Question

napiszcie mi referat o utworzeniu wojska polskiego na zachodzie

Answer 1

Ewakuacja żołnierzy polskich do Francji i Wielkiej Brytanii

W wyniku klęski Polski w kampanii wrześniowej wielu żołnierzy, aby uniknąć niemieckiej lub radzieckiej niewoli przekroczyło granice państw sąsiednich. Mieli oni nadzieję, że uda im się dalej przedostać do Francji i Wielkiej Brytanii, by tam kontynuować walkę z najeźdźcą.

Po 17 września 1939 roku granicę rumuńską przekroczyło, wraz z członkami najwyższych władz państwowych, około 30 tysięcy żołnierzy polskich, a węgierską około 40 000. Ponadto, w Rumunii znalazło się około 10 tysięcy uchodźców cywilnych, a na Węgrzech około 15 tysięcy. Na Litwie i Łotwie schroniło się około 15 tysięcy Polaków (żołnierzy i cywilów).

Polscy żołnierze (oraz władze państwowe) zostali internowani. W praktyce jednak, władze Rumuńskie i Węgierskie, ze względu na tradycyjne więzi przyjaźni z Polską, patrzyły przez palce na masowe niemal ucieczki z ośrodków internowania. Z Rumunii wydostało się około 22 tysiące internowanych żołnierzy, z Węgier około 21 tysięcy, a z Litwy i Łotwy 600 osób. Kierowali się oni do Europy Zachodniej drogą morską lub przez Jugosławię i Włochy. Część polskich żołnierzy znalazła się we francuskim Lewancie (Syria i Liban).

Utworzenie polskiego rządu na emigracji

30 września 1939 roku Władysław Raczkiewicz objął w Paryżu urząd prezydenta RP po internowanym w Rumunii Ignacym Mościckim. Tego samego dnia mianował on generała Władysława Sikorskiego prezesem Rady Ministrów i ministrem spraw wojskowych. Już 28 września 1939 roku generał Władysław Sikorski, za zgodą aliantów rozpoczął tworzenie armii polskiej na uchodźstwie, a 7 listopada 1939 roku został mianowany Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego. Wiceministrami spraw wojskowych byli: generał Marian Kukiel i pułkownik (później generał) Izydor Modelski. Szefem Sztabu Naczelnego Wodza został pułkownik Karol Kędzior.

Zalążki polskiego wojska na wychodźstwie

Jeszcze przed wybuchem wojny, 30 sierpnia 1939 roku trzy niszczyciele (OORP Grom, Błyskawica i Burza) przedostały się, w ramach tzw. operacji "Pekin", do Wielkiej Brytanii. Później dołączyły do nich dwa okręty podwodne (OORP Orzeł i Wilk).

Formowanie polskich formacji wojskowych we Francji rozpoczęto jeszcze w czasie trwania kampanii wrześniowej. 9 września 1939 roku podpisana została polsko-francuska umowa o sformowaniu dywizji piechoty z obywateli polskich zamieszkałych we Francji. 12 września 1939 roku rozpoczęto jej formowanie w obozie ćwiczebnym w Coëtquidan. Ostatecznie do służby wojskowej powołano około 45 tysięcy Polaków z Francji.

Rząd emigracyjny generała Władysława Sikorskiego natychmiast po swym powołaniu podjął negocjacje z aliantami w celu odtworzenia polskiego wojska na wychodźstwie. Należy zaznaczyć, że alianci - nadmiernie ufni we własną potęgę - nie byli przekonani o wartości bojowej żołnierza polskiego. Z tego powodu negocjacje toczyły się dość opornie i zakończyły się dopiero 4 stycznia 1940 roku podpisaniem polsko-francuskiej umowy wojskowej.

