Rękawiczka. Powiastka. Z Szyllera” – utwór Adama Mickiewicza opublikowany w 1822 roku (Fryderyk Schiller – poeta niemiecki). Akcja dzieje się w średniowieczu. Jej miejscem jest plac zamkowy. Bohaterowie główni to: rycerz Emrod oraz Marta. Król, książęta, panowie z rady, damy i rycerze zgromadzili się, aby oglądać walkę zwierząt. Król dał znak, rozpoczęło się igrzysko. Z klatki wolno wyszedł lew, w milczeniu obejrzał się dookoła, ziewnął i usiadł na ziemi. Król ponownie skinął. Z klatki został wypuszczony tygrys. Okrążył lwa, ryknął i usiadł z boku. Władca znowu dał znak. Wypuszczono dwa lamparty, które zaczęły walczyć z tygrysem. Gdy jednak lew ryknął, dyszące i żądne mordu lamparty przysiadły opodal. W tym momencie Marta rzuciła rękawiczkę pomiędzy zwierzęta. Uśmiechając się, zwróciła się do Emroda: „Kto mię tak kocha, jak po tysiąc razy/ Czułymi przysiągł wyrazy”, niech weźmie rękawiczkę. Rycerz bez słowa przeskoczył zapory, podszedł do zwierząt i podniósł rękawiczkę. Wszystkich zdziwiło jego męstwo. Emrod zaś wszedł na krużganek, gdzie z radością witała go Marta. Rzucił rękawiczką w jej oczy i powiedział: „Pani, twych wdzięków nie trzeba mi wcale". To powiedziawszy, odszedł i „więcej nie wrócił”. Adam Mickiewicz w utworze pt. „Rękawiczka” wykreował bohatera, który bez słowa przyjmuje niebezpieczne wyzwanie rzucone mu przez piękną damę. Rycerz był w niej zakochany. Gdy w lekkomyślny sposób chciała poddać go próbie, potwierdził prawdziwość swoich słów o miłości, bez wahania skacząc po rękawiczkę. Naraził się, mógł stracić życie, ale udowodnił, że jego słowa o miłości nie są czcze. Gdy jednak wykonał zadanie, z pogardą odwrócił się od ukochanej kobiety. Przekonał się bowiem, że ona nie odwzajemnia jego miłości. Gdyby go kochała, nie narażałaby jego życia. Piękno, uroda to nie były wartości, które Emrod cenił u kobiety. Dla niego najważniejsze były uczucia.
Rękawiczka. Powiastka. Z Szyllera” – utwór Adama Mickiewicza opublikowany w 1822 roku (Fryderyk Schiller – poeta niemiecki). Akcja dzieje się w średniowieczu. Jej miejscem jest plac zamkowy. Bohaterowie główni to: rycerz Emrod oraz Marta. Król, książęta, panowie z rady, damy i rycerze zgromadzili się, aby oglądać walkę zwierząt. Król dał znak, rozpoczęło się igrzysko. Z klatki wolno wyszedł lew, w milczeniu obejrzał się dookoła, ziewnął i usiadł na ziemi. Król ponownie skinął. Z klatki został wypuszczony tygrys. Okrążył lwa, ryknął i usiadł z boku. Władca znowu dał znak. Wypuszczono dwa lamparty, które zaczęły walczyć z tygrysem. Gdy jednak lew ryknął, dyszące i żądne mordu lamparty przysiadły opodal. W tym momencie Marta rzuciła rękawiczkę pomiędzy zwierzęta. Uśmiechając się, zwróciła się do Emroda: „Kto mię tak kocha, jak po tysiąc razy/ Czułymi przysiągł wyrazy”, niech weźmie rękawiczkę. Rycerz bez słowa przeskoczył zapory, podszedł do zwierząt i podniósł rękawiczkę. Wszystkich zdziwiło jego męstwo. Emrod zaś wszedł na krużganek, gdzie z radością witała go Marta. Rzucił rękawiczką w jej oczy i powiedział: „Pani, twych wdzięków nie trzeba mi wcale". To powiedziawszy, odszedł i „więcej nie wrócił”. Adam Mickiewicz w utworze pt. „Rękawiczka” wykreował bohatera, który bez słowa przyjmuje niebezpieczne wyzwanie rzucone mu przez piękną damę. Rycerz był w niej zakochany. Gdy w lekkomyślny sposób chciała poddać go próbie, potwierdził prawdziwość swoich słów o miłości, bez wahania skacząc po rękawiczkę. Naraził się, mógł stracić życie, ale udowodnił, że jego słowa o miłości nie są czcze. Gdy jednak wykonał zadanie, z pogardą odwrócił się od ukochanej kobiety. Przekonał się bowiem, że ona nie odwzajemnia jego miłości. Gdyby go kochała, nie narażałaby jego życia. Piękno, uroda to nie były wartości, które Emrod cenił u kobiety. Dla niego najważniejsze były uczucia.
