Olivier Messiaenur. 10 grudnia 1908 w Awinionie, zm. 27 kwietnia 1992 w Clichy - francuski kompozytor, organista, nauczyciel i z zamiłowania ornitolog.
Messiaen w wieku 11 lat wstąpił do konserwatorium paryskiego, gdzie studiował grę na organach i kompozycję, a wśród jego nauczycieli znaleźli się: Paul Dukas, Maurice Emmanuel, Charles-Marie Widor i Marcel Dupré. W 1931 został głównym organistą kościoła św. Trójcy w Paryżu i pozostał na tym stanowisku przez czterdzieści lat.
Do największych kompozytorskich dokonań Messiaen'a należał, zaliczany także do najwspanialszych dzieł muzycznych XX wieku Quatuor pour la fin du temps (Kwartet na koniec czasu) skomponowany przez niego w czasie uwięzienia w niemieckim obozie jenieckim (Stalag VIII A w Zgorzelcu - wtedy Görlitz) w 1940 roku. Prawykonanie kwartetu na fortepian, klarnet, skrzypce i wiolonczelę miało miejsce w tym samym obozie. Instrumentalistami byli sam Messiaen i trzej jego obozowi towarzysze. Charakterystycznymi dla twórczości Messiaena były utwory organowe.
Podstawą harmonii i melodii w utworach Messiaena jest system 7 modes, czyli skal (fr. mode, l.mn. modes). Zbudowane są z następstw interwałów powtarzanych po dwa lub trzy razy. Ponieważ w wyniku tej powtarzalności skale można transponować co najwyżej 6 razy, kompozytor nazwaje je "modi o ograniczonej transpozycyjności".
Modi niejednokrotnie mogą budzić skojarzenie z tradycyjnymi skalami dur lub moll, i była to jedna z przyczyn szybkiej i stosunkowo szerokiej popularności muzyki Messiaena. W odróżnieniu od ówczesnej awangardy, utwory te brzmiały "tradycyjnie".
Olivier Messiaen ur. 10 grudnia 1908 w Awinionie, zm. 27 kwietnia 1992 w Clichy - francuski kompozytor, organista, nauczyciel i z zamiłowania ornitolog.
Messiaen w wieku 11 lat wstąpił do konserwatorium paryskiego, gdzie studiował grę na organach i kompozycję, a wśród jego nauczycieli znaleźli się: Paul Dukas, Maurice Emmanuel, Charles-Marie Widor i Marcel Dupré. W 1931 został głównym organistą kościoła św. Trójcy w Paryżu i pozostał na tym stanowisku przez czterdzieści lat.
Do największych kompozytorskich dokonań Messiaen'a należał, zaliczany także do najwspanialszych dzieł muzycznych XX wieku Quatuor pour la fin du temps (Kwartet na koniec czasu) skomponowany przez niego w czasie uwięzienia w niemieckim obozie jenieckim (Stalag VIII A w Zgorzelcu - wtedy Görlitz) w 1940 roku. Prawykonanie kwartetu na fortepian, klarnet, skrzypce i wiolonczelę miało miejsce w tym samym obozie. Instrumentalistami byli sam Messiaen i trzej jego obozowi towarzysze. Charakterystycznymi dla twórczości Messiaena były utwory organowe.
Podstawą harmonii i melodii w utworach Messiaena jest system 7 modes, czyli skal (fr. mode, l.mn. modes). Zbudowane są z następstw interwałów powtarzanych po dwa lub trzy razy. Ponieważ w wyniku tej powtarzalności skale można transponować co najwyżej 6 razy, kompozytor nazwaje je "modi o ograniczonej transpozycyjności".
Modi niejednokrotnie mogą budzić skojarzenie z tradycyjnymi skalami dur lub moll, i była to jedna z przyczyn szybkiej i stosunkowo szerokiej popularności muzyki Messiaena. W odróżnieniu od ówczesnej awangardy, utwory te brzmiały "tradycyjnie".