Question

Napisz wypracowanie na temat czy cierpienie uszlachetnia człowieka. Odnieś się do lektury "Kamizelka".

Answer 1

Nie ma chyba człowieka, który nie cierpiał. Nasza praca ma na celu udowodnić, iż cierpienie nie jest czymś negatywnym, niszczącym, hańbiącym. Aby odpowiedzieć na pytanie postawione w temacie pracy musimy się zastanowić nad godnością człowieka.
Moim zdaniem zasadniczy wpływ na własne życie ma każdy człowiek, a nie przypadek i zbieg okoliczności. Każdy przez swoje decyz.
Temat: „Człowiek nie jest stworzony do klęski. Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać”.

Człowiek nie jest stworzony do klęski. Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać”. Te słowa Hemingwaya pochodzące z utworu „Stary człowiek i mor.
Miłość jest uczuciem najpiękniejszym, ale i najtrudniejszym. Potrafi tworzyć, ale i niszczyć. Nie możemy żyć, nie kochając. Kochamy swoich rodziców, rodzeństwo, ludzi, Boga, ojczyznę, świat, przyrodę, a nawet samego siebie.

Answer 2

Czy cierpienie uszlachetnia człowieka? Jestem przekonana, że tak. Przykład takiego uszlachetnienia podaje na Bolesław Prus w noweli ,, Kamizelka''.
Kiedy pan zachorował, pani- jego żona bardzo się martwiła. On również, ale nie o siebie tylko o swoją żonę. Skracał więc pasek kamizelki każdego dnia. Po co? Żeby nie niepokoić żony. I może ktoś spyta : gdzie tu jest widoczne uszlachetnianie? Otóż ten pan kochał swoją żonę, nie chciał żeby się martwiła i robił wszystko, żeby temu zapobiec. Był bardzo chory ale nie myślał egoistycznie- tylko i wyłącznie o sobie, ale o bliskiej mu osobie. Każde cierpienie uszlachetnia człowieka. Jedno mniej, drugie bardziej. Bowiem jest taką istotą, która docenia szczęście dopiero po jego stracie. Gdy jest wszystko dobrze żaden z nas nie myśli ,,co by było gdyby?''. Żyje pełnią życia. Jednak gdy stanie się coś złego, nagle całkiem zmieniamy nasz pogląd na świat. Zaczynamy rozumieć, co znaczy cierpieć.Stajemy się innymi ludźmi. Chcemy pomagać bliźnim. Wiele osób, które spotkało jakieś nieszczęście później zakłada fundacje. Rozumie już człowieka w potrzebie.
Szkoda, że człowiek potrafi docenić szczęście dopiero po jego stracie. Musimy spróbować uświadomić sobie, jak wielkim darem jest to, że mamy co jeść, gdzie mieszkać, w co się ubrać i za to, że mamy ręce, nogi- jesteśmy zdrowi. Musimy nauczyć się rozumieć tych, którzy takiego daru nie posiadają i pomagać im w miarę naszych możliwości.