Napisz przemówienie wybrane przez ciebie: 1.na zakończenie roku szkolnego. 2.z okazji piędziesiolecia ślubu rodziców. 3.z okazji odejścia dyrektora na emeryture. 4.z okazji przeniesienia księdza na inną parafię.
Proszę zrobić jedno wybrane przez was z czterech punktów. Ma być ładnie:P
agaya
Mam gotowe przemowienie na zakończenie klas 3, bo pisałam w zeszłym roku specjalnie :) zapewniam, że autorskie ;) Możesz zmienić jak chcesz.
Szanowna Dyrekcjo, Drodzy Nauczyciele, Koleżanki i Koledzy. Dzisiaj jest szczególny dzień. Uczniowie klas III kończą swoją edukację i opuszczają progi gimnazjum. Z pewnością każdy z was pójdzie w swoją stronę. Być może już nigdy się nie spotkamy, więc pozostaje tylko pamięć o tym, co było, o wspólnie i miło spędzonych chwilach, o przyjaźniach, które zawarliśmy. Opuszczając szkolne mury robi nam się smutno, odżywają wspomnienia. Każdy z was dobrze pamięta pierwszy dzień w szkole, gdy byliście przestraszeni i zagubieni. Wtedy z pomocą przyszli wam życzliwi nauczyciele i starsi koledzy. To oni wpoili nowe idee, pokazali, którą drogą warto dążyć, by osiągnąć sukces. Można tu przytoczyć słowa Hortona, który twierdził iż „Człowiek, który przenosi góry, musiał zaczynać od kamieni”. W waszym przypadku kamieniami były trudy, które przeszliście w Gimnazjum. Teraz przyjdzie wam podejmowanie odpowiedzialnych decyzji, które być może wyryją się w najbliższej przyszłości, to one będą uważane za „góry”. W tej szkole spędziliście wiele przyjemnych chwil, dużo doświadczyliście, przede wszystkim jednak zdobyliście niezbędną wiedzę, która z pewnością przyda wam się w przyszłości. Przeżyliście także pewne rozczarowania, nieraz się potykając. Z uporem dążyliście do postawionych sobie wcześniej celów. W znacznym stopniu pomogli wam w tym nauczyciele. To właśnie im należą się szczere podziękowania. Choć często nie chcieliście zaakceptować ich zdania, z czasem na pewno zrozumieliście, że mieli oni słuszność, robiąc wszystko dla waszego dobra. Zawsze, jako starsi koledzy, byliście dla nas przykładem, wzorcem, jak postępować. Dziś nadszedł dzień, kiedy to my zajmiemy wasze miejsce. Teraz my będziemy opiekować się młodszymi kolegami, pokazywać jak zdobywać „szczyty”. Jesteśmy wam wdzięczni za wszelką pomoc, którą od was uzyskaliśmy. To właśnie wy przyszliście z radą, gdy wstydziliśmy się zwrócić do wychowawców. Za wszystko to wam dziękujemy. Chociaż smutno jest się rozstawać, a pożegnania bywają bolesne, to jednak nadszedł czas, abyście poszli w swoją stronę. Wspomnienie o was pozostanie w murach tej szkoły jeszcze przez długie lata. Całe grono pedagogiczne oraz my, będziemy mile wspominać wszystkie, choć czasem trudne, momenty spędzone z wami. Wchodzicie w nową erę waszego życia, lecz na zawsze zapadnie wam w pamięci ta szkoła.
Jak wiecie nasz kochany duszpasterz ks. Jan Kowalski otrzymał od biskupa przeniesienie do innej parafii.
Wszyscy miło wspominamy czas z nim spędzony. Pamiętamy jego trafiające do serc kazania, przygotowania do wszelakich sakramentów. Przede wszystkim zostanie w naszej pamięci jego bezinteresowna pomoc dla każdego, kto jej potrzebował. Nie brał pod uwagę statusu czy wyznania, pomagał każdemu! Jego postawa wpłynęła na życie wszystkich tutaj zebranych. Stanie się on dla nas wzorem do naśladowania na całe życie, każdy będzie pamiętał o jego cnotach.
Warto także zaznaczyć że w naszej młodej parafii służył zaraz po złożeniu ślubów kapłańskich - świetnie sprawdził się jako wikariusz. Przyszedł do nas bez doświadczenia, jedynie po seminarium, a mimo to był otwarty na ludzi. Z całą pewnością ten etap w jego życiu, będzie stanowił zarówno dla księdza, jak i dla wiernych wspaniałe doświadczenie. Zapamiętamy go na zawsze.
