Czesc druga przedstawia dzieje poszczególnych czlonków wyprawy po rozpadzie Druzyny Pierscienia. Ksiega trzecia mówi o pokucie i smierci Boromira oraz o zlozeniu jego zwlok w lodzi puszczonej potem z pradem rzeki na wodospady Rauros; o schwytaniu Meriadocka i Peregrina przez orków; którzy uprowadzaja ich przez wschodnie równiny Rohanu w kierunku Isengardu oraz o tym, jak Aragorn, Legolas i Gimili ruszaja za nimi w poscig. Pózniej pojawiaja sie Jezdzcy Rohanu. Oddzial konnych pod wodza Eomera otacza orków na skraju lasu Fangorn i rozbija ich; hobbici uciekaja do lasu, gdzie spotykaja enta Drzewca, tajemniczego wladce Fangornu. Wraz z nim sa swiadkami jak rozgniewany lud Drzewca wyrusza na Isengard. W tym czasie Aragorn i jego towarzysze spotykaja Eomera powracajacego z pola bitwy. Eomer daje im konie, by mogli odnalezc hobbitów. W trakcie daremnych poszukiwan spotykaja Gandalfa, który zostal zawrócony z granicy krainy smierci i obecnie zwie sie Bialym Jezdzcem, jakkolwiek wciaz wystepuje w szarych barwach. Razem udaja sie na dwór króla Marchii Theodena, gdzie Gandalf uzdrawia sedziwego monarche i wyzwala go spod wplywu zlego doradcy Robaczywego Jezyka, sekretnego sprzymierzenca Sarumana. Pózniej dochodzi do dramatycznej bitwy o Rogaty Kasztel, w której armia Theodena pokonuje wojska Isengardu. Gandalf wraz z niewielka druzyna jedzie do isengardu; tam zastaja swietna fortece doszczetnie zrujnowana przez lud Drzewca, a Sarumana z Robaczywym Jezykiem zamknietych w niedostepnej Wiezy Orthanku. Podczas rozmów, prowadzonych z przedstawicielami zwycieskiej armii stojacymi przed brama wiezy, Saruman nie uznaje swojej winy, totez Gandalf pozbawia go wladzy i lamie jego rózdzke, powierzajac Orthank strazy entów. Z okna wiezy wysoko nad ziemia Robaczywy Jezyk rzuca w Gandalfa krysztalowa kula, jednakze chybia. Peregrin podnosi ów przedmiot; okazuje sie, ze jest to jeden z trzech istniejacych palantirów; krysztalów Widzenia z Numenoru. W nocy Peregrin ulega pokusie niezwyklej kuli; kradnie ja i zaglada w jej wnetrze, ujawniajac w ten sposób swa obecnosc Sauronowi. Ksiega konczy sie pojawieniem sie nad kraina Rohanu jednego z Nazguli na skrzydlatym wierzchowcu, co wiesci wojne. Gandalf przekazuje palantir Aragornowie i zabrawszy ze soba Peregrina, odjezdza do Minas Tirith. Ksiega czwarta przedstawia losy Froda i Sama, zagubionych w posepnych górach Emyn Muil. Dowiadujemy sie o tym, jak wydostali sie z gór i jak dogonil ich Smeagol - Gollum, a takze jak Frodo oblaskawil Golluma, który powiódl ich przez martwe Bagna i spustoszone ziemie do Morannonu, Czarnej Bramy Krainy Mordor na pólnocy.
