Question

Napisz wypracowanie na 150-200 slow w czasie Prateritum ze swoich wakacji

Najlepiej przetlumaczyc to i skrocic do ok 170 slow ;D i zamienic na czas Prateritum ;] daje 25 PKT !

Tegoroczne wakacje jak zwykle spędziłem u moich kochanych dziadków na wsi. byłem tam cały lipiec. Moi dziadkowie posiadają gospodarstwo więc pomagałem im w żniwo waniu. było to dla mnie ogromne przeżycie, możliwość jazdy traktorem dawała mi wiele satysfakcji.
Dziadek pewnego wieczoru zabrał mnie na spacer było już prawie ciemno. gdy szliśmy znaleźliśmy potrąconego przez samochód psa. Bez zastanowienia postanowiliśmy mu pomóc. Dziadek wziął go na ręce poszliśmy z nim do pobliskiego weterynarza. okazało się że pies nie jest w najlepszym stanie i nie wiadomo czy przeżyje. Weterynarz opatrzył psa i kazał nam się nim dobrze opiekować. nie wiedzieliśmy jak się wabi więc nazwaliśmy go Max. jego zdrowie z dnia na dzień polepszało się zaczął jeść, bardzo się do niego przywiązałem on do mnie również spędzałem z nim całe dnie, opiekowałem się nim, karmiłem go. pewnego razu gdy szedłem na spacer z swoim nowym pupilem zauważyła nas mała dziewczynka z mamą. Mama dziewczynki i ona rozpoznały psa. Okazało się że ma na imię Roxi i zaginął im dwa tygodnie temu. z bolem serca oddałem psa ich prawowitym właścicielom. Jednak oni zaproponowali, że bedę mógł odwiedzać Roxiego ta wiadomość bardzo mnie ucieszyła.
wakacje u dziadków zawsze dawały mi wiele niesamowitych wrażeń ale te były naprawdę wyjątkowe. Nauczyłem się pomagać i jestem z siebie w jakiś sposób zadowolony. w następne wakacje także pojadę do moich dziadków.

Answer 1

Meine diesjährigen Sommerferien verbrachte ich wie immer bei meinen Großeltern auf dem Bauernhof. Dort war ich den ganzen Juli. Meine Großeltern betrieben Landwirtschaft und so half ich wo ich nur konnte und das mit dem größten Vergnügen. Ich fuhr mit dem Traktor was mir große Freude bereitete. Mein Opa nahm mich an einem Abend mit auf einen Spaziergang. Es war schon fast dunkel. Auf dem Spaziergang fanden wir einen durch ein Auto angefahrenen Hund. Ohne zu überlegen entschieden wir uns ihm zu helfen. Opa nahm ihn auf den Arm und wir gingen zum dortigen Tierarzt. Er fand heraus, dass der Hund nicht nicht gerade bei bester Gesundheit war und auch nicht ob er überleben würde. Der Tierarzt untersuchte den Hund und sagte uns wir sollten uns gut um diesen kümmern. Wir wussten nicht wie er hieß, weshalb wir ihn Max nannten. Von Tag zu Tag wurde er gesünder. Er begann zu fressen. Ich gewöhnte mich sehr an Max und dieser auch an mich. Ich verbrachte mit Max die ganzen Tage, fütterte ihn. Eines Tages als ich mit meinem neuen Hund spazierte sah uns ein kleines Mädchen mit ihrer Mutter. Sie erkannten den Hund. So kam es das Max eigentlich Roxi hieß und vor zwei Wochen verschwand. Mit großem Herzschmerz gab ich Roxi zurück an ihre richtigen Besitzer. Aber sie schlugen mir vor ich könne Roxi jederzeit besuchen was mich riesig freute. Sommerferein bei meinen Großeltern gaben mir immer einmalige Eindrücke aber diese waren wirklich ausnahmsweise ungewöhnlich. Ich lernte zu helfen und war auf mich auf eine Weise Stolz. Die nächsten Sommerferien werde ich ebenfalls zu meinen Großeltern fahren.