Napisz rozprawkę z lektury Kamienie na szaniec,wybierając dowolny dla ciebie przykład z lektury,w który udowodnisz,że nie ma zbrodni bez kary.
Lukasz412
,,Kamienie na szaniec" Aleksandra Kamińskiego to powieść której akcja rozgrywa się w czsie II wojny światowej.Głównymi bohaterami są trzej przyjaciele: Alek Rudy i Zośka,którzy w tak trudnych czasach,,potrafili pięknie żyć i umierać". W poniższych argumentach postaram sie dowieść słuszności postawionej tezy. Po pierwsze bohaterowie przeciwstawili sie hitlerowcą poprzez działalność w Małym Sabotażu i dzialalności w akcjach Dywersyjnych.Kształtowali w ten sposób swoje cechy charakteru.W trakcie tych akcji często musieli korzystać z broni.Ponadto umieli sobie radzić w tych niesamowicie trudnycz czasach.Każdy z nich zarabiał jako szklarz,Alek został drwalem,Rudy dawał korepetycje,a Zośka zajął się produkcją marmolady. Następnie nie można zapomnieć o tym, że bohaterowie zdawali sobie z tego sprawę , że są harcerzami, a więc to nie tylko przyjemność , ale praca nad sobą i swoimi słabościami.Żyli pełnią życia bo spotykali się podczas filozoficznych rozmów,zorganizowali poranek chopiniowski,uczęszczali do szkoły,rozważali swoje postępowanie,spędzali dużo czasu ze swoimi najbliższymi. Podczas wojny Alek,Rudy i Zośka musieli nauczyć się odpowiedzialności nie tylko za siebie, ale także za całą swoją rodzinę. Codziennie strach towarzyszył w ich życiu i trzeba go było pokonać. Często widzieli śmierć swoich najbliższych i ich cierpienie. W takich warunkach niezbędna jest odporność psychiczna i niesamowita odwaga. Dyscyplina to również cecha w żołnierskiej posłudze. Bohaterowie nie przerwali nauki, uczęszczali na tajne kąplety, za co groziła śmierć im i nauczycielom . Ponadto nie można zapomnieć o przyjażni, która łączyła bohaterów. Zawsze się spierali i mogli liczyć na pomoc i wsparcie. Gdy gestapo uwięziło Rudego bez chwili namysłu postanowili go uratować.Nieważne dla nich było to, że mogli stracić życie. Doskonale zdawali sobie sprawę , że dla przyjaciół robi się wszystko. Tak też Alek został ranny podczas akcji pod Arsenałem.Umarł tego samego dnia co Rudy-30 marca 1943 roku. Ostatnią sprawą którą chciałbym poruszyć jest to, że życie w czasie okupacji było bardzo trudne, wymagało wiele odwagi i podejmowania poważnych decyzji. Czasy w których dorastali Alek, Rudy i Zośka z pewnością nie można nazwać normalnymi.Mimo to starali się żyć zgodnie z zasadami nadanych przez ich rodziców.Najważniejszymi wartościami były dla nich:braterstwo,lojalność,poświęcenie w imię przyjażni,służba narodowa i pomoc we wspólnej walce. Zdecydowali się poświęcić życie dla ojczyzny i swoje zadanie wypełniali znakomicie. Nie tylko dali dowód bohaterskiej walki,ale i przykład bohaterskiej śmierci. Umarli bez słowa skargi,bez strachu,z zgodnością.Wszystkim im zabrano kawałek dzieciństwa i młodości. Sądze, że w powyższych argumentach dowiodłem słuszności postawionej tezy. Bohaterowie,,Kamienie na szaniec " Aleksandra Kamińskiego byli normalnymi nastolatkami , ale w czsie okupacji musieli szybko dojrzeć i dorosnąć.Pokazywali ,że nawet w ciężkich czasach jak czasy wojny można żyć ,,pełnią życia", których czyny i rozmach wycisnęły piętno na stolicy oraz rozeszyły się echempo kraju, którzy w życie wcielać potrafili dwa ideały: braterstwo i służba. Bohaterowie powieści pięknie żyli połączeni przyjażnią i pięknie umarli do końca wierni swoim ideałom.
W poniższych argumentach postaram sie dowieść słuszności postawionej tezy.
Po pierwsze bohaterowie przeciwstawili sie hitlerowcą poprzez działalność w Małym Sabotażu i dzialalności w akcjach Dywersyjnych.Kształtowali w ten sposób swoje cechy charakteru.W trakcie tych akcji często musieli korzystać z broni.Ponadto umieli sobie radzić w tych niesamowicie trudnycz czasach.Każdy z nich zarabiał jako szklarz,Alek został drwalem,Rudy dawał korepetycje,a Zośka zajął się produkcją marmolady.
Następnie nie można zapomnieć o tym, że bohaterowie zdawali sobie z tego sprawę , że są harcerzami, a więc to nie tylko przyjemność , ale praca nad sobą i swoimi słabościami.Żyli pełnią życia bo spotykali się podczas filozoficznych rozmów,zorganizowali poranek chopiniowski,uczęszczali do szkoły,rozważali swoje postępowanie,spędzali dużo czasu ze swoimi najbliższymi. Podczas wojny Alek,Rudy i Zośka musieli nauczyć się odpowiedzialności nie tylko za siebie, ale także za całą swoją rodzinę. Codziennie strach towarzyszył w ich życiu i trzeba go było pokonać. Często widzieli śmierć swoich najbliższych i ich cierpienie. W takich warunkach niezbędna jest odporność psychiczna i niesamowita odwaga. Dyscyplina to również cecha w żołnierskiej posłudze. Bohaterowie nie przerwali nauki, uczęszczali na tajne kąplety, za co groziła śmierć im i nauczycielom .
Ponadto nie można zapomnieć o przyjażni, która łączyła bohaterów. Zawsze się spierali i mogli liczyć na pomoc i wsparcie. Gdy gestapo uwięziło Rudego bez chwili namysłu postanowili go uratować.Nieważne dla nich było to, że mogli stracić życie. Doskonale zdawali sobie sprawę , że dla przyjaciół robi się wszystko. Tak też Alek został ranny podczas akcji pod Arsenałem.Umarł tego samego dnia co Rudy-30 marca 1943 roku.
Ostatnią sprawą którą chciałbym poruszyć jest to, że życie w czasie okupacji było bardzo trudne, wymagało wiele odwagi i podejmowania poważnych decyzji. Czasy w których dorastali Alek, Rudy i Zośka z pewnością nie można nazwać normalnymi.Mimo to starali się żyć zgodnie z zasadami nadanych przez ich rodziców.Najważniejszymi wartościami były dla nich:braterstwo,lojalność,poświęcenie w imię przyjażni,służba narodowa i pomoc we wspólnej walce. Zdecydowali się poświęcić życie dla ojczyzny i swoje zadanie wypełniali znakomicie. Nie tylko dali dowód bohaterskiej walki,ale i przykład bohaterskiej śmierci. Umarli bez słowa skargi,bez strachu,z zgodnością.Wszystkim im zabrano kawałek dzieciństwa i młodości.
Sądze, że w powyższych argumentach dowiodłem słuszności postawionej tezy.
Bohaterowie,,Kamienie na szaniec " Aleksandra Kamińskiego byli normalnymi nastolatkami , ale w czsie okupacji musieli szybko dojrzeć i dorosnąć.Pokazywali ,że nawet w ciężkich czasach jak czasy wojny można żyć ,,pełnią życia", których czyny i rozmach wycisnęły piętno na stolicy oraz rozeszyły się echempo kraju, którzy w życie wcielać potrafili dwa ideały: braterstwo i służba. Bohaterowie powieści pięknie żyli połączeni przyjażnią i pięknie umarli do końca wierni swoim ideałom.