Nie moga jednak przedostac sie przez nia i Frodo, za rada Golluma, udaje sie na poszukiwanie sekretnego przejscia w Górach Cienia, na zachodnich krancach Mordoru. W drodze zatrzymuje ich zwiadowczy oddzial z Gondoru, dowodzony przez Faramira, brata Boromira. Faramir poznaje ich zamiary, ale, silniejszy od Boromira, opiera sie pokusie zawladniecia Pierscieniem i pomaga im w wedrówce ku Cirith Ungol, Pajeczej Przeleczy. Ostrzega ich jednak przed smiertelnym niebezpieczenstwem, na jakie sie narazaja, a o którym nie wszystko powiedzial im Gollum. Kiedy docieraja do Rozstajów Dróg i skrecaja w strone widmowego miasta Minas Moergul, ogromne ciemnosci, wyplywajace z Mordoru, zasnuwaja ziemie. Sauron wysyla w pole swoja pierwsza armie pod wodza czarnego Wladcy Upiorów Pierscienia: rozpoczyna sie Wojna o Pierscien. Gollum doprowadza hobbitów do ukrytej drogi omijajacej Minas Morgul; w ciemnosciach docieraja wreszcie do Cirith Ungol. Gollum ponownie poddaje sie zlu i usiluje ich zaprzedac potwornej Shelobie, pelniacej straz przy przeleczy. Zapobiega temu bohaterstwo Sama, który nie tylko odpiera atak Golluma, ale takze rani Shelobe. Druga czesc konczy sie w momencie, gdy Sam jest w wielkiej rozterce. Frodo, ukaszony przez Shelobe, lezy, jak sie wydaje, bez zycia. Sam musi zatem opuscic swego pana albo pozwolic,by misja zakonczyla sie kleska. W koncu decyduje sie zabrac Pierscien i samotnie próbowac wypelnic zadanie. Wlasnie wtedy, kiedy ma wkroczyc do Mordoru, z Minas Morgul i z górujacej nad przelecza Cirith Ungol wiezy przybywaja orkowie. Sam, ukryty przed ich wzrokiem dzieki czarowi Pierscienia, podsluchawszy klótnie orków, dowiaduje sie, ze Frodo nie jest martwy, a jedynie odurzony. Podaza za nim, ale nie dosc szybko; orkowie unosza cialo Froda tunelem prowadzacym do tylnej bramy wiezy. Sam traci przytomnosc, kiedy brama zamyka sie z glosnym loskotem.
Czesc druga przedstawia dzieje poszczególnych czlonków wyprawy po rozpadzie Druzyny Pierscienia. Ksiega trzecia mówi o pokucie i smierci Boromira oraz o zlozeniu jego zwlok w lodzi puszczonej potem z pradem rzeki na wodospady Rauros; o schwytaniu Meriadocka i Peregrina przez orków; którzy uprowadzaja ich przez wschodnie równiny Rohanu w kierunku Isengardu oraz o tym, jak Aragorn, Legolas i Gimili ruszaja za nimi w poscig. Pózniej pojawiaja sie Jezdzcy Rohanu. Oddzial konnych pod wodza Eomera otacza orków na skraju lasu Fangorn i rozbija ich; hobbici uciekaja do lasu, gdzie spotykaja enta Drzewca, tajemniczego wladce Fangornu. Wraz z nim sa swiadkami jak rozgniewany lud Drzewca wyrusza na Isengard. W tym czasie Aragorn i jego towarzysze spotykaja Eomera powracajacego z pola bitwy. Eomer daje im konie, by mogli odnalezc hobbitów. W trakcie daremnych poszukiwan spotykaja Gandalfa, który zostal zawrócony z granicy krainy smierci i obecnie zwie sie Bialym Jezdzcem, jakkolwiek wciaz wystepuje w szarych barwach. Razem udaja sie na dwór króla Marchii Theodena, gdzie Gandalf uzdrawia sedziwego monarche i wyzwala go spod wplywu zlego doradcy Robaczywego Jezyka, sekretnego sprzymierzenca Sarumana. Pózniej dochodzi do dramatycznej bitwy o Rogaty Kasztel, w której armia Theodena pokonuje wojska