Napisz referat na temat Opera synteza sztuk-w .A Mozart,Aria Figara z Opery "Wesele Figara",G.Rosini,Unwentura do opery "Cyrulik sewilski" i Aria Jantka z opery "Halka"S.Moniuszki
More Questions From This User See All
Opera to nazwa większego utworu muzycznego, w którym muzyka współdziała z akcją dramatyczną. Istnieją różne gatunki opery ze względu na charakter treści i rodzaj jej współczynników. Pod względem treści rozróżniamy dwa podstawowe gatunki: operę poważną (seria) i komiczną (buffa). Ponadto istnieje gatunek pośredni, tzw. opera semiseria – jest to zazwyczaj opera poważna z elementami komicznymi. Podstawowymi współczynnikami są: partie wokalne – solowe, zespołowe i chóralne, partie instrumentalne, wstawki baletowe, w niektórych gatunkach partie mówione.
Pierwsze wystawienie „Almavivy” G. Rossiniego (tak brzmiał pierwotny tytuł opery „Cyrulik sewilski”) 20 lutego 1816 roku zakończyło się fiaskiem. Wielbiciele słynnego włoskiego kompozytora Giovanniego Paisiello wygwizdali utwór. Paisiello napisał swą bardzo popularną operę „Cyrulik sewilski” w 1782 roku i zdaniem jego zwolenników 24-letni debiutant, jakim był wtedy Rossini, nie miał prawa pisać konkurencyjnego utworu. Po drugim przedstawieniu publiczność zmieniła jednak zdanie. Rossini wywarł znaczny wpływ na kształt opery włoskiej w XIX wieku.
Uwertura do opery „Cyrulik sewilski” zyskała wielka popularność i często wykonywana jest jako samodzielny utwór koncertowy. Tematycznie nie jest związana z operą, choć doskonale oddaje jej żartobliwy i frywolny nastrój. Formalnie zbudowana jest jak klasyczne „allegro sonatowe” bez przetworzenia. Rozpoczyna się wstępem w tempie „Andante maestoso”, po którym skrzypce i flet piccolo wprowadzają żywy temat pierwszy. Orkiestrowy łącznik, zakończony czterema długimi trylowanymi nutami, prowadzi do śpiewnego tematu drugiego granego przez obój i klarnet, a następne przez waltornię z klarnetem. Następujące długie i potężne „crescendo” całej orkiestry doprowadza do ponownego pojawienia się pierwszego, a następnie drugiego tematu w nieco zmienionej instrumentacji. Utrzymana w dużo szybszym tempie „coda:” kończy utwór.
W. A. Mozart opuścił Salzburg i dwór arcybiskupa jeszcze przed skomponowaniem w latach 1785-86 Wesela Figara do libretta Lorenza da Ponte. Zamieszkał w Wiedniu, gdzie skomponował znaczną część swych najlepszych utworów. Wesele Figara (oryginalny włoski tytuł opery brzmi „Le nozze di Figaro”) należy do największych osiągnięć kompozytora. Po raz pierwszy operę tę wystawiono w wiedeńskim Burgtheater 1 maja 1786 roku. Wkrótce dzieło zyskało niesłychaną popularność zarówno w Wiedniu, jak i w Pradze, choć nigdy nie przyniosło kompozytorowi spodziewanego sukcesu finansowego.
Aria Figara jest przykładem muzyki Mozarta, w której najważniejszym środkiem wyrazu stała się melodyka. Jest to ten element muzyczny, w operowaniu którym stał się mozart mistrzem niedoścignionym. Melodia jest zawsze bogactwem śpiewności, a jednocześnie pełna werwy życia. G. Rossini wielki twórca opery romantycznej - dokonał wyjątkowej oceny sztuki Mozarta, mówiąc "Beethoven jest najwiekszy, ale Mozart jest jedyny".
Kiedy w roku 1846 S. Moniuszko po przyjeździe do Warszawy, zapragnął stworzyć operę, której akcja rozgrywałaby się w Polsce, a muzyka nawiązywałaby do muzycznych tradycji narodowych. Tak powstała „Halka” z librettem Włodzimierza Wolskiego, pierwotnie jako utwór dwuaktowy (Wilno 1848), a następnie czteroaktowy, wystawiony w 1858 r. Teatrze Wielkim w Warszawie. "Halka" napisana została pod wrażeniem krakowskiego powstania 1846 r. i tłumaczyła dlaczego podburzeni przez Austriaków chłopi nie poparli powstania zbrojnego i zwrócili sie przeciwko szlachcie. Treść opery to dramat góralskiej dziewczyny- Halki, który przedstawiony został na tle nierówności społecznej w dawnej Polsce szlacheckiej. Oprócz Halki, do głównych postaci występujących w operze należą: Jontek - góral, wierny towarzysz Halki, Janusz - młody szlachcic, Zofia - szlachcianka, narzeczona Janusza, Stolnik - jej ojciec, Dzięba - zaufany ojca. Akcja rozgrywa się na Podhalu. Tragiczne przeżycia Halki, doprowadzają ją do obłędu i samobójstwa. Jest to skutek zawodu, jaki ją spotkał, za naiwną wiarę w trwałość uczucia i uczciwość szlachcica. Inni bohaterowie - przedstawiciele ludu, przestrzegają przed tego rodzaju naiwnością, bowiem nie wierzą szlachcie, a postawa ich jest wroga.
Moniuszko pod wpływem budzącego się poczucia narodowej odrębności pragnął zaakcentować w swojej twórczości elementy rodzime. Aria Jontka – aria pt. "Szumią jodły" (z IV aktu), pochodzi z opery „Halka” S. Moniuszki, słowa napisał Włodzimierz Wolski . Jest - obok arii Halki - jedną z najbardziej znanych arii opery. Jest także przykladem - typowym dla kompozytora - wpływów pieśni w kształtowaniu partii solowych.
Czynnikiem inspirującym twórczość muzyczną stał się rodzimy folklor i muzyka ludowa. W trudnych dla Polski czasach utwór ten stał się wielką podporą dla narodu polskiego i stanowił swego rodzaju "pokrzepienie serc". Ponadto przyczynił się do ocalenia ojczystego języka i upowszechniania narodowej poezji w okresie zaborów.
Pozdrawiam.