Napisz opowiadanie zaczynające się od podanych słów.
Komoda mojej babci była najbardziej niezwykłym meblem w naszym mieszkaniu – wiekowa, pięknie rzeźbiona, z mnóstwem szuflad, w których kryły się niesamowite skarby, a z każdym z nich była związana jakaś tajemnica. Tajemnice zawsze mnie fascynowały, tak jak wszystkie drobiazgi znajdujące się w babcinej komodzie. Nie wiedzieć czemu babcia niechętnie o nich mówiