Question

napisz opowiadanie zaczynające się od słów ,,wchodze do windy a tu..." j.polski min. półtorej strony

Answer 1

Wchodzę do windy, a tu nagle widzę prezydenta Rzeczopospolitej - Bronisława Komorowskiego, który właśnie ze swoimi ochroniarzami wjeżdża na 30 piętro pałacu Kultury i Nauki, by tak jak ja zobaczyć widok na panoramę Warszawy. Patrzałam z uśmiechem na niego. Jego ochroniarze byli silnie umięśnieni a ja stałam z lekkim podekscytowaniem i zaskoczeniem. Postanowiłam zacząć rozmowę z kimś tak ważnym i znanym. Odczuwałam jednak stres. Prezydent wciąż uśmiechał się do mnie, a jego ochroniarze wciąż patrzyli na mnie mierząc mnie wzrokiem. Połknęłam ślinę i postanowiłam zacząć. 

- Dzień Dobry. Nazywam się ............  ( Twoje imię )

Powiedziałam dziwym lekko przerażonym głosem. 

- Witaj. Zapewne wiesz kim jestem więc nie muszę się przedstwiać. 

Rzekł do mnie ciepłym głosem prezydent. Patrzał na mnie łagodnie spod swych prostokątych okularów. 

- Tak tak. !  Miło mi pana poznać tak osobiście a nie tylko za szybą telewizora. 

Powiedziałam lekko skrępowana. 

- Mi również jest miło. O! Spójrz ! Już dojeżdżamy. 

Powiedział pan Bronisław. Dojechaliśmy właśnie na sam szczyt pałacu kultury. Drzwi windy otworzyły się i pierwszy ochroniarz wyszedł. Za nim od razu z uśmiechem na twarzy wyszedł prezydent, a już po nim drugi ochroniarz. Od razu po nich wyszłem ja. Byłam nadal podekscytowana. Cieszyłam się że poznałam tak ważną osobę. Weszliśmy ,, razem "   na pierwszy ,, balkon" i zacząłam się przyglądać raz jemu a raz widokowi na Warszawę. Wszyscy ludzie oglądali się za prezydętem. Nie wiedziali jednak że to właśnie ja jechałam z nim windą i to właśnie ja z nim rozmawiałam. Tej podróży na sam szczyt Pałacu Kultury i Nauki nigdy nie zapomnę. To było niezwykłe wrażenie. Zaglądnęłam później do kieszeni, która była otwarta. Nagle znalazłam w niej zdjęcie Bronisława Komorwoskiego i jego autograf z dedykacją dla mnie. Bardzo mnie to ucieszyło. Włożyłam zdjęcie do kurtki i szczelnie zamknęłam kieszeń, by go nie zgubić. Przez cały dzień chodziłam z uśmiechem. 


NIe wiem czy mogło być opowiadanie z dialogiem, ale napisałam co mogłam .  Mam nadzieję że mój wysiłek w wymyślaniu zostanie uznany .  Pozdro.  

Answer 2

      Wchodzę do windy a tu leży wychudzona dziewczyna.Miała długie,ciemne wypłowiałe od słońca włosy i śniadą cerę.Wystraszyłam się.Jednak twało to tylko chwilę,bo już po chwili poznałam w niej moją najlepszą przyjaciólkę.Ogarneło mnie zdziwienie.

-Magda?To ty?-spytałam

Nie odpowiedziała tylko delikatnie , prawie niezauważalnie skineła głową.

-O mój boże ! - krzyknęlam - Co ci stało . Chodźmy do mnie do domu .

Pomogłam jej wstać i trzymając ją by nie upadła doszłyśmy do mojego mieszkania.Posadziłam Magdę na kanapie i pobiegłam po wodę i coś do jedzenia.Dziewczyna zjadła wszystko w mgnieniu oka - byłabardzo głodna.

-Chcesz jeszcze -spytałam troskliwie

-Nie-po raz pierwszy się odezwała-Cześć

-Hej...Co ty tu w ogóle robisz ?! - nie mogłam się powstrzymać od zadania tego pytania

-Ja..ja musiałam przyjechać.Oni chcą mnie oddać do Domu Dziecka.Ja nie chcę!!-krzykneła zrozpaczona

-Twoi rodzice ? To nie możliwe.Przecież oni cię kochają.

-Nie , nie oni.Moi rodzice nie żyją - rozpłakała się

Przytuliłam ją i zaczełam pocieszać :

-Ćśś...Wszystko się jakoś ułoży ,zobaczysz.

-To nie do wiary ,że przyjechałaś tu aż z Niemiec.I to sama.

-Tylko ty mi możesz pomóc-powiedziała tak pewnie ,że zaczęłam się zastanawiać czy naprawdę mogę.

     Wkrótce potem przyszli moi rodzce.Magda wytłumaczyła im całą sytuację.Po wysłuchaniu jej poszli do kuchni , zamknęli drzwi i dyskutowali niemal,że przez 2 godziny.Gdy w końcu wyszli oznajmili:

-Mamy dla ciebie propozycję,Magda.Jeżeli chcesz i jeżeli nam się uda zostaniesz z nami.

-Ale jak ?-spytała zdezorientowana

-Zaadoptujemy cię-rzekł tata-Mamy jeden pokój wolny od kiedy Monika wyjechała na studia...To jak zgadzasz się ?

-Oh tak !!! Oczywiście ,że się zgadzam - krzyknęla uradowana

Ja też byłam pełna szczęścia i przede wszystkim dumna z moich najukochańczych rodziców.

                                                      THe END :)