I Rozbiór (1772r.) Polska utraciła 211 tysięcy km2 i 4 mln 530 tysięcy ludności, ponieważ zaborcy chcieli posiadać Polskę, gdyż jej położenie geograficzne, dostęp do morza oraz grunty przynosiły zyski. II Rozbiór (1793r.) Prusy i Rosja Przyczyną była przegrana wojna polsko-rosyjska w 1792r., toczona w obronie konstytucji 3 maja. II Rozbiór (1795r.) Przyczyną była klęska skierowana przeciwko rozbiorom powstania Kościuszkowskiego (1794r.), która spowodowała ostateczną likwidację państwa polskiego. 2. KONSEKWENCJE I Rozbiór: Na żądanie zaborców traktat rozbiorowy musiał zatwierdzić sejm Rzeczpospolitej. Nie przyniosły skutki interwencji Stanisława Augusta Poniatowskiego na dworach Europejskich. Poza traktatem sejm musiał przyjąć niekorzystne uchwały gospodarcze i handlowe. Skonfederowany sejm podjął próbę reformy państwa, uchwalił zwiększenie armii do 30 tysięcy żołnierzy, przeprowadził reformę skarbową. II Rozbiór: Przywódcy patriotycznego stronnictwa reform musieli opuścić kraj. 23 stycznia 1793r. Prusy i Rosja podpisały konwencje w sprawie II rozbioru, który został zatwierdzony przez targowiczan sejm grodzieński. III Rozbiór: Wywieziony do Grodna Stanisław August Poniatowski, abdykował 25 listopada 1795r. Mocarstwa rozbiorowe zawarły tzw. konwencje petersburską (1797r.), która obejmowała postanowienia w sprawie długów państwa i króla polskiego oraz zobowiązanie ze żadna ze stron nie będzie używać określenia Państwo Polskie.
I Rozbiór (1772r.) Polska utraciła 211 tysięcy km2 i 4 mln 530 tysięcy ludności, ponieważ zaborcy chcieli posiadać Polskę, gdyż jej położenie geograficzne, dostęp do morza oraz grunty przynosiły zyski. II Rozbiór (1793r.) Prusy i Rosja Przyczyną była przegrana wojna polsko-rosyjska w 1792r., toczona w obronie konstytucji 3 maja. II Rozbiór (1795r.) Przyczyną była klęska skierowana przeciwko rozbiorom powstania Kościuszkowskiego (1794r.), która spowodowała ostateczną likwidację państwa polskiego. 2. KONSEKWENCJE I Rozbiór: Na żądanie zaborców traktat rozbiorowy musiał zatwierdzić sejm Rzeczpospolitej. Nie przyniosły skutki interwencji Stanisława Augusta Poniatowskiego na dworach Europejskich. Poza traktatem sejm musiał przyjąć niekorzystne uchwały gospodarcze i handlowe. Skonfederowany sejm podjął próbę reformy państwa, uchwalił zwiększenie armii do 30 tysięcy żołnierzy, przeprowadził reformę skarbową. II Rozbiór: Przywódcy patriotycznego stronnictwa reform musieli opuścić kraj. 23 stycznia 1793r. Prusy i Rosja podpisały konwencje w sprawie II rozbioru, który został zatwierdzony przez targowiczan sejm grodzieński. III Rozbiór: Wywieziony do Grodna Stanisław August Poniatowski, abdykował 25 listopada 1795r. Mocarstwa rozbiorowe zawarły tzw. konwencje petersburską (1797r.), która obejmowała postanowienia w sprawie długów państwa i króla polskiego oraz zobowiązanie ze żadna ze stron nie będzie używać określenia Państwo Polskie.