Napisz referat o GATUNKACH ZAGROŻONYCH Proszę o pomoc Z góry dziękuję :)
Pattka90
Ludzkość jest częścią ogromnego ewoluującego wszechświata. Ziemia, nasz dom, zamieszkana jest przez unikalną, społeczność życia. Siły przyrody powodują, iż istnienie jest wymagającą i jednocześnie niepewną przygodą, jednakże Ziemia przewidziała te warunki jako niezbędne do ewolucji życia. Prężność społeczności życia i pomyślność ludzkości zależy od zachowania zdrowej biosfery ze wszystkimi jej systemami ekologicznymi, bogactwem roślin i zwierząt, żyznymi glebami, czystymi wodami i powietrzem. Globalne środowisko ze swoimi skończonymi zasobami jest wspólną troską wszystkich ludzi. Ochrona witalności, zróżnicowania i piękna Ziemi jest uświęconym celem. Dominujące wzory produkcji i konsumpcji powodują dewastację środowiska, zubożenie zasobów i masowe ginięcie gatunków. Prowadzi się działalność na niekorzyść społeczności. Korzyści wynikające z rozwoju nie są dzielone równo i przepaść pomiędzy bogatymi a biednymi powiększa się. Powszechna jest niesprawiedliwość, bieda, ignorancja i brutalne konflikty, co powoduje cierpienie. Bezprecedensowy wzrost populacji ludzkiej stał się zbyt dużym ciężarem dla ekologicznych i socjalnych systemów. Zagrożone zostały fundamenty bezpieczeństwa globalnego. Wspomniane trendy są niebezpieczne, jednakże możliwe do uniknięcia.
Świat fauny i flory ubożeje w zastraszającym tempie. Ocenia się, że każdego dnia z naszej planety znika bezpowrotnie 137 gatunków roślin i zwierząt. Wymieranie jest procesem naturalnym, lecz obecne tempo można porównać jedynie z wielkim wymieraniem dinozaurów. W przeważającej mierze wywołuje je działalność człowieka. W Polsce sytuacja wygląda nieco lepiej. W ciągu ostatnich czterech wieków ubył prawdopodobnie jeden gatunek ryby, co 130 - 200 lat ubywał gatunek ssaka, a lista rodzimych ptaków zmniejszyła się o jeden gatunek co 40 lat. Przyrodnicy od dawna biją na alarm i podejmują działania zmierzające do ocalenia ginącej fauny i flory. W 1949 roku Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody i Jej Zasobów (UICNR) utworzyła komisję ochrony gatunków wymierających. Komisja ta opracowuje spisy ginących zwierząt, bada przyczyny ich wymierania i szuka sposobu ocalenia. Dzięki jej pracom w roku 1949 powstała pierwsza światowa lista zwierząt bliskich wyniszczenia. W 1962 roku, została wydana międzynarodowa "Czerwona księga danych", w której opisano około 300 gatunków. Umieszczono je na kartach w różnych kolorach, zależnie od stopnia zagrożenia. Te, które były na krawędzi zagłady, oznaczono kolorem czerwonym i stąd wywodzi się nazwa księgi. Pojawiając się też karty zielone, które oznaczają, że gatunki na nie wpisane wyprowadzono ze stanu zagrożenia. Księga ta, stale aktualizowana i uzupełniana, powiększa się. Ludzkość jest częścią ogromnego ewoluującego wszechświata. Ziemia, nasz dom, zamieszkana jest przez unikalną, społeczność życia. Siły przyrody powodują, iż istnienie jest wymagającą i jednocześnie niepewną przygodą, jednakże Ziemia przewidziała te warunki jako niezbędne do ewolucji życia. Prężność społeczności życia i pomyślność ludzkości zależy od zachowania zdrowej biosfery ze wszystkimi jej systemami ekologicznymi, bogactwem roślin i zwierząt, żyznymi glebami, czystymi wodami i powietrzem. Globalne środowisko ze swoimi skończonymi zasobami jest wspólną troską wszystkich ludzi. Ochrona witalności, zróżnicowania i piękna Ziemi jest uświęconym celem. Dominujące wzory produkcji i konsumpcji powodują dewastację środowiska, zubożenie zasobów i masowe ginięcie gatunków. Prowadzi się działalność na niekorzyść społeczności. Korzyści wynikające z rozwoju nie są dzielone równo i przepaść pomiędzy bogatymi a biednymi powiększa się. Powszechna jest niesprawiedliwość, bieda, ignorancja i brutalne konflikty, co powoduje cierpienie. Bezprecedensowy wzrost populacji ludzkiej stał się zbyt dużym ciężarem dla ekologicznych i socjalnych systemów. Zagrożone zostały fundamenty bezpieczeństwa globalnego. Wspomniane trendy są niebezpieczne, jednakże możliwe do uniknięcia. Nie sposób określić, ile gatunków zwierząt występuje obecnie na terytorium Polski. Stosunkowo dobrze poznane kręgowce reprezentowane są przez 624 gatunki. Ponad połowę (377) stanowią ptaki, dalej ryby (113), ssaki (102), płazy (18), gady (9) i krągłouste (5). Kilkaset lat wcześniej było ich więcej. W ostatnich 4-5 