Napisz rozprawke na temat dlaczego dom jest miejscem w kturym czujemy sie bezpiecznie .Uzyj w argumetów podanych ponizej. 1. W domu otacza nas miłość , wyrozumiałość i cieplo ogniska domowego. 2.Dom jest miejscem w którym są osoby na których pomoczawsze mozna liczyc.
Prosze o odpowiedz od osoby która wie jak sie pisze rozprawke bo jak nie dostane z tego 3 to nie zdam klasy.
Dom, to miejsce, w którym mieszkamy. Znamy w nim każdy kąt, swój pokój traktujemy jak twierdzę, dla niektórych jest on wręcz oazą spokoju. Co sprawia, że to przeważnie dom jest miejscem, gdzie przeżywamy najpiękniejsze chwile naszego dzieciństwa? Że po długiej podróży właśnie do niego chcemy wracać? Nie zawsze zdając sobie sprawę, w domu doświadczamy radości, smutków, trosk i szczęścia. Właśnie dom jest miejscem, gdzie jednoczymy się z rodziną. Oczywiście nie można tu mówić tylko o szczęściu, bo istotnie tutaj też kłócimy się z rodzicami, rodzeństwem, to tu płaczemy w poduszkę i zwierzamy się pamiętnikowi. Dom jest jednak miejscem, budynkiem, do którego się najbardziej przywiązujemy, do którego na swój sposób czujemy sentyment i nawet w dorosłym życiu o nim pamiętamy i chcemy do niego wracać. To jest nasze początkowe miejsce pobytu od najmłodszych lat. To tutaj stawiamy pierwsze kroki, pierwszy raz mówimy „mama” , „tata”, tu przeżywamy każdy kolejny, niekiedy dobry, czasem gorszy dzień, miesiąc, rok. Wyprowadzając się, idąc na „swoje”, nierzadko czujemy pustkę, pęcznieje w nas tęsknota za ukochanym miejscem, której nie wypełni nic, prócz zapachu domu, widoku ulubionych zabawek z dzieciństwa. To właśnie w domu, zawsze, niezależnie od sytuacji rodzinnych zostawiamy cząstkę siebie. W dorosłym życiu z uśmiechem wspominamy kuchnię, w której babcia piekła ciasta, ławkę, na której dziadek grał na harmonijce, pomagaliśmy mamie ubierać choinkę na święta, latem graliśmy z tatą w piłkę, słuchaliśmy zabawnych wspomnień dziadków z różnych okresów ich egzystencji.
Też to miałam i dostałam z tego 5 ,wiec jest dobrze ,skopiowałam to ze swojej pracy ,mam nadzieję ,że pomogłam Pozdrawiam
Dom, to miejsce, w którym mieszkamy. Znamy w nim każdy kąt, swój pokój traktujemy jak twierdzę, dla niektórych jest on wręcz oazą spokoju. Co sprawia, że to przeważnie dom jest miejscem, gdzie przeżywamy najpiękniejsze chwile naszego dzieciństwa? Że po długiej podróży właśnie do niego chcemy wracać?
Nie zawsze zdając sobie sprawę, w domu doświadczamy radości, smutków, trosk i szczęścia. Właśnie dom jest miejscem, gdzie jednoczymy się z rodziną. Oczywiście nie można tu mówić tylko o szczęściu, bo istotnie tutaj też kłócimy się z rodzicami, rodzeństwem, to tu płaczemy w poduszkę i zwierzamy się pamiętnikowi. Dom jest jednak miejscem, budynkiem, do którego się najbardziej przywiązujemy, do którego na swój sposób czujemy sentyment i nawet w dorosłym życiu o nim pamiętamy i chcemy do niego wracać. To jest nasze początkowe miejsce pobytu od najmłodszych lat. To tutaj stawiamy pierwsze kroki, pierwszy raz mówimy „mama” , „tata”, tu przeżywamy każdy kolejny, niekiedy dobry, czasem gorszy dzień, miesiąc, rok. Wyprowadzając się, idąc na „swoje”, nierzadko czujemy pustkę, pęcznieje w nas tęsknota za ukochanym miejscem, której nie wypełni nic, prócz zapachu domu, widoku ulubionych zabawek z dzieciństwa. To właśnie w domu, zawsze, niezależnie od sytuacji rodzinnych zostawiamy cząstkę siebie. W dorosłym życiu z uśmiechem wspominamy kuchnię, w której babcia piekła ciasta, ławkę, na której dziadek grał na harmonijce, pomagaliśmy mamie ubierać choinkę na święta, latem graliśmy z tatą w piłkę, słuchaliśmy zabawnych wspomnień dziadków z różnych okresów ich egzystencji.
Też to miałam i dostałam z tego 5 ,wiec jest dobrze ,skopiowałam to ze swojej pracy ,mam nadzieję ,że pomogłam Pozdrawiam