Hades wymyślił podstęp, a mianowicie chciał by jego żoną została Kora.
Persefona została pewnego dnia pod opieką nimf. Zbierała kwiaty i zobaczyła narcyza którego zrywać zabroniła jej matka. Jednak Hades zwabił nim Korę i nagle przed nia ukazał się rydwan i porwano korę. Demeter zrospaczona sprawiła że na dwa miesiące zi
a ziemi zapanowały susze i klęski przyrody, pola nie dawały plonów, rośliny umierały. Kiedy wreszcie Zeus odnalazł Demeter, rozkazał Hadesowi zwrócić Persefonę jej matce. Ale przez zjedzenie granatu, Persefona musiała na część roku wracać do męża. I tak właśnie co roku ziemia staje się goła i smutna a potem żyzna i bujna na znak powrotu córki
2. Edyp dowiedział się o swoim przeznaczeniu. Los bowiem był mu pisany, że zabije swego ojca i poślubi swą matke. By tego uniknąć uciekł od rodziców. Na wojnie zabiał wielu chłopa, jego największym dokonaniem było zamordowanie wielkiego rycerza. Potem poślubił piękną księżniczkę. Dowiedział się potem, że rycerz którego zabił był jego ojcem, a księżna matką. Rodzice od których odszedł by uniknąć przeznaczenia nie byli jego rodzicami, chcieli go uchronić przed losem. Mit mówi że nie da się uniknąć przeznaczenia
Demeter była nie tylko boginią pól i urodzajów, ale też szczęśliwą matką Kory. Spacerowały razem z orszakiem nimf po ukwieconych łąkach, słuchały śpiewu ptaków, zrywały kwiaty. Troskiliwa matka często ostrzegała Kore, by nie zrywała białego kwiatu narcyza, który jest poświecony bogom mrocznym podziemi. Opowiedziała jej historię pięknego młodzieńca,Narcyza, który zakochał sie w swoim odbiciu w tafli jeziora i umarł z miłości i tesknoty do siebie samego. Na jego grobie wyrósł kwiat o słodkiej woni, zwany narcyzem. Córka nie posłuchała matczynej przestrogi i zerwała kwiat. W wyniku tego została porwana przez Hadesa do podziemi. Rozpacz Demeter nie miała granic. Jęcząc i płacząc szukała nadaremnie ukochanego dziecka.Przyroda, współczując swej pani, rozpaczała wraz z nią-ptaki umilkły,wyschły żródła, zwiędły kwiaty.Gdy zaś nieszczęsna bogini dowiedział sie, że Zeus bez jej wiedzy obiecał Hadesowi Kore na żone, zapłonęła takim gniewem, że rzuciła klątwe na ziemie, by nie rodziła więcej żadnych owoców. Długo opierała sie próbom przebłagania.W ukryciu cierpiała.Wówczas Zeus wezwał ją przed swe oblicze i oznajmił, że odtąd kora bedzie spędzac jedną trzecią roku z mężem Hadesem , a dwie trzecie z matką.Tak powstały pory roku.Gdy kora przebywa w krainie cieni na ladzie panuje zima,przyroda usypia.Wiosną budzi sie do życia kora wraca do matki.Lato kwitnie ich szczęsciem, a jesień płacze deszczem nad zbliżającym sie roztaniem matki i córki.
1. Kora i demeter
Hades wymyślił podstęp, a mianowicie chciał by jego żoną została Kora.
Persefona została pewnego dnia pod opieką nimf. Zbierała kwiaty i zobaczyła narcyza którego zrywać zabroniła jej matka. Jednak Hades zwabił nim Korę i nagle przed nia ukazał się rydwan i porwano korę. Demeter zrospaczona sprawiła że na dwa miesiące zi
a ziemi zapanowały susze i klęski przyrody, pola nie dawały plonów, rośliny umierały. Kiedy wreszcie Zeus odnalazł Demeter, rozkazał Hadesowi zwrócić Persefonę jej matce. Ale przez zjedzenie granatu, Persefona musiała na część roku wracać do męża. I tak właśnie co roku ziemia staje się goła i smutna a potem żyzna i bujna na znak powrotu córki
2. Edyp dowiedział się o swoim przeznaczeniu. Los bowiem był mu pisany, że zabije swego ojca i poślubi swą matke. By tego uniknąć uciekł od rodziców. Na wojnie zabiał wielu chłopa, jego największym dokonaniem było zamordowanie wielkiego rycerza. Potem poślubił piękną księżniczkę. Dowiedział się potem, że rycerz którego zabił był jego ojcem, a księżna matką. Rodzice od których odszedł by uniknąć przeznaczenia nie byli jego rodzicami, chcieli go uchronić przed losem. Mit mówi że nie da się uniknąć przeznaczenia
Demeter była nie tylko boginią pól i urodzajów, ale też szczęśliwą matką Kory. Spacerowały razem z orszakiem nimf po ukwieconych łąkach, słuchały śpiewu ptaków, zrywały kwiaty. Troskiliwa matka często ostrzegała Kore, by nie zrywała białego kwiatu narcyza, który jest poświecony bogom mrocznym podziemi. Opowiedziała jej historię pięknego młodzieńca,Narcyza, który zakochał sie w swoim odbiciu w tafli jeziora i umarł z miłości i tesknoty do siebie samego. Na jego grobie wyrósł kwiat o słodkiej woni, zwany narcyzem. Córka nie posłuchała matczynej przestrogi i zerwała kwiat. W wyniku tego została porwana przez Hadesa do podziemi. Rozpacz Demeter nie miała granic. Jęcząc i płacząc szukała nadaremnie ukochanego dziecka.Przyroda, współczując swej pani, rozpaczała wraz z nią-ptaki umilkły,wyschły żródła, zwiędły kwiaty.Gdy zaś nieszczęsna bogini dowiedział sie, że Zeus bez jej wiedzy obiecał Hadesowi Kore na żone, zapłonęła takim gniewem, że rzuciła klątwe na ziemie, by nie rodziła więcej żadnych owoców. Długo opierała sie próbom przebłagania.W ukryciu cierpiała.Wówczas Zeus wezwał ją przed swe oblicze i oznajmił, że odtąd kora bedzie spędzac jedną trzecią roku z mężem Hadesem , a dwie trzecie z matką.Tak powstały pory roku.Gdy kora przebywa w krainie cieni na ladzie panuje zima,przyroda usypia.Wiosną budzi sie do życia kora wraca do matki.Lato kwitnie ich szczęsciem, a jesień płacze deszczem nad zbliżającym sie roztaniem matki i córki.
Sorka ale pamietam tylko mit o demeter i kora