Question

o jakim zespole artyście lub kompozytorze chciałbyś opowiedzieć na lekcji muzyki . opisz go i uzasadnij swój wybór

Answer 1

W 1993 roku Andrzejewski wraz z Marcinem Kostrzewskim znanym wówczas jako DJ Def założył grupę muzyczną Slums Attack[5]. Pierwsze nagrania muzycy rejestrowali w domu na odtwarzaczu kaset magnetofonowych[6]. Również w 1993 roku zostało wydane pierwsze wydawnictwo Slums Attack zatytułowane Demo Staszica[6]. W 1995 roku ukazało się kolejne demo pt. Demo Studio Czad. Natomiast rok później ukazał się pierwszy album duetu pt. Slums Attack wydany nakładem własnym[5]. Nagrania na wydawnictwie były inspirowane amerykańskim nurtem gangsta rap[5]. W 1996 roku ukazał się singel zatytułowany Mordercy, który zwiastował drugi album Slums Attack.

W czerwcu 1997 roku nakładem PH Kopalnia ukazał się album Zwykła codzienność[5]. W ramach promocji został zrealizowany pierwszy w historii zespołu teledysk[13]. Premiera nagrania odbyła się w programie Telewizji Polskiej Klipol[13]. W 1997 roku Kostrzewski zrezygnował z występów w Slums Attack, jednakże pozostał oficjalnym członkiem zespołu[5]. W 1998 roku Peja poznał Dariusza Działaka znanego jako DJ Decks z którym kontynuował działalność Slums Attack[5]. W nowym składzie zostało przygotowane demo z nagraniami, które przyczyniły się do podpisania kontraktu z wytwórnią muzyczną Camey Studio[5]. W 1999 roku został wydany trzeci album pt. Całkiem nowe oblicze[5]. Wydawnictwo ukazało się nakładem wytwórni muzycznej Camey Studio. Natomiast rok później ukazał się album pt. I nie zmienia się nic[5]. Tego samego roku wraz z Łukaszem Wiśniewskim Peja założył zespół Ski Skład[14].

W 2001 roku ukazał się piąty album Slums Attack pt. Na legalu?[5]. Kompozycje z przeznaczeniem na płytę zostały zarejestrowane w studiu nagraniowym producenta muzycznego Magiery[13]. Jednakże utwory uległy zniszczeniu wkrótce po nagraniach. Część odzyskanego materiału zarejestrowano ponownie w przeciągu trzech dni[13]. Wydawnictwo odniosło niespodziewany przez muzyków sukces sprzedając się w nakładzie przekraczającym 100 000 egzemplarzy[5]. Płyta Na legalu? ponadto uzyskała nagrodę polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyka w kategorii album roku – hip-hop[15]. W 2002 roku mimo sprzeciwu członków zespołu ukazała się kompilacja nagrań Slums Attack zatytułowana Uliczne historie[13]. Wynagrodzenie z tytułu sprzedaży płyty zespół przekazał w całości na cele charytatywne[13].

W 2003 roku nakładem T1-Teraz ukazał się album Ski Skład zatytułowany Wspólne zadanie[16]. Gościnnie na płycie wystąpili m.in. Fu, O.S.T.R., WNB i Analogia[17]. Wydawnictwo promował singel pt. Dzień zagłady[17]. Rok później z niewyjaśnionych przyczyn zespół został rozwiązany[13][18]. Również w 2003 roku Peja rozpoczął pracę nad kolejnym wydawnictwem zespołu Slums Attack[19]. Pierwsze partie wokalne do około dziesięciu utworów zostały zarejestrowane w studiu nagraniowym należącym do Dominika "Donia" Grabowskiego związanego z zespołem Ascetoholix[19]. Jednakże w wyniku nieporozumień Peja zakończył współpracę z Grabowskim, który przygotował również część bitów z przeznaczeniem na płytę[19]. Latem 2004 roku w zmienionym studiu nagrań kontynuowano prace we współpracy z producentami muzycznymi Tabbem i Magierą[19]. Ponadto nad kompozycjami pracował DJ Decks, wraz z którym zarejestrowane zostały m.in. utwory "Kurewskie życie" i "Reprezentuje biedę"[19]. Od października do grudnia zrealizowano kolejne utwory w studiu Noise Records należącym do Piotra "Glacy" Mohameda[19][20]. W związku z brakiem kontraktu fonograficznego i nieuregulowaną sytuacją prawną z wytwórnią T1-Teraz została opóźniona premiera nowego wydawnictwa[19]. 7 lutego 2005 nakładem wytwórni muzycznej Fonografika został wydany dwupłytowy album zatytułowany Najlepszą obroną jest atak[18]. Album zadebiutował na 2 miejscu listy OLiS w Polsce[21].