Armia Polska we Francji (1939-1940)

Do czerwca 1940 roku we Francji sformowano dwie polskie dywizje piechoty (1 Dywizję Grenadierów - dowódca gen. Bronisław Duch i 2 Dywizję Strzelców Pieszych - dowódca gen. Bronisław Prugar-Ketling) i Samodzielną Brygadę Strzelców Podhalańskich (gen. Zygmunt Bohusz-Szyszko). Rozpoczęto też formowanie dwóch kolejnych dywizji piechoty (3 i 4 Dywizje Piechoty) i 10 Brygady Kawalerii Pancernej (gen. Stanisław Maczek. Ponadto w Syrii utworzono Samodzielną Brygadę Strzelców Karpackich (gen. Stanisław Kopański).

Na terenie Francji rozpoczęto też formowanie polskich jednostek lotniczych. Do czerwca 1940 roku utworzono dwa dywizjony myśliwskie, a dwa dalsze dywizjony myśliwskie, dywizjon bombowy i dwa dywizjony rozpoznawcze znajdowały się w różnych stadiach formowania. Łącznie siły polskie w czerwcu 1940 roku liczyły około 74 tysiące ludzi we Francji, 4 tysiące w Syrii i 4 tysiące w Wielkiej Brytanii.

Udział wojsk polskich w kampanii norweskiej

Pierwszą kampanią odtworzonych wojsk polskich była kampania norweska trwająca od kwietnia do czerwca 1940 roku. W składzie alianckiego korpusu ekspedycyjnego wysłanego do Norwegii znalazła się Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich, która od 8 maja do 8 czerwca 1940 roku uczestniczyła w ciężkich walkach o port w Narwiku. W kampanii norweskiej uczestniczyły też polskie okręty: niszczyciele OORP Błyskawica, Burza i Grom (który został zatopiony 4 maja przez niemieckie lotnictwo) oraz okręt podwodny ORP Orzeł oraz statki polskiej marynarki handlowej.

Udział wojsk polskich w kampanii francuskiej 1940 roku

10 maja 1940 roku wojska niemieckie zaatakowały Francję, Belgię, Holandię i Luksemburg. 1 Dywizja Grenadierów weszła do walki 26 maja 1940 rokuna obszarze Lotaryngii, tocząc dniach 17-18 zwycięską bitwę pod Lagarde. 2 Dywizja Strzelców Pieszych walczyła od 11 czerwca 1940 roku w Alzacji, w rejonie Belfort. 20 czerwca, wobec braku amunicji i odcięcia od reszty wojsk francuskich, dywizja przekroczyła granicę Szwajcarii, gdzie została internowana. Od 13 czerwca 1940 roku w walkach na terenie Szampanii uczestniczyła też grupa bojowa ze składu 10 Brygady Kawalerii Pancernej. Od 17 czerwca w Bretanii walczyła ewakuowana z Norwegii Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich. W kampanii francuskiej uczestniczył też polskie lotnictwo, którego piloci zestrzelili 56 samolotów niemieckich, przy stratach własnych wynoszących 13 pilotów. Ogółem straty polskie w kampanii francuskiej wyniosły około 6,5 tysiąca żołnierzy poległych i rannych, 13 tysięcy internowanych w Szwajcarii, 20 tysięcy zaginionych i 13 tysięcy pozostałych na nie okupowanym obszarze Francji (Vichy).

W wyniku klęski Francji, oddziały polskie rozpoczęły od 18 czerwca ewakuację do Wielkiej Brytanii - bezpośrednio drogą morską lub przez Afrykę Północną. Niestety, z powodu szybkiej kapitulacji Francji (24 czerwca 1940 roku) do Wielkiej Brytanii udało się ewakuować zaledwie około 20 tysięcy żołnierzy wojsk lądowych i lotnictwa.

Utworzenie Polskich Sił Zbrojnych w Wielkiej Brytanii (1940)

W 1939 roku na terenie Wielkiej Brytanii znalazła się część okrętów Polskiej Marynarki Wojennej i marynarki handlowej. Jednostki te od samego początku uczestniczyły w działaniach na morzu - zwłaszcza w Bitwie o Atlantyk i kampanii norweskiej.

Więcej... http://edukacja.gazeta.pl/edukacja/1,124764,6901689,Utworzenie_Polskich_Sil_Zbrojnych_na_Zachodzie.html#ixzz1uNvgwNcB