Życie jest jedną wielką księgą, którą w miarę upływu lat każdy człowiek zapisuje na swój własny, niepowtażalny sposób. Odzwierciedleniem tego może być grafika Joanny Wisznewskiej-Domańskiej ''''Pejzaż z biała książką''''. Za pomocą bardzo prostych środków wyrazu i stonowanych barw artyska stara się przesliedzic historię nieznanego człowieka. Obraz podzielony jest na dwie części. Górna część - grafika utrzymana w tonie bardzo jasnej szarości może sugerować brak większych trosk i kłopotów, ale także wielkich uczuć i emocji. Przecinająca ją niewielka chmura o dosyć regularnych może być oznaką nie wielkich trosk jakie bezimienny człowiek ma na swojej drodze. Dolna część obrazu w odcieniu beżu jest nie co bardziej wyrazista niż górna. Jej centralną część zajmuje wielka biała księga życia. Nad nią stoi mały, bardzo realny ( ze względu na ciemniejszą barwe ubrania) człowiek. Jego drobna postać rzuca niewielki cień na podłożę. Możemy domyślać się, że ten ktoś znalazł sie na rozdrozu życia i zastanawia się nad samym sobą. Księga życia jest otwarta na połowie. Być może jej jedna połowa została już zapisana przez uczynki tego człowieka. Duży rozmiar księgi może oznaczać, że przed bezimiennym bohaterem grafiki jest jeszcze długie życie. Białe puste kartki czekają aby zapisać na nich los człowieka. Niezapisane kartki mogą oznaczac także, że życie tego kogoś było puste, bezowocne i nieciekawe. Może właśnie dlatego odwrócona tyłem do widza sylwetka człowieka wydaje się smutna i zadumana. Życie jest jedną wilką nie wiadomą, dlatego nikt nie potrafi przewidzieć co go czeka. Jednakże w bardzo dużej mieże zalezy od samego człowieka jaki czeka go los
Życie jest jedną wielką księgą, którą w miarę upływu lat każdy człowiek zapisuje na swój własny, niepowtażalny sposób. Odzwierciedleniem tego może być grafika Joanny Wisznewskiej-Domańskiej ''''Pejzaż z biała książką''''. Za pomocą bardzo prostych środków wyrazu i stonowanych barw artyska stara się przesliedzic historię nieznanego człowieka. Obraz podzielony jest na dwie części. Górna część - grafika utrzymana w tonie bardzo jasnej szarości może sugerować brak większych trosk i kłopotów, ale także wielkich uczuć i emocji. Przecinająca ją niewielka chmura o dosyć regularnych może być oznaką nie wielkich trosk jakie bezimienny człowiek ma na swojej drodze. Dolna część obrazu w odcieniu beżu jest nie co bardziej wyrazista niż górna. Jej centralną część zajmuje wielka biała księga życia. Nad nią stoi mały, bardzo realny ( ze względu na ciemniejszą barwe ubrania) człowiek. Jego drobna postać rzuca niewielki cień na podłożę. Możemy domyślać się, że ten ktoś znalazł sie na rozdrozu życia i zastanawia się nad samym sobą. Księga życia jest otwarta na połowie. Być może jej jedna połowa została już zapisana przez uczynki tego człowieka. Duży rozmiar księgi może oznaczać, że przed bezimiennym bohaterem grafiki jest jeszcze długie życie. Białe puste kartki czekają aby zapisać na nich los człowieka. Niezapisane kartki mogą oznaczac także, że życie tego kogoś było puste, bezowocne i nieciekawe. Może właśnie dlatego odwrócona tyłem do widza sylwetka człowieka wydaje się smutna i zadumana. Życie jest jedną wilką nie wiadomą, dlatego nikt nie potrafi przewidzieć co go czeka. Jednakże w bardzo dużej mieże zalezy od samego człowieka jaki czeka go los