Napisz rozprawkę na temat : " Dlaczego światu potrzebni są starzy ludzie ". Na 3 argumenty conajmniej 2 mają być z literatury (3 gimnazjum)
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Przed literaturą stoi niełatwe zadanie. Jej misją jest ukazywanie rzeczywistości w taki sposób, aby człowiek mógł zaobserwować prawa rządzące literackim światem, oraz mógł wyciągnąć wnioski i wprowadzić je do swojego trybu życia. Z tego tytułu powstało wiele gatunków literackich, jak również mnóstwo róznych wizerunków. Obserwując postaci obecne w literaturze, możemy traktować je jako autorytety. Dużą sympatią cieszą się osoby starsze. W literaturze zaistniało wiele starszych osób, które wykazały się nienagannym postępowaniem.
Pierwszą książkę, którą przytoczę jest powieść ''Oskar i pani Róża'' napisana przez Erica Emmanuela Schmitta. Osobą starszą w tej lekturze jest tytułowa bohaterka Pani Róża. Jest to kobieta, która pracowała w szpitalu z dziećmi. To właśnie ona miała wpływ na rozwój duchowy Oskara, a także pomogła mu docenić wartość życia, jak również odnaleźć zaginioną wiarę w Boga. Staruszka nakłoniła także chłopca, aby pisał on listy do Boga. Pani Róża opowiadała chłopcu historie ze swojego życia, odznaczając się nie lada pomysłowością i wyczuciem. Jej postać ukazuje, że starsi ludzie wiedzą o życiu dużo więcej niż młodzi.
Kolejny wizerunek starszej osoby w literaturze to Santiago z książki pt: ''Stary człowiek i morze''. Jego zawziętość i umiejętność wytrwałego dążenia do celu, jest niewątpliwie wzorem dla innych ludzi, nie tylko starszych. Z postawy Santiago wykształciło się nawet powiedzenie ''Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać''. Ten bohater jest bowiem znakomitym przykładem na potwierdzenie tych słów. Starsi ludzie są zatem potrzebni światu, aby zagrzewać do walki i pokazywać,że jest sens walczenia o to, czego się pragnie, jak również aby pamiętać o możliwości poniesienia porażki.
Ostatnią postacią, której przykładem pragnę się posłużyć, jest Jan Paweł II. Wprawdzie nie jest to bohater literacki, aczkolwiek tę osobę zna prawdopodobnie każdy człowiek na świecie. Jest to jednocześnie człowiek, który stanowi autorytet dla niejednej osoby. Papież był bowiem osobą, która kierował się w życiu miłością do wszystkich ludzi. Potrafił wybaczać nawet osobom, które zrobiły mu krzywdę. Jan Paweł II potrafił rozmawiać z ludźmi, a także dodawać im otuchy, wiary i nadziei. Nierzadko nawracał ludzi na właściwą drogę. Niewiele jest takich osób, którzy w taki sposób zapisali się w pamięci innych ludzi.
Każda z rzeczonych osób jest całkowicie inna, a jednocześnie każda z nich może być dla innych ludzi autorytetem. Analizując ich postępowanie udowodniłam,że światu potrzebni są starzy ludzie. Rzeczywistość potrzebuje bowiem dziecięcej fantazji, młodzieńczej wyobraźni, odpowiedzialności dorosłych, jak również wspaniałości starszych ludzi.
Pozdrawiam.