Bitwa o Wielką Brytanię zakończyła się klęską hitlerowskiej Luftwaffe. W czasie jej trwania zniszczono 1733 samoloty niemieckie, przy czym brytyjskie lotnictwo myśliwskie zestrzeliło 1437, artyleria przeciwlotnicza ? 273, a przeciwlotnicze karabiny maszynowe ? 23 samoloty nieprzyjaciela. Natomiast natomiast straty RAF wyniosły: 915 samolotów zniszczonych i 643 uszkodzonych; 515 pilotów poległo. W wyniku bombardowań lotnictwa niemieckiego do końca 1941 roku poległo 44 tys. Ludzi a 50 tys. Ludzi odniosło ciężkie rany. Wprawdzie Niemcy zdołali zburzyć ponad milion domów, ale lotnictwu Gringa nie udało się zadać poważniejszych strat przemysłowi Wielkiej Brytanii. Niszczenie miast i ośrodków przemysłowych oraz masowe zabijanie ludności cywilnej sprawiły, że opór narodu angielskiego jeszcze bardziej się umocnił. Bitwa spowodował też duże wyniszczenie kadry doświadczonych pilotów Luftwaffe, straty której nie udało się później zrekompensować w dalszej wojnie. Później pomimo wzrastającej liczby produkowanych samolotów, ciągle odczuwano brak dobrze przygotowanego do działań personelu latającego. Znaczenie Bitwy o Anglię dla losów II wojny światowej jest nie do przecenienia. Przede wszystkim miała ona niesamowitą wartość symboliczną - po raz pierwszy w tym konflikcie klęska stała się udziałem Niemców! Mit o niezwyciężoności Wehrmachtu prysł niczym bańka mydlana. Porażka Luftwaffe, co prawda, nie odwróciła jeszcze losów wojny, niemniej pozwoliła uwierzyć ponoszącym dotychczas niemal same klęski na lądzie i w powietrzu aliantom we własne siły. Ponadto, utrzymanie się brytyjskiej metropolii oznaczało dla Hitlera dalsze kłopoty ? kontynuację blokady morskiej Niemiec oraz związanie znacznych sił Wehrmachtu w rejonie kanału La Manche, które tak bardzo mogłyby się przydać na wschodzie w nadchodzącej wojnie ze Związkiem Radzieckim. W końcu należy podkreślić, że obronienie ?niezatapialnego lotniskowa? ? Wielkiej Brytanii w 1940 r. umożliwiło późniejsze lądowanie aliantów na brzegach Francji i wyzwolenie zachodniej Europy. Z tej perspektywy złamanie ofensywy Luftwaffe nabiera jeszcze większego znaczenia. Bitwa o Anglię dowodzi, iż skutki bombardowania lotniczego, jeśli nie są natychmiast wykorzystywane przez inne rodzaje sił zbrojnych, szczególnie przez wojska lądowe, nie mają tak dużego znaczenia, jak się przed wojną wielu teoretykom wydawało. W historii zmagań narodów Europy z hitlerowskimi Niemcami w czasie II wojny światowej bitwa o Wielką Brytanię zajmuje bardzo istotne miejsce. Porażka nad Anglią niemieckiego lotnictwa, duże straty; wszystko to miało nie tylko materialny, ale ? a może i przede wszystkim ? psychologiczny. Znalazła się nareszcie siła, która oparła się ?niezwyciężonym? siłom zbrojnym III Rzeszy. Niemcy ponieśli pierwszą o znaczeniu strategicznym porażkę w drugiej wojnie światowej. Wydaje się jednak, że to nowocześnie zorganizowany system obrony powietrznej w Anglii, właściwie wykorzystane najnowsze osiągnięcia techniki wojskowej (radiolokacja), świetne wyszkolenie i talent lotników Wspólnoty Brytyjskiej, Polaków i Czechów były zasadniczym czynnikiem załamania niemieckiej inwazji powietrznej. J. Fuller (angielski generał) uważał, że bitwa o Wielką Brytanię była swoistym ?środkiem ciężkości? II wojny światowej, niezrealizowanie przez Niemców inwazji na Wyspy Brytyjskie było początkiem zmierzchu Hitlera.
Bitwa o Wielką Brytanię zakończyła się klęską hitlerowskiej Luftwaffe. W czasie jej trwania zniszczono 1733 samoloty niemieckie, przy czym brytyjskie lotnictwo myśliwskie zestrzeliło 1437, artyleria przeciwlotnicza ? 273, a przeciwlotnicze karabiny maszynowe ? 23 samoloty nieprzyjaciela.
Natomiast natomiast straty RAF wyniosły: 915 samolotów zniszczonych i 643 uszkodzonych; 515 pilotów poległo. W wyniku bombardowań lotnictwa niemieckiego do końca 1941 roku poległo 44 tys. Ludzi a 50 tys. Ludzi odniosło ciężkie rany. Wprawdzie Niemcy zdołali zburzyć ponad milion domów, ale lotnictwu Gringa nie udało się zadać poważniejszych strat przemysłowi Wielkiej Brytanii.
Niszczenie miast i ośrodków przemysłowych oraz masowe zabijanie ludności cywilnej sprawiły, że opór narodu angielskiego jeszcze bardziej się umocnił. Bitwa spowodował też duże wyniszczenie kadry doświadczonych pilotów Luftwaffe, straty której nie udało się później zrekompensować w dalszej wojnie. Później pomimo wzrastającej liczby produkowanych samolotów, ciągle odczuwano brak dobrze przygotowanego do działań personelu latającego.
Znaczenie Bitwy o Anglię dla losów II wojny światowej jest nie do przecenienia. Przede wszystkim miała ona niesamowitą wartość symboliczną - po raz pierwszy w tym konflikcie klęska stała się udziałem Niemców! Mit o niezwyciężoności Wehrmachtu prysł niczym bańka mydlana. Porażka Luftwaffe, co prawda, nie odwróciła jeszcze losów wojny, niemniej pozwoliła uwierzyć ponoszącym dotychczas niemal same klęski na lądzie i w powietrzu aliantom we własne siły. Ponadto, utrzymanie się brytyjskiej metropolii oznaczało dla Hitlera dalsze kłopoty ? kontynuację blokady morskiej Niemiec oraz związanie znacznych sił Wehrmachtu w rejonie kanału La Manche, które tak bardzo mogłyby się przydać na wschodzie w nadchodzącej wojnie ze Związkiem Radzieckim. W końcu należy podkreślić, że obronienie ?niezatapialnego lotniskowa? ? Wielkiej Brytanii w 1940 r. umożliwiło późniejsze lądowanie aliantów na brzegach Francji i wyzwolenie zachodniej Europy. Z tej perspektywy złamanie ofensywy Luftwaffe nabiera jeszcze większego znaczenia.
Bitwa o Anglię dowodzi, iż skutki bombardowania lotniczego, jeśli nie są natychmiast wykorzystywane przez inne rodzaje sił zbrojnych, szczególnie przez wojska lądowe, nie mają tak dużego znaczenia, jak się przed wojną wielu teoretykom wydawało.
W historii zmagań narodów Europy z hitlerowskimi Niemcami w czasie II wojny światowej bitwa o Wielką Brytanię zajmuje bardzo istotne miejsce. Porażka nad Anglią niemieckiego lotnictwa, duże straty; wszystko to miało nie tylko materialny, ale ? a może i przede wszystkim ? psychologiczny. Znalazła się nareszcie siła, która oparła się ?niezwyciężonym? siłom zbrojnym III Rzeszy.
Niemcy ponieśli pierwszą o znaczeniu strategicznym porażkę w drugiej wojnie światowej. Wydaje się jednak, że to nowocześnie zorganizowany system obrony powietrznej w Anglii, właściwie wykorzystane najnowsze osiągnięcia techniki wojskowej (radiolokacja), świetne wyszkolenie i talent lotników Wspólnoty Brytyjskiej, Polaków i Czechów były zasadniczym czynnikiem załamania niemieckiej inwazji powietrznej.
J. Fuller (angielski generał) uważał, że bitwa o Wielką Brytanię była swoistym ?środkiem ciężkości? II wojny światowej, niezrealizowanie przez Niemców inwazji na Wyspy Brytyjskie było początkiem zmierzchu Hitlera.