Dziękujemy księdzu za czas z nami spędzony. Życzymy dalszych sukcesów i zapewniamy, że wszyscy będziemy się za niego modlić.
Szanowna Dyrekcjo, Drodzy Nauczyciele, Koleżanki i Koledzy. Dzisiaj jest szczególny dzień. Uczniowie klas III kończą swoją edukację i opuszczają progi gimnazjum. Z pewnością każdy z was pójdzie w swoją stronę. Być może już nigdy się nie spotkamy, więc pozostaje tylko pamięć o tym, co było, o wspólnie i miło spędzonych chwilach, o przyjaźniach, które zawarliśmy. Opuszczając szkolne mury robi nam się smutno, odżywają wspomnienia. Każdy z was dobrze pamięta pierwszy dzień w szkole, gdy byliście przestraszeni i zagubieni. Wtedy z pomocą przyszli wam życzliwi nauczyciele i starsi koledzy. To oni wpoili nowe idee, pokazali, którą drogą warto dążyć, by osiągnąć sukces. Można tu przytoczyć słowa Hortona, który twierdził iż „Człowiek, który przenosi góry, musiał zaczynać od kamieni”. W waszym przypadku kamieniami były trudy, które przeszliście w Gimnazjum. Teraz przyjdzie wam podejmowanie odpowiedzialnych decyzji, które być może wyryją się w najbliższej przyszłości, to one będą uważane za „góry”.
W tej szkole spędziliście wiele przyjemnych chwil, dużo doświadczyliście, przede wszystkim jednak zdobyliście niezbędną wiedzę, która z pewnością przyda wam się w przyszłości. Przeżyliście także pewne rozczarowania, nieraz się potykając. Z uporem dążyliście do postawionych sobie wcześniej celów. W znacznym stopniu pomogli wam w tym nauczyciele. To właśnie im należą się szczere podziękowania. Choć często nie chcieliście zaakceptować ich zdania, z czasem na pewno zrozumieliście, że mieli oni słuszność, robiąc wszystko dla waszego dobra.
Zawsze, jako starsi koledzy, byliście dla nas przykładem, wzorcem, jak postępować. Dziś nadszedł dzień, kiedy to my zajmiemy wasze miejsce. Teraz my będziemy opiekować się młodszymi kolegami, pokazywać jak zdobywać „szczyty”. Jesteśmy wam wdzięczni za wszelką pomoc, którą od was uzyskaliśmy. To właśnie wy przyszliście z radą, gdy wstydziliśmy się zwrócić do wychowawców. Za wszystko to wam dziękujemy.
Chociaż smutno jest się rozstawać, a pożegnania bywają bolesne, to jednak nadszedł czas, abyście poszli w swoją stronę. Wspomnienie o was pozostanie w murach tej szkoły jeszcze przez długie lata. Całe grono pedagogiczne oraz my, będziemy mile wspominać wszystkie, choć czasem trudne, momenty spędzone z wami. Wchodzicie w nową erę waszego życia, lecz na zawsze zapadnie wam w pamięci ta szkoła.
Drodzy Parafianie!
Jak wiecie nasz kochany duszpasterz ks. Jan Kowalski otrzymał od biskupa przeniesienie do innej parafii.
Wszyscy miło wspominamy czas z nim spędzony. Pamiętamy jego trafiające do serc kazania, przygotowania do wszelakich sakramentów. Przede wszystkim zostanie w naszej pamięci jego bezinteresowna pomoc dla każdego, kto jej potrzebował. Nie brał pod uwagę statusu czy wyznania, pomagał każdemu! Jego postawa wpłynęła na życie wszystkich tutaj zebranych. Stanie się on dla nas wzorem do naśladowania na całe życie, każdy będzie pamiętał o jego cnotach.
Warto także zaznaczyć że w naszej młodej parafii służył zaraz po złożeniu ślubów kapłańskich - świetnie sprawdził się jako wikariusz. Przyszedł do nas bez doświadczenia, jedynie po seminarium, a mimo to był otwarty na ludzi. Z całą pewnością ten etap w jego życiu, będzie stanowił zarówno dla księdza, jak i dla wiernych wspaniałe doświadczenie. Zapamiętamy go na zawsze.
Dziękujemy księdzu za czas z nami spędzony. Życzymy dalszych sukcesów i zapewniamy, że wszyscy będziemy się za niego modlić.
Bóg zapłać!