Ania Shirley to tytułowa bohaterka książki Lucy Maud Montgomery „Ania z Zielonego Wzgórza”. Urodziła się w rodzinie nauczycielskiej w Nowej Szkocji. Gdy miała trzy miesiące, jej mama i tata zmarli na febrę. Dziewczynka stała się sierotą. Kolejno jej opiekunami byli pani Thomas i pani Hammond, skąd trafiła do sierocińca. Dopiero u Maryli i Mateusza Cuthbertów znalazła prawdziwy, rodzinny dom. Ania to wysoka, jedenastoletnia dziewczynka o szczupłej budowie ciała. Wśród rówieśników wyróżniała się rudymi włosami, których nienawidziła. Miała bladą twarz pokrytą piegami z szerokimi ustami i długim zgrabnym nosem. Jej oczy były zielone. Zawsze ubrana skromnie, w długą ciemną i prostą sukienkę. Ania to osoba zdolna, pracowita, ambitna i inteligentna. Była jedną z najlepszych uczennic w szkole Avonlea jak i w seminarium nauczycielskim, do którego później uczęszczała. Miała wiele koleżanek. Jednak najlepszą jej przyjaciółką była Diana Barry. Dziewczynki rozumiały się bez słów. Ania należała do osób wrażliwych i spontanicznych. Miała obsesje na punkcie swoich włosów, przez co często popadała w kompleksy. Kiedy pewnego razu Gilbert na lekcji krzyknął „marchewka”, dziewczynka zareagowała bardzo impulsywnie i długo się do niego nie odzywała. Inną jej cechą była gadatliwość i szczerość. Otwarcie mówiła, co sądzi o innych. Niektórym to przeszkadzało, a innym nie. Jej nadpobudliwość i roztrzepanie było przyczyną pomyłek, które przysparzały jej wielu kłopotów. Miało to miejsce np. w dodaniu kropli walerianowych do ciasta lub podaniu Dianie do picia wina zamiast soku porzeczkowego. Ania posiadała bujną wyobraźnię. Nadawała określonym miejscom wymyślone przez siebie nazwy np. „Królowa Śniegu”, Las Duchów”. Lubiła czytać książki, recytować wiersze. Założyła wraz z przyjaciółką klub powieściowy. Pracowitością, uczynnością i opiekuńczością zjednywała sobie innych. Chętnie pomagała w opiece nad dziećmi, jak również w pracy swoim opiekunom Maryli i Mateuszowi. Zyskała w ten sposób powszechną sympatię. Była skłonna do wyrzeczeń. Potrafiła zrezygnować ze studiów i podjąć pracę, jako nauczycielka, aby zająć się domem. Uważam, że Ania to postać bardzo sympatyczna, ciekawa i szlachetna, która chwilami zaskakuje, ale również zdumiewa. Podoba mi się i myślę, że super byłoby mieć taką przyjaciółkę.
Anna Shirley - główna bohaterka cyklu powieści młodziezowych Lucy Maud Montgomery pod tytułem "Ania z Zielonego Wzgórza". Dziewczynka mając trzy miesiące straciła rodziców. Zanim dostała się do Maryli i Mateusza, przebywała u pani Thomas, pani Hammond, a później w sierocińcu.Ania jako dziwcko była bardzo chuda. Miała bladą twarz z licznymi piegami i rude włosy, które doprowadzały ją do rozpaczy. Pocieszała się ładnym nosem. Jej oczy były duże i zielone. Bohaterka ubierała się skromnie i nieciekawie, a spoglądając w lustro powiadała: „Kocham piękno i cierpię, gdy patrząc w zwierciadło, widzę swoją brzydotę.”Podczas pobytu na Zielonym Wzgórzu w wyglądzie Ani zaszły korzystne zmiany: nieszczęśliwie ufarbowane włosy i z konieczności ścięte do skóry, ściemniały i uzyskały piękną, kasztanową barwę. Zbyt chuda figura nabrała ładnych kształtów; miała jasną cerę, a jej piegi zbladły. Ubierała się też gustowniej niż przedtem. Ania była dzieckiem bardzo wrażliwym, impulsywnym i nie potrafiącym opanować emocji. Cechowały ją prostolinijność, prawdomówność, a przede wszystkim szczerość. Mówiła zawsze prawdę i nie bała się wyrażać swojej opinii. Dziewczynka miała zmienny charakter. Często popadała w zadumę i płakała, pogrążała się w marzeniach, a potem była wesoła i żywa. W krytycznych momentach potrafiła być bardzo opanowana, np. gdy siostrzyczka Diany zachorowała na krup. Ania zawsze zachwycała się pięknem przyrody. Jej bujna wyobraźnia pozwalała jej widzieć świat „przez różowe okulary”. W stosunku do nauki była ambitna, konsekwentna i cierpliwa, co można potwierdzić przez rywalizację z Gilbertem. Ania bardzo kochała Cuthbertów. Cieszyła się, dostarczając im powodów do dumy. Była zdolna do wyrzeczeń dla ich dobra, np. gdy zrezygnowała z dalszej nauki, by pozostać z Marylą i nie dopuścić do sprzedania Zielonego Wzgórza. Ania bardzo ceniła sobie przyjaźń i dlatego miała grono wiernych przyjaciół. Sierota nie znała zazdrości. We wszystkich czynach widziała dobrą wolę innych. W oczach nauczycieli miała opinię zdolnej i rozsądnej uczennicy. Diana uważała ją za wspaniałą osobę i za swoją najlepszą przyjaciółkę od serca. Dla Maryli i Mateusza była radością ich życia. „Z początku lękałam się, że pozostanie na zawsze taką postrzeloną kozą, ale obecnie mogę jej we wszystkim zaufać”– mówi Maryla o Ani. Według pani Linde początkowo była niegrzeczną, okropną sierotą i potępiała jej „dzikie postępowanie”, ale po wspaniałych przeprosinach zaprzyjaźniła się z nią. Uważam, że Ania jest niezwykła osobą. Podoba mi się w niej to, że posiada umiejętność dawania innym radości. Pomimo swojego nieszczęśliwego dzieciństwa odnalazła dom na Zielonym Wzgórzu i odwdzięczyła się swoim opiekunom, wlewając w ich serca dużo radości.
Ania Shirley to tytułowa bohaterka książki Lucy Maud Montgomery „Ania z Zielonego Wzgórza”. Urodziła się w rodzinie nauczycielskiej w Nowej Szkocji. Gdy miała trzy miesiące, jej mama i tata zmarli na febrę. Dziewczynka stała się sierotą. Kolejno jej opiekunami byli pani Thomas i pani Hammond, skąd trafiła do sierocińca. Dopiero u Maryli i Mateusza Cuthbertów znalazła prawdziwy, rodzinny dom.
Ania to wysoka, jedenastoletnia dziewczynka o szczupłej budowie ciała. Wśród rówieśników wyróżniała się rudymi włosami, których nienawidziła. Miała bladą twarz pokrytą piegami z szerokimi ustami i długim zgrabnym nosem. Jej oczy były zielone. Zawsze ubrana skromnie, w długą ciemną i prostą sukienkę.
Ania to osoba zdolna, pracowita, ambitna i inteligentna. Była jedną z najlepszych uczennic w szkole Avonlea jak i w seminarium nauczycielskim, do którego później uczęszczała. Miała wiele koleżanek. Jednak najlepszą jej przyjaciółką była Diana Barry. Dziewczynki rozumiały się bez słów. Ania należała do osób wrażliwych i spontanicznych. Miała obsesje na punkcie swoich włosów, przez co często popadała w kompleksy. Kiedy pewnego razu Gilbert na lekcji krzyknął „marchewka”, dziewczynka zareagowała bardzo impulsywnie i długo się do niego nie odzywała. Inną jej cechą była gadatliwość
i szczerość. Otwarcie mówiła, co sądzi o innych. Niektórym to przeszkadzało, a innym nie. Jej nadpobudliwość i roztrzepanie było przyczyną pomyłek, które przysparzały jej wielu kłopotów. Miało to miejsce np. w dodaniu kropli walerianowych do ciasta lub podaniu Dianie do picia wina zamiast soku porzeczkowego. Ania posiadała bujną wyobraźnię. Nadawała określonym miejscom wymyślone przez siebie nazwy np. „Królowa Śniegu”, Las Duchów”. Lubiła czytać książki, recytować wiersze. Założyła wraz z przyjaciółką klub powieściowy.