stuleciach wymarło lub wycofało się z Polski 11 - 15 gatunków; wyginięcie tura i tarpana jest trwałą stratą dla fauny światowej, pozostałe gatunki, choć nie ma ich już w naszym kraju, teoretycznie można je odnowić. Spośród tych, które przetrwały, 40 znajduje się w stanie skrajnego zagrożenia i w każdej chwili może dojść do ich całkowitej zagłady. Do gatunków tych należą przede wszystkim; wśród ssaków - podkowiec mały, nocek orzęsiony, świstak, morświn, żbik, foka szara, norka europejska; wśród ptaków - orlik grubodzioby, orzeł włochaty, sokół wędrowny, pustułeczka, głuszec, drop, ostrygojad, biegus zmienny, bodziec leśny, dubelt, bekasik, kulon, rybitwa białowąsa, rybitwa popilata, puszczyk mszarny, żółna, nagórnik, pomurnik; wśród gadów - żółw błotny, jaszczurka zielona, wąż Eskulapa; wśród ryb - łosoś europejski, koza złotawa, skrzelopływka bagienna; wśród bezkręgowców - niepylak apollo, kniejowiec sudecki, kniejowiec barwny większy, modraszek rozchodnikowiec, modraszek gniady, zieleńczyk globularia, nadobnica alpejska. Jest bardzo prawdopodobne, że niektóre z tych zwierząt, jak norka europejska, drop czy skrzelopływka bagienna, wyginęły już na polskich ziemiach. Najbardziej dramatycznie przedstawia się sytuacja nietoperza jaskiniowego, jak również dużych ptaków związanych z siedliskami typu stepowego, bagiennego i mokradłami. Większość tych zwierząt wymaga już nie tylko ochrony prawnej i pozostawienia ich w spokoju, lecz także ochrony czynnej- zorganizowanych działań i nakładów finansowych opartych na doskonałej wiedzy o biologii i ekologii tych gatunków. Kilkanaście gatunków, które znalazły się w księdze, jest zaliczanych również do najbardziej zagrożonych w Europie.
2 votes Thanks 7
Marta199418
Gatunek zagrożony – w znaczeniu ogólnym to gatunek w większym lub mniejszym stopniu zagrożony wyginięciem, w wąskim znaczeniu to jedna z kategorii zagrożenia stosowanych do klasyfikacji gatunków zagrożonych wyginięciem.
Gatunki mogą być zagrożone wyginięciem z przyczyn naturalnych lub z powodu działań człowieka. W celu ograniczania wymierania gatunków wiele krajów wprowadziło prawo chroniące zagrożone gatunki, zabraniające polowań i zajmowania ich siedlisk na inne cele. Do podstawowych działań zmierzających do ochrony różnorodności biologicznej należy ewidencjonowanie gatunków zagrożonych. W tym celu tworzone są Czerwone Księgi lub Listy odnoszące się do regionów, państw, kontynentów i całego świata. Aktualizowana Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych na Ziemi prowadzona jest przez IUCN (IUCN Red List).
Szczegółowe kryteria i precyzyjna metodyka klasyfikacji do kategorii zagrożenia opracowana przez IUCN spowodowała, że te same, ujednolicone kryteria stosowane są coraz powszechniej na całym świecie. Ubocznym, niepożądanym skutkiem umieszczania gatunków na listach gatunków zagrożonych jest wzrost ich wartości handlowej i większe zainteresowanie ze strony kłusowników i kolekcjonerów.
Świat fauny i flory ubożeje w zastraszającym tempie. Ocenia się, że każdego dnia z naszej planety znika bezpowrotnie 137 gatunków roślin i zwierząt. Wymieranie jest procesem naturalnym, lecz obecne tempo można porównać jedynie z wielkim wymieraniem dinozaurów. W przeważającej mierze wywołuje je działalność człowieka. W Polsce sytuacja wygląda nieco lepiej. W ciągu ostatnich czterech wieków ubył prawdopodobnie jeden gatunek ryby, co 130 - 200 lat ubywał gatunek ssaka, a lista rodzimych ptaków zmniejszyła się o jeden gatunek co 40 lat. Przyrodnicy od dawna biją na alarm i podejmują działania zmierzające do ocalenia ginącej fauny i flory. W 1949 roku Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody i Jej Zasobów (UICNR) utworzyła komisję ochrony gatunków wymierających. Komisja ta opracowuje spisy ginących zwierząt, bada przyczyny ich wymierania i szuka sposobu ocalenia. Dzięki jej pracom w roku 1949 powstała pierwsza światowa lista zwierząt bliskich wyniszczenia. W 1962 roku, została wydana międzynarodowa "Czerwona księga danych", w której opisano około 300 gatunków. Umieszczono je na kartach w różnych kolorach, zależnie od stopnia zagrożenia. Te, które były na krawędzi zagłady, oznaczono kolorem czerwonym i stąd wywodzi się nazwa księgi. Pojawiając się też karty zielone, które oznaczają, że gatunki na nie wpisane wyprowadzono ze stanu zagrożenia. Księga ta, stale aktualizowana i uzupełniana, powiększa się.
