1. Władcą teb był spełniony król Edyp. Na to stanowisko w pełni zasłużył, dostał je w prezencie od losu. Czuł, że godnie je sprawuje. 2. Był człowiekiem szczęśliwym. Radość dawał Edypowi związek z Jokastą, której rękę otrzymał przypadkowo, niespodziewanie. 3. Edyp był bardzo uczuciowy. Kochał bowiem swoje córki: Ismenę i Antygonę. Nawet w momencie, kiedy to okaleczony, prosi Kreona o wygnanie z miasta, pamięta o swoich córkach. Zwraca się do Kreona: cyt. ”Lecz o te biedaczki, sieroce dziewczęta (...) o te się troskaj” Martwi się o nie i mówi do nich: cyt. ”Choć was nie widzę, zapłaczę nad wami, bo mi się roi wasza przyszłość cała, którą na świecie wam pędzić wypadnie”. 4. Był on troskliwym władcą. Lud go szanował, a także kochał za to, pokonał złego sfinksa cyt.: ”któryś nam najdroższym” Gdy dowiedział się o nieszczściach spadających na Teby stracił spokój ducha. Czuł się odpowiedzialny za swoje miasto co nie pozwalało mu pozostać bezczynnym. cyt.”moja dusza za mnie, za was jęczy, za miasto cale, wiedzcie, że łzy ronię”. Edyp żył sprawami kraju. Nie był głuchy na to co się dzieje. 5. Był więc człowiekiem czynu. Wysłał Kreona do wyroczni Delfickiej, aby dowiedzieć się co jest przyczyną tragicznych wydarzeń. 6. Władca jest konsekwentny w swoim postępowaniu. Gdy dowiaduje się, że przyczyną nieszczęść spadających na Teby jest niepomszczone zabójstwo, postanawia wytropić mordercę i surowo go ukarać, aby położyć kres nieurodzajowi.
1. Władcą teb był spełniony król Edyp. Na to stanowisko w pełni zasłużył, dostał je w prezencie od losu. Czuł, że godnie je sprawuje.
2. Był człowiekiem szczęśliwym. Radość dawał Edypowi związek z Jokastą, której rękę otrzymał przypadkowo, niespodziewanie.
3. Edyp był bardzo uczuciowy. Kochał bowiem swoje córki: Ismenę i Antygonę. Nawet w momencie, kiedy to okaleczony, prosi Kreona o wygnanie z miasta, pamięta o swoich córkach. Zwraca się do Kreona: cyt. ”Lecz o te biedaczki, sieroce dziewczęta (...) o te się troskaj” Martwi się o nie i mówi do nich: cyt. ”Choć was nie widzę, zapłaczę nad wami, bo mi się roi wasza przyszłość cała, którą na świecie wam pędzić wypadnie”.
4. Był on troskliwym władcą. Lud go szanował, a także kochał za to, pokonał złego sfinksa cyt.: ”któryś nam najdroższym”
Gdy dowiedział się o nieszczściach spadających na Teby stracił spokój ducha. Czuł się odpowiedzialny za swoje miasto co nie pozwalało mu pozostać bezczynnym. cyt.”moja dusza za mnie, za was jęczy, za miasto cale, wiedzcie, że łzy ronię”. Edyp żył sprawami kraju. Nie był głuchy na to co się dzieje.
5. Był więc człowiekiem czynu. Wysłał Kreona do wyroczni Delfickiej, aby dowiedzieć się co jest przyczyną tragicznych wydarzeń.
6. Władca jest konsekwentny w swoim postępowaniu. Gdy dowiaduje się, że przyczyną nieszczęść spadających na Teby jest niepomszczone zabójstwo, postanawia wytropić mordercę i surowo go ukarać, aby położyć kres nieurodzajowi.