na moment miły,
Abym tę radość ukryła;
By nie zrozumiał Filon przybyły,
Że ja tu po nim tęskniła.
No więc tak
1.W wierszu wypowiada się zakochana kobieta, która czeka na przyjazd lubego. Świadczyć o tym mogą fragmenty takie jak ,, Darmo mi, matko! stawisz krosienka '', czy ,, Czyli mój Filon nie jedzie '' gdzie ujawnia się podmiot liryczny.
2. Bohaterem lirycznym jest Filon, ukochany dziewczyny. Wyjechał niedaleko, jednak spóźnia się wywołując niepokój u swej panny.
3. Na początku można zobaczyć sielankową scenę ukazującą dziewczynę gnaną do pracy przy krosienkach. Następnie widać Filona na szarym koniu jadącego przez las. Ostatnią scenę charakteryzuje przybycie bohatera i ,, wstyd '' dziewczyny.
4. Podmiot liryczny zupełnie stracił głowę. Odrzuca pracę matki na rzecz myśli o ukochanym Filonie. Widać miły obrazek o nieśmiałej i ciągle podsycanej miłości.