Ludzkość jest częścią ogromnego ewoluującego wszechświata. Ziemia, nasz dom, zamieszkana jest przez unikalną, społeczność życia. Siły przyrody powodują, iż istnienie jest wymagającą i jednocześnie niepewną przygodą, jednakże Ziemia przewidziała te warunki jako niezbędne do ewolucji życia. Prężność społeczności życia i pomyślność ludzkości zależy od zachowania zdrowej biosfery ze wszystkimi jej systemami ekologicznymi, bogactwem roślin i zwierząt, żyznymi glebami, czystymi wodami i powietrzem. Globalne środowisko ze swoimi skończonymi zasobami jest wspólną troską wszystkich ludzi. Ochrona witalności, zróżnicowania i piękna Ziemi jest uświęconym celem. Dominujące wzory produkcji i konsumpcji powodują dewastację środowiska, zubożenie zasobów i masowe ginięcie gatunków. Prowadzi się działalność na niekorzyść społeczności. Korzyści wynikające z rozwoju nie są dzielone równo i przepaść pomiędzy bogatymi a biednymi powiększa się. Powszechna jest niesprawiedliwość, bieda, ignorancja i brutalne konflikty, co powoduje cierpienie. Bezprecedensowy wzrost populacji ludzkiej stał się zbyt dużym ciężarem dla ekologicznych i socjalnych systemów. Zagrożone zostały fundamenty bezpieczeństwa globalnego. Wspomniane trendy są niebezpieczne, jednakże możliwe do uniknięcia.
Nie sposób określić, ile gatunków zwierząt występuje obecnie na terytorium Polski. Stosunkowo dobrze poznane kręgowce reprezentowane są przez 624 gatunki. Ponad połowę (377) stanowią ptaki, dalej ryby (113), ssaki (102), płazy (18), gady (9) i krągłouste (5). Kilkaset lat wcześniej było ich więcej. W ostatnich 4-5 stuleciach wymarło lub wycofało się z Polski 11 - 15 gatunków; wyginięcie tura i tarpana jest trwałą stratą dla fauny światowej, pozostałe gatunki, choć nie ma ich już w naszym kraju, teoretycznie można je odnowić.
Spośród tych, które przetrwały, 40 znajduje się w stanie skrajnego zagrożenia i w każdej chwili może dojść do ich całkowitej zagłady. Do gatunków tych należą przede wszystkim; wśród ssaków - podkowiec mały, nocek orzęsiony, świstak, morświn, żbik, foka szara, norka europejska; wśród ptaków - orlik grubodzioby, orzeł włochaty, sokół wędrowny, pustułeczka, głuszec, drop, ostrygojad, biegus zmienny, bodziec leśny, dubelt, bekasik, kulon, rybitwa białowąsa, rybitwa popilata, puszczyk mszarny, żółna, nagórnik, pomurnik; wśród gadów - żółw błotny, jaszczurka zielona, wąż Eskulapa; wśród ryb - łosoś europejski, koza złotawa, skrzelopływka bagienna; wśród bezkręgowców - niepylak apollo, kniejowiec sudecki, kniejowiec barwny większy, modraszek rozchodnikowiec, modraszek gniady, zieleńczyk globularia, nadobnica alpejska.
Jest bardzo prawdopodobne, że niektóre z tych zwierząt, jak norka europejska, drop czy skrzelopływka bagienna, wyginęły już na polskich ziemiach. Najbardziej dramatycznie przedstawia się sytuacja nietoperza jaskiniowego, jak również dużych ptaków związanych z siedliskami typu stepowego, bagiennego i mokradłami. Większość tych zwierząt wymaga już nie tylko ochrony prawnej i pozostawienia ich w spokoju, lecz także ochrony czynnej- zorganizowanych działań i nakładów finansowych opartych na doskonałej wiedzy o biologii i ekologii tych gatunków. Kilkanaście gatunków, które znalazły się w księdze, jest zaliczanych również do najbardziej zagrożonych w Europie.
Gatunki mogą być zagrożone wyginięciem z przyczyn naturalnych lub z powodu działań człowieka. W celu ograniczania wymierania gatunków wiele krajów wprowadziło prawo chroniące zagrożone gatunki, zabraniające polowań i zajmowania ich siedlisk na inne cele. Do podstawowych działań zmierzających do ochrony różnorodności biologicznej należy ewidencjonowanie gatunków zagrożonych. W tym celu tworzone są Czerwone Księgi lub Listy odnoszące się do regionów, państw, kontynentów i całego świata. Aktualizowana Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych na Ziemi prowadzona jest przez IUCN (IUCN Red List).
Szczegółowe kryteria i precyzyjna metodyka klasyfikacji do kategorii zagrożenia opracowana przez IUCN spowodowała, że te same, ujednolicone kryteria stosowane są coraz powszechniej na całym świecie. Ubocznym, niepożądanym skutkiem umieszczania gatunków na listach gatunków zagrożonych jest wzrost ich wartości handlowej i większe zainteresowanie ze strony kłusowników i kolekcjonerów.