Obok przedstawiony jest fragment wykresu funkcji kwadratowej f, określonej w zbiorze R. Na podstawie danych zaznaczonych na rysunku: a) wyznacz wzór funkcji f w postaci ogólnej b) podaj współrzędne punktu wspólnego paraboli funkcji f i osi OY c) oblicz największą oraz najmniejszą wartość funkcji f w przedziale <–3; –2>. Prosta przechodząca przez punkty A i W paraboli jest wykresem funkcji liniowej g. Odczytaj z rysunku, dla jakich argumentów funkcja g przyjmuje wartości większe niż funkcja f.
hans
DANE: W(3,-1) => p=3 , q=-1 A(5,-9) Najlepiej zastosowac na początku postac kanoniczną: y=a(x-p)^2+q y=a(x-3)^2-1 Brakujacy wsp a policze korzystaja c z punktu A(5,-9 y(5)=-9 wiec -9=a(5-3)^2-1 -8=4a a=-2 wiec y(x)=-2(x-3)^2-1 postac ogolna: y(x)=-2(x^2-6x+9)-1=-2x^2+12x-19 ODP a: y(x)=-2x^2+12x-19 y(0)=-19 b: B(0,-19) c: patrz zalacznik ymin=-73 ymax=y(-2)=-2*25-1=-51 dla jakich argumentów funkcja g przyjmuje wartości większe niż funkcja f. x<3 lub x>5
Pozdr
Hans
7 votes Thanks 12
Roma
A) Wzór ogólny funkcji kwadratowej: y = ax ² + bx + c
Znając współrzędne wierzchołka paraboli W = (3; - 1) możemy skorzystać z postaci kanonicznej funkcji kwadratowej: y = a · (x – p) ² + q, gdzie p i q to współrzędne wierzchołka paraboli W = (p; q)
Stąd: y = a · (x – 3)² - 1
Do wykresu funkcji f należy również punkt A = (5; - 9), zatem współrzędne tego punktu spełniają równanie funkcji f.
Równanie funkcji f w postaci kanonicznej ma wzór: y = - 2 · (x - 3)² - 1
Przekształcając ten wzór otrzymujemy równanie funkcji f w postaci ogólnej: y = - 2 · (x - 3)² - 1 y = - 2 · (x ² - 6x + 9) - 1 y = -2x² + 12x - 18 - 1 y = - 2x² + 12x - 19
b) Miejscem przecięcia wykresu funkcji kwadratowej z osią OY jest punkt (0, c). Zatem punkt wspólny paraboli funkcji f i osi OY ma współrzędne: (0; - 19)
c) Pierwsza współrzędna wierzchołka W, czyli x = 3 nie należy do przedziału <- 3; - 2>, zatem obliczamy wartości funkcji f na krańcach przedziału: x = - 3 ⇒ y = - 2 · (- 3)² + 12 · (- 3) – 19 = - 2 · 9 - 36 - 19 = - 18 - 36 - 19 = - 73 x = - 2 ⇒ y = - 2 · (- 2)² + 12 · (- 2) – 19 = - 2 · 4 - 24 - 19 = - 8 - 24 - 19 = - 51
W przedziale <- 3; - 2>: - największa wartość funkcji f wynosi: y = - 51 dla x = - 2 - najmniejsza wartość funkcji f wynosi: y = - 73 dla x = - 3
Na podstawie rysunku - patrz załącznik odczytujemy, że funkcja g przyjmuje wartości większe niż funkcja f dla x ∈ (-∞; 3) u (5; + ∞)
W(3,-1) => p=3 , q=-1
A(5,-9)
Najlepiej zastosowac na początku postac kanoniczną:
y=a(x-p)^2+q
y=a(x-3)^2-1
Brakujacy wsp a policze korzystaja c z punktu A(5,-9
y(5)=-9
wiec
-9=a(5-3)^2-1
-8=4a
a=-2
wiec y(x)=-2(x-3)^2-1
postac ogolna:
y(x)=-2(x^2-6x+9)-1=-2x^2+12x-19
ODP a: y(x)=-2x^2+12x-19
y(0)=-19
b: B(0,-19)
c: patrz zalacznik
ymin=-73
ymax=y(-2)=-2*25-1=-51
dla jakich argumentów funkcja g przyjmuje wartości większe niż funkcja f.
x<3 lub x>5
Pozdr
Hans
Wzór ogólny funkcji kwadratowej: y = ax ² + bx + c
Znając współrzędne wierzchołka paraboli W = (3; - 1) możemy skorzystać z postaci kanonicznej funkcji kwadratowej: y = a · (x – p) ² + q, gdzie p i q to współrzędne wierzchołka paraboli W = (p; q)
Stąd:
y = a · (x – 3)² - 1
Do wykresu funkcji f należy również punkt A = (5; - 9), zatem współrzędne tego punktu spełniają równanie funkcji f.
Stąd:
- 9 = a · (5 – 3)² - 1
a · 2² – 1= - 9
a · 4 – 1= - 9
4a – 1 = - 9
4a = - 9 +1
4a = - 8 |:4
a = - 2
Równanie funkcji f w postaci kanonicznej ma wzór: y = - 2 · (x - 3)² - 1
Przekształcając ten wzór otrzymujemy równanie funkcji f w postaci ogólnej:
y = - 2 · (x - 3)² - 1
y = - 2 · (x ² - 6x + 9) - 1
y = -2x² + 12x - 18 - 1
y = - 2x² + 12x - 19
b)
Miejscem przecięcia wykresu funkcji kwadratowej z osią OY jest punkt (0, c).
Zatem punkt wspólny paraboli funkcji f i osi OY ma współrzędne: (0; - 19)
c)
Pierwsza współrzędna wierzchołka W, czyli x = 3 nie należy do przedziału <- 3; - 2>, zatem obliczamy wartości funkcji f na krańcach przedziału:
x = - 3 ⇒ y = - 2 · (- 3)² + 12 · (- 3) – 19 = - 2 · 9 - 36 - 19 = - 18 - 36 - 19 = - 73
x = - 2 ⇒ y = - 2 · (- 2)² + 12 · (- 2) – 19 = - 2 · 4 - 24 - 19 = - 8 - 24 - 19 = - 51
W przedziale <- 3; - 2>:
- największa wartość funkcji f wynosi: y = - 51 dla x = - 2
- najmniejsza wartość funkcji f wynosi: y = - 73 dla x = - 3
Na podstawie rysunku - patrz załącznik odczytujemy, że funkcja g przyjmuje wartości większe niż funkcja f dla x ∈ (-∞; 3) u (5; + ∞)