Rękawiczka. Powiastka. Z Szyllera” – utwór Adama Mickiewicza opublikowany w 1822 roku (Fryderyk Schiller – poeta niemiecki). Akcja dzieje się w średniowieczu. Jej miejscem jest plac zamkowy. Bohaterowie główni to: rycerz Emrod oraz Marta. Król, książęta, panowie z rady, damy i rycerze zgromadzili się, aby oglądać walkę zwierząt. Król dał znak, rozpoczęło się igrzysko. Z klatki wolno wyszedł lew, w milczeniu obejrzał się dookoła, ziewnął i usiadł na ziemi. Król ponownie skinął. Z klatki został wypuszczony tygrys. Okrążył lwa, ryknął i usiadł z boku. Władca znowu dał znak. Wypuszczono dwa lamparty, które zaczęły walczyć z tygrysem. Gdy jednak lew ryknął, dyszące i żądne mordu lamparty przysiadły opodal. W tym momencie Marta rzuciła rękawiczkę pomiędzy zwierzęta. Uśmiechając się, zwróciła się do Emroda: „Kto mię tak kocha, jak po tysiąc razy/ Czułymi przysiągł wyrazy”, niech weźmie rękawiczkę. Rycerz bez słowa przeskoczył zapory, podszedł do zwierząt i podniósł rękawiczkę. Wszystkich zdziwiło jego męstwo. Emrod zaś wszedł na krużganek, gdzie z radością witała go Marta. Rzucił rękawiczką w jej oczy i powiedział: „Pani, twych wdzięków nie trzeba mi wcale". To powiedziawszy, odszedł i „więcej nie wrócił”. Adam Mickiewicz w utworze pt. „Rękawiczka” wykreował bohatera, który bez słowa przyjmuje niebezpieczne wyzwanie rzucone mu przez piękną damę. Rycerz był w niej zakochany. Gdy w lekkomyślny sposób chciała poddać go próbie, potwierdził prawdziwość swoich słów o miłości, bez wahania skacząc po rękawiczkę. Naraził się, mógł stracić życie, ale udowodnił, że jego słowa o miłości nie są czcze. Gdy jednak wykonał zadanie, z pogardą odwrócił się od ukochanej kobiety. Przekonał się bowiem, że ona nie odwzajemnia jego miłości. Gdyby go kochała, nie narażałaby jego życia. Piękno, uroda to nie były wartości, które Emrod cenił u kobiety. Dla niego najważniejsze były uczucia.
Rękawiczka. Powiastka. Z Szyllera” – utwór Adama Mickiewicza opublikowany w 1822 roku (Fryderyk Schiller – poeta niemiecki). Akcja dzieje się w średniowieczu. Jej miejscem jest plac zamkowy. Bohaterowie główni to: rycerz Emrod oraz Marta. Król, książęta, panowie z rady, damy i rycerze zgromadzili się, aby oglądać walkę zwierząt. Król dał znak, rozpoczęło się igrzysko. Z klatki wolno wyszedł lew, w milczeniu obejrzał się dookoła, ziewnął i usiadł na ziemi. Król ponownie skinął. Z klatki został wypuszczony tygrys. Okrążył lwa, ryknął i usiadł z boku. Władca znowu dał znak. Wypuszczono dwa lamparty, które zaczęły walczyć z tygrysem. Gdy jednak lew ryknął, dyszące i żądne mordu lamparty przysiadły opodal. W tym momencie Marta rzuciła rękawiczkę pomiędzy zwierzęta. Uśmiechając się, zwróciła się do Emroda: „Kto mię tak kocha, jak po tysiąc razy/ Czułymi przysiągł wyrazy”, niech weźmie rękawiczkę. Rycerz bez słowa przeskoczył zapory, podszedł do zwierząt i podniósł rękawiczkę. Wszystkich zdziwiło jego męstwo. Emrod zaś wszedł na krużganek, gdzie z radością witała go Marta. Rzucił rękawiczką w jej oczy i powiedział: „Pani, twych wdzięków nie trzeba mi wcale". To powiedziawszy, odszedł i „więcej nie wrócił”. Adam Mickiewicz w utworze pt. „Rękawiczka” wykreował bohatera, który bez słowa przyjmuje niebezpieczne wyzwanie rzucone mu przez piękną damę. Rycerz był w niej zakochany. Gdy w lekkomyślny sposób chciała poddać go próbie, potwierdził prawdziwość swoich słów o miłości, bez wahania skacząc po rękawiczkę. Naraził się, mógł stracić życie, ale udowodnił, że jego słowa o miłości nie są czcze. Gdy jednak wykonał zadanie, z pogardą odwrócił się od ukochanej kobiety. Przekonał się bowiem, że ona nie odwzajemnia jego miłości. Gdyby go kochała, nie narażałaby jego życia. Piękno, uroda to nie były wartości, które Emrod cenił u kobiety. Dla niego najważniejsze były uczucia.