Isengardu. Gandalf wraz z niewielka druzyna jedzie do isengardu; tam zastaja swietna fortece doszczetnie zrujnowana przez lud Drzewca, a Sarumana z Robaczywym Jezykiem zamknietych w niedostepnej Wiezy Orthanku. Podczas rozmów, prowadzonych z przedstawicielami zwycieskiej armii stojacymi przed brama wiezy, Saruman nie uznaje swojej winy, totez Gandalf pozbawia go wladzy i lamie jego rózdzke, powierzajac Orthank strazy entów. Z okna wiezy wysoko nad ziemia Robaczywy Jezyk rzuca w Gandalfa krysztalowa kula, jednakze chybia. Peregrin podnosi ów przedmiot; okazuje sie, ze jest to jeden z trzech istniejacych palantirów; krysztalów Widzenia z Numenoru. W nocy Peregrin ulega pokusie niezwyklej kuli; kradnie ja i zaglada w jej wnetrze, ujawniajac w ten sposób swa obecnosc Sauronowi. Ksiega konczy sie pojawieniem sie nad kraina Rohanu jednego z Nazguli na skrzydlatym wierzchowcu, co wiesci wojne. Gandalf przekazuje palantir Aragornowie i zabrawszy ze soba Peregrina, odjezdza do Minas Tirith. Ksiega czwarta przedstawia losy Froda i Sama, zagubionych w posepnych górach Emyn Muil. Dowiadujemy sie o tym, jak wydostali sie z gór i jak dogonil ich Smeagol - Gollum, a takze jak Frodo oblaskawil Golluma, który powiódl ich przez martwe Bagna i spustoszone ziemie do Morannonu, Czarnej Bramy Krainy Mordor na pólnocy.
Nie moga jednak przedostac sie przez nia i Frodo, za rada Golluma, udaje sie na poszukiwanie sekretnego przejscia w Górach Cienia, na zachodnich krancach Mordoru. W drodze zatrzymuje ich zwiadowczy oddzial z Gondoru, dowodzony przez Faramira, brata Boromira. Faramir poznaje ich zamiary, ale, silniejszy od Boromira, opiera sie pokusie zawladniecia Pierscieniem i pomaga im w wedrówce ku Cirith Ungol, Pajeczej Przeleczy. Ostrzega ich jednak przed smiertelnym niebezpieczenstwem, na jakie sie narazaja, a o którym nie wszystko powiedzial im Gollum. Kiedy docieraja do Rozstajów Dróg i skrecaja w strone widmowego miasta Minas Moergul, ogromne ciemnosci, wyplywajace z Mordoru, zasnuwaja ziemie. Sauron wysyla w pole swoja pierwsza armie pod wodza czarnego Wladcy Upiorów Pierscienia: rozpoczyna sie Wojna o Pierscien. Gollum doprowadza hobbitów do ukrytej drogi omijajacej Minas Morgul; w ciemnosciach docieraja wreszcie do Cirith Ungol. Gollum ponownie poddaje sie zlu i usiluje ich zaprzedac potwornej Shelobie, pelniacej straz przy przeleczy. Zapobiega temu bohaterstwo Sama, który nie tylko odpiera atak Golluma, ale takze rani Shelobe. Druga czesc konczy sie w momencie, gdy Sam jest w wielkiej rozterce. Frodo, ukaszony przez Shelobe, lezy, jak sie wydaje, bez zycia. Sam musi zatem opuscic swego pana albo pozwolic,by misja zakonczyla sie kleska. W koncu decyduje sie zabrac Pierscien i samotnie próbowac wypelnic zadanie. Wlasnie wtedy, kiedy ma wkroczyc do Mordoru, z Minas Morgul i z górujacej nad przelecza Cirith Ungol wiezy przybywaja orkowie. Sam, ukryty przed ich wzrokiem dzieki czarowi Pierscienia, podsluchawszy klótnie orków, dowiaduje sie, ze Frodo nie jest martwy, a jedynie odurzony. Podaza za nim, ale nie dosc szybko; orkowie unosza cialo Froda tunelem prowadzacym do tylnej bramy wiezy. Sam traci przytomnosc, kiedy brama zamyka sie z glosnym loskotem.