Pracowitością, uczynnością i opiekuńczością zjednywała sobie innych. Chętnie pomagała w opiece nad dziećmi, jak również w pracy swoim opiekunom Maryli i Mateuszowi. Zyskała w ten sposób powszechną sympatię. Była skłonna do wyrzeczeń. Potrafiła zrezygnować ze studiów i podjąć pracę, jako nauczycielka, aby zająć się domem.
Uważam, że Ania to postać bardzo sympatyczna, ciekawa i szlachetna, która chwilami zaskakuje, ale również zdumiewa. Podoba mi się i myślę, że super byłoby mieć taką przyjaciółkę.
Anna Shirley - główna bohaterka cyklu powieści młodziezowych Lucy Maud Montgomery pod tytułem "Ania z Zielonego Wzgórza".
Dziewczynka mając trzy miesiące straciła rodziców. Zanim dostała się do Maryli i Mateusza, przebywała u pani Thomas, pani Hammond, a później w sierocińcu.Ania jako dziwcko była bardzo chuda. Miała bladą twarz z licznymi piegami i rude włosy, które doprowadzały ją do rozpaczy. Pocieszała się ładnym nosem. Jej oczy były duże i zielone. Bohaterka ubierała się skromnie i nieciekawie, a spoglądając w lustro powiadała: „Kocham piękno i cierpię, gdy patrząc w zwierciadło, widzę swoją brzydotę.”Podczas pobytu na Zielonym Wzgórzu w wyglądzie Ani zaszły korzystne zmiany: nieszczęśliwie ufarbowane włosy i z konieczności ścięte do skóry, ściemniały i uzyskały piękną, kasztanową barwę. Zbyt chuda figura nabrała ładnych kształtów; miała jasną cerę, a jej piegi zbladły. Ubierała się też gustowniej niż przedtem. Ania była dzieckiem bardzo wrażliwym, impulsywnym i nie potrafiącym opanować emocji. Cechowały ją prostolinijność, prawdomówność, a przede wszystkim szczerość. Mówiła zawsze prawdę i nie bała się wyrażać swojej opinii. Dziewczynka miała zmienny charakter. Często popadała w zadumę i płakała, pogrążała się w marzeniach, a potem była wesoła i żywa. W krytycznych momentach potrafiła być bardzo opanowana, np. gdy siostrzyczka Diany zachorowała na krup.
Ania zawsze zachwycała się pięknem przyrody. Jej bujna wyobraźnia pozwalała jej widzieć świat „przez różowe okulary”. W stosunku do nauki była ambitna, konsekwentna i cierpliwa, co można potwierdzić przez rywalizację z Gilbertem. Ania bardzo kochała Cuthbertów. Cieszyła się, dostarczając im powodów do dumy. Była zdolna do wyrzeczeń dla ich dobra, np. gdy zrezygnowała z dalszej nauki, by pozostać z Marylą i nie dopuścić do sprzedania Zielonego Wzgórza. Ania bardzo ceniła sobie przyjaźń i dlatego miała grono wiernych przyjaciół. Sierota nie znała zazdrości. We wszystkich czynach widziała dobrą wolę innych.
W oczach nauczycieli miała opinię zdolnej i rozsądnej uczennicy. Diana uważała ją za wspaniałą osobę i za swoją najlepszą przyjaciółkę od serca. Dla Maryli i Mateusza była radością ich życia. „Z początku lękałam się, że pozostanie na zawsze taką postrzeloną kozą, ale obecnie mogę jej we wszystkim zaufać”– mówi Maryla o Ani. Według pani Linde początkowo była niegrzeczną, okropną sierotą i potępiała jej „dzikie postępowanie”, ale po wspaniałych przeprosinach zaprzyjaźniła się z nią.
Uważam, że Ania jest niezwykła osobą. Podoba mi się w niej to, że posiada umiejętność dawania innym radości. Pomimo swojego nieszczęśliwego dzieciństwa odnalazła dom na Zielonym Wzgórzu i odwdzięczyła się swoim opiekunom, wlewając w ich serca dużo radości.
LICZE NA NAJ!