20 października 2006 roku ukazał się siódmy album Slums Attack pt. Szacunek ludzi ulicy. Wydawnictwo uzyskało status złotej płyty sprzedając się w nakładzie 15 000 egzemplarzy[22]. Kompozycje zostały zarejestrowane w Druga Strefa Records w Poznaniu[23]. Głównym producentem był DJ Decks, beaty przygotowali również Sqry, DJ-a Zela, Barka, Zielonego i DJ Story[23]. 31 października 2008 wystąpił podczas koncertu charytatywnego Hip-Hop Dzieciomw poznańskim klubie Eskulap[24]. Natomiast 5 grudnia ukazał się pierwszy solowy album rapera zatytułowany Styl życia G'N.O.J.A.[25]. Wkrótce wydawnictwo uzyskało status złotej płyty[26]. 17 września 2009 ukazał się drugi album solowy Andrzejewskiego pt. Na serio[27]. Peja do współpracy zaprosił m.in. takich wykonawców jak Pih, który wystąpił w utworze "Zbyt dużo bólu", Mrozu w utworze "Poszukując ideału", Kaczor w utworze "Śmiertelna pasja rap" czy Marek Pospieszalski w utworze "Kochana mamo"[28]. Nagrania wyprodukowali m.in. Magiera, Brahu i Sqra, którzy zawarli w kompozycjach wpływy takich stylów muzycznych jak west coast hip hop czy crunk[29][30]. W tekstach Andrzejewski opisuje m.in. wolny styl życia, refleksje nad sławą, moralność czy miłość[30][31]. W lutym 2010 roku raper został wyróżnionym tytułem freestyleowca roku w plebiscycie Podsumowanie 2009 serwisu Poznanskirap.com[32][33].

Ja opowiedział bym o peji ponieważ miałam podobne dzieciństwo do niego i wiele nas łączył i jak powiedział kiedyś w uwadze " jak nie mialem na chleb nie poszłem do kolegów pożyczyc- poniewasz to ja byłem dla nich przykładem "

bardzo go lubie za to że chociaż jest sławny to zachowuje się jak człowiek a nie jak tak zwane gwiazdki które robią wokół siebie tyle szumu .

I że śpiewa on o życiu prawdziwym , takim jaki jest a nie jakieś tam bestselery

 

Answer 2

Na lekcji muzyki chciałabym opowiedzieć o Michaelu Jacksonie, który miał epokowe znaczenie dla obalania barier rasowych w przemyśle rozrywkowym, dla amerykańskiej muzyki, jednocześnie będąc postacią dość tragiczną.

 

Michael Jackson (ur. 29. 08. 1958 r. w Gary (Indiana), zm. 25. 06. 2009 r. w Los Angeles) to postać wszechstronna na rynku muzycznym - amerykański piosenkarz, kompozytor, wokalista, autor tekstów, tancerz, producent płyt. Jest ojcem: Michaela Josepha Jacksona Juniora (znanego jako „Prince”), Paris Michael Katherine Jackson oraz Prince'a Michaela Jacksona (znanego jako „Blanket”).

