Question

Napisz streszczenie opowieści z narnii książę kaspian oraz podróż wędrowca do świtu.Dam naj!Na dziś!

Answer 1

Opowieści z narnii książę kaspian

 

W drugim tomie „Opowieści z Narnii” – „Księciu Kaspianie” C. S. Lewis ponownie zabiera Czytelników wraz z czwórką rodzeństwa – Piotrem, Zuzanną, Edmundem i Łucją Pevensie do baśniowej krainy, gdzie żyją mówiące zwierzęta, a nad wszystkim czuwa Wielki Lew – Aslan, którego mądrość i moc są wszechogarniające. Tym razem dzieci niespodziewanie przenoszą się do Narnii wprost z dworca kolejowego, z którego miały odjechać do różnych szkół. Okazuje się, że wezwani zostali przez Kaspiana – prawowitego władcę Narnii, toczącego bój z własnym wujem – Mirazem, uzurpującym sobie prawo do tronu. Okazuje się, że podczas nieobecności rodzeństwa Pevensie, Narnię opanowali ludzie pochodzący z kraju Telmaru. Wiele zwierząt zginęło, drzewa utraciły zdolność do mówienia i zapadły w głęboki sen. Piotr, Zuzanna, Łucja i Edmum przybywają, by obudzić krainę i porwać ją do walki przeciwko najeźdźcom. O ile książka „Lew, czarownica i stara szafa” była opowieścią nade wszystko o zdradzie, przebaczeniu i pewnym Lwie, który poświęca życie w zamian za zdrajcę, jak również o miłości braterskiej, siostrzanej, tu na plan pierwszy wysuwają się przyjaźń i szacunek dla tradycji, historii. O ile Miraz próbuje zafałszować dzieje Narnii, twierdząc, że zawsze należała ona do Telmarczyków, a mówiące zwierzęta nigdy nie istniały, mądrzy przyjaciele Kaspiana – jego niania czy karzeł Kornelius wpajają mu miłość do kraju, opowiadają o prawdziwej historii i uczą szacunku dla Lwa, który ma powrócić, by oswobodzić Narnię. Lewis opowiada o wierze i marzeniach, o zaufaniu, ale też o tym, że człowiek wprawdzie panuje nad przyrodą, ale władza to także odpowiedzialność. Mówi, że możliwe jest życie w pokoju i zgodzie, ale wszystko zależy od dobrej woli ludzi. Mówi o tym, że – by wygrać – trzeba wierzyć i starać się być stałym w swej wierze. Jednak „Książę Kaspian” to także opowieść o istocie człowieczeństwa, o tym, że już sama przynależność do gatunku ludzkiego „wystarczy, by najnędzniejszy z żebraków podniósł dumnie głowę, i wystarczy też, by największy na ziemi władca pochylił swe ramiona ze wstydu”. Aslan radzi – „Bądź zadowolony” z tego, że jesteś człowiekiem, bo wprawdzie niejednokrotnie upadniesz, masz prawo do słabości, lecz tylko od Ciebie zależy, czy ze swojego życia ostatecznie będziesz dumny, czy też będziesz się musiał swojego postępowania wstydzić. Podczas opowieści zmieniają się dzieci – bohaterowie książki, ale również i te, które opowieść Lewisa czytają (lub którym czytają książkę rodzice). Uczą się bardzo wiele, choć dydaktyzm opowieści zupełnie nie razi. Ta historia niebezpiecznie wciąga, ale też skłania do głębszej refleksji, do snucia marzeń i myślenia. A choć „nie ma rozpusty większej, niż myślenie”, to równocześnie: „nie ma szczęścia bez myślenia”.

 

 

podróż wędrowca do świtu

 

Opowieści z Narni część trzecia nosi tytuł – Podróż Wędrowca do Świtu.Akcja Wędrowca… rozgrywa się na pełnym morzu, na pokładzie tytułowego okrętu. Młodsze dzieci – Edmund i Łucja, wraz z przypadkowo wplątanym w serię przygód, kuzynem Eustachym zostają przeniesione do bajkowego świata przez niezwykły obraz. Na statku spotykają, starszego już o kilka lat, przyjaciela z części drugiej Opowieści – Księcia Kaspiana.Wyruszył on na wyprawę w celu odnalezienia, podstępnie usuniętych z Narni baronów, wiernych poddanych swojego ojca. Uzurpator Miraz,wuj Kaspiana wysłał ich w morską podróż z której nie mieli powrócić.Młody Król, czuł się w obowiązku odnaleźć ich i sprowadzić z powrotem do uwolnionego od uzurpatora Królestwa. Na okręcie wraz z królem podróżuje wierna załoga pod dowództwem lorda Driniana, oraz waleczna,mówiąca mysz – Ryczypisk, która niezwykle ubarwia podróż. Dzieci, wraz królem Kaspianem przeżywają niezwykłe przygody, zostają pojmani w niewolę, o mało co nie zamieniają się w bryły złota, spotykają niewidzialne stwory, które muszą uwolnić od niewidzialności, o mało co nie lądują na wyspie spełniających się snów – która wbrew pozorom nie ma w sobie nic z cudowności. Po drodze odnajdują kolejnych baronów. Jeden z nich zostaje Gubernatorem Samotnych Wysp, jednak reszta z nich rzeczywiście wymaga pomocy lub przynajmniej uczczenia ich pamięci.Eustachy, chłopiec o bardzo trudnym charakterze przechodzi prawdziwą przemianę, w której rzecz jasna dopomaga Wielki Lew Aslan. W końcu wędrowcy docierają, aż na najdalszy wschód gdzie dane jest im zobaczyć w oddali Królestwo samego Aslana, a jeden z nich pozostaje tam już na zawsze. Na Kaspiana natomiast w drodze powrotnej czeka prawdziwa piękność, córka gwiazdy,jego przyszła żona. Dzieci natomiast znów muszą powrócić, ale już wiedzą, że w naszym świecie również jest Aslan, choć u nas nazywa się inaczej…w końcu na sam koniec przyszedł do nich jak o małe jagniątko – czyżby Baranek kto zgadnie?

 

—

 licze na naj...;)