Question

Oceń politykę Wielkiej Brytanii i Francji wobec Niemiec w drugiej połowie lat 30. XX w. Przedstaw dwa argumenty uzasadniające Twoją opinię.

Answer 1

Francja i Wielka Brytnia  prowadziły politykę łagodną tzw ulgową czyli apeasement.

Polityka ta polegała na serii ustępstw politycznych, wojskowych i terytorialnych, z których każde miało zadowolić Hitlera oraz zapobiec dalszym jego żądaniom, a przede wszystkim nie dopuścić do wybuchu kolejnej wojny.Wydarzeniem, w którym appeasement ujawnił się z całą mocą był konflikt niemiecko-czechosłowacki o Kraj Sudecki.Sprawę zakończył układ monachijski (29-30 września 1938) z udziałem przedstawicieli Niemiec, Wielkiej Brytanii, Francji i Włoch, na którym postanowiono przyłączyć Kraj Sudecki do III Rzeszy. Należy dodać, że posłowie czescy nie zostali nawet dopuszczeni do sali obrad.

Po kolejnej agresji niemieckiej, tj. zajęciu całych Czech i podporządkowaniu Słowacji w marcu 1939 polityka Chamberlaina spotkała się z ostrą krytyką w Wielkiej Brytanii. Premier próbował przyjąć twardszy kurs, udzielając gwarancji Polsce (31 marca 1939), Rumunii oraz Grecji i później, na tydzień przed wybuchem wojny, podpisując z nią układ o wzajemnej pomocy (polsko-brytyjski układ sojuszniczy). Nie dało to już jednak spodziewanych rezultatów – wojna wybuchła.

Ostatnim echem appeasementu można nazwać dziwną wojnę (zwaną też "śmieszną" albo "siedzącą"), jaką alianci prowadzili na froncie zachodnim jesienią 1939.

Polityka appeasementu została w pełni zarzucona wraz z objęciem w Wielkiej Brytanii rządów przez Winstona Churchilla w maju 1940.

Tym pejoratywnym terminem określa się też wszelkie ugodowe postawy wobec agresywnych, imperialnych rządów dyktatorskich.