Z muzyką zetknął się już od najmłodszych lat życia z inspiracji i pod kierownictwem ojca, gitarzysty Josepha Jacksona. Ma liczne muzykalne rodzeństwo, które również związało się z muzyką rozrywkową. Jego droga do sławy była szybka, ale jednocześnie dość trudna. Los Jacksona postawił jednak w dużej sprzeczności z jego niezwykłymi uzdolnieniami - talent nie przyniósł mu upragnionego szczęścia. Jeden z najwybitniejszych wykonawców muzyki rozrywkowej schyłku XX wieku, żył wśród tłumów, będąc samotnym, w życiu prywatnym nie znalazł osoby, z którą mógłby dzielić swój los do końca.

Kariera rozpoczęła się w 1967 r., kiedy to powstał kwintet wokalny „The Jackson Five”, który w 1969 r. debiutował płytą „I`m a Big Boy Now”. W latach 1969-75 zespół wylansował szereg przebojów. „The Jackson Five” był dziecięcą wersją murzyńskich męskich zespołów wokalnych lat 60-tych, takich jak The Temptations, The Four Tops, The Miracles. Wykorzystywali oni elementy ich show (mimika, taniec), przydając temu młodzieńczemu wdzięku i doprowadzając do maksimum natężenie ekspresji. W 1976 r. po częściowej zmianie składu, zmienili nazwę na „The Jacksons” i wylansowali dalsze przeboje. Michael debiutował jako solista w 1971 r. piosenką „Got to Be There”, z czasem uzyskując coraz większą kontrolę nad swymi płytami, repertuarem, stylem, brzmieniem. W dzieciństwie naśladował J. Browna, w latach 70-ych upodobnił się do Smokey Robinsona, lidera „The Miracles”. Przełomem w jego karierze stał się w 1978 r. udział w musicalu filmowym „The Wiz”, w którym zagrał rolę stracha na wróble. Od płyty „The Wiz” rozpoczęła się stała współpraca Jacksona z Q. Jonesem, przy którego udziale powstały „plantynowe płyty” „Off the Wall” (1979), „Trihller” (1982) i „Bad” (1987). Wraz z L. Ritchie`m skomponował antyrasistowski song „We are the Worls” (1986), wystąpił też w filmie „Captain Eno”. W 1989 r. powstał film „Moonwalker”, opowiadający o przebiegu kariery Jacksona. Jackson opublikował autobiografię „Moonwalker” (1988). Album Dangerous, wydany w 1991 roku, zyskał podobną popularność co Bad. Natomiast w roku 1995 wydał album HIStory: Past, Present And Future – Boo. W ramach promocji tego albumu Jackson odbył trasę koncertową HIStory World Tour, zakończoną olbrzymim sukcesem.

W roku 2001 Michael wydał album Invincible, który uplasował się na pierwszym miejscu list przebojów wielu krajów. Jackson założył też fundację "Heal the World", nawiązując do singla o tym tytule. Niewątpliwie komercyjna muzyka Jacksona jest trudna do scharakteryzowania, odeszła bowiem daleko od pop soulu propagowanego w latach 70-ych, zarówno przez śpiewającą rodzinę Jacksonów, jak i przez niego samego. Pod względem stylistycznym Jackson, wokalista o wysokim, chłopięcym głosie, jest bliższy D. Ross. Na wysokość nakładów jego płyt miała częściowo wpływ atmosfera sensacji (zapowiedzi zaniechania działalności, operacje plastyczne, zmiana orientacji religijnej, lansowanie wegetarianizmu itd.).

W 2003 r. Jackson został postawiony przed sądem z zarzutami molestowania dziecka i podawania alkoholu. Pierwszy incydent z 1993 r. zakończył się bez postawienia zarzutów. Jednak kolejny doprowadził do procesu, który zakończył się uniewinnieniem Jacksona. Na przełomie lat 2008/09 Michael Jackson pracował nad nowym studyjnym albumem. Śmierć przerwała jego realizację, jak również nie doszły do skutku zapowiedziane koncerty w sali koncertowej O2 Arena w Londynie. Sprawa doktora Conrada Murray`a, osobistego lekarza zmarłego gwiazdora muzyki pop Michaela Jacksona, który stanie przed sądem pod zarzutem nieumyślnego spowodowania jego śmierci, jest wciąż nierozwiązana.

 

 Pozdrawiam.