Kordian jest bohaterem z książki Juliusza Słowackiego. Jest młodym, dojrzałym chłopakiem oraz patriotą. Usilnie próbuje zabić cara, nie udaje mu się to. Niespodziewanie trafia do szpitala psychiatrycznego gdzie zostaje nazwany szaleńcem. Jednak jaki jest na prawdę??
Lekarz stwierdził, iż nie jest on szaleńcem mimo, że w ten sposób podsumował go cesarz. To była prawda. Kordian mógł sprawiać wrażenie obłąkanego przez swoje myśli na temat otaczającego go świata, odmienną osobowość i trudny charakter.
W czasach Kordiana młodzi ludzie przez panującą sytuację w państwie polskim napełniało młodych ludzi odwagą, wolą walki i jej konsekwencji - poświęcenia. Mimo wachań, zmagań z samym sobą podejmuje słuszną decyzję ku chwale ojczyzny. Kordian podchodzi z dystansem do życia. Często przez to zadaje sobie pytania na które niestety nie potrafi odpowiedzieć oraz nasuwają mus się wątpliwości trudne do eliminacji. Gdy zdecydował się na bohaterskie czyny, nie zwarzał na różne przeszkody i trudne wyzwania. Kordian buntuje się przeciw codzienności i posłuszeństwu swojego narodu. Można to zauważyć podczas rozmowy z Księdzem: „ Niech się rojami podli ludzie plemią i niechaj plwają na matkę nieżywą, nie będę z nimi!''. Kordian odtrąca władzę oraz wszystko co wydaje mu się sprzeczne z wolnością. On jest po prostu zrozpaczony tą całą sytuacją i stara się zwrócić na nią uwagę innych; według ludzi jest to oznaka szaleństwa. Umacnia się w sobie i trzyma się swoich postanowień.
Według mnie postać Kordiana nie była szalona. Kordian był złożoną osobowością, która pragnęła wolności i dobra dla własnego narodu. Był bardzo smutny z powodu panującej sytuacji - nie opętany. Myślę, że należy spojrzeć na niego z głębszej strony i spróbować zrozumieć co było celem jego życia.
Kordian jest bohaterem z książki Juliusza Słowackiego. Jest młodym, dojrzałym chłopakiem oraz patriotą. Usilnie próbuje zabić cara, nie udaje mu się to. Niespodziewanie trafia do szpitala psychiatrycznego gdzie zostaje nazwany szaleńcem. Jednak jaki jest na prawdę??
Lekarz stwierdził, iż nie jest on szaleńcem mimo, że w ten sposób podsumował go cesarz. To była prawda. Kordian mógł sprawiać wrażenie obłąkanego przez swoje myśli na temat otaczającego go świata, odmienną osobowość i trudny charakter.
W czasach Kordiana młodzi ludzie przez panującą sytuację w państwie polskim napełniało młodych ludzi odwagą, wolą walki i jej konsekwencji - poświęcenia. Mimo wachań, zmagań z samym sobą podejmuje słuszną decyzję ku chwale ojczyzny. Kordian podchodzi z dystansem do życia. Często przez to zadaje sobie pytania na które niestety nie potrafi odpowiedzieć oraz nasuwają mus się wątpliwości trudne do eliminacji. Gdy zdecydował się na bohaterskie czyny, nie zwarzał na różne przeszkody i trudne wyzwania. Kordian buntuje się przeciw codzienności i posłuszeństwu swojego narodu. Można to zauważyć podczas rozmowy z Księdzem: „ Niech się rojami podli ludzie plemią i niechaj plwają na matkę nieżywą, nie będę z nimi!''. Kordian odtrąca władzę oraz wszystko co wydaje mu się sprzeczne z wolnością. On jest po prostu zrozpaczony tą całą sytuacją i stara się zwrócić na nią uwagę innych; według ludzi jest to oznaka szaleństwa. Umacnia się w sobie i trzyma się swoich postanowień.
Według mnie postać Kordiana nie była szalona. Kordian był złożoną osobowością, która pragnęła wolności i dobra dla własnego narodu. Był bardzo smutny z powodu panującej sytuacji - nie opętany. Myślę, że należy spojrzeć na niego z głębszej strony i spróbować zrozumieć co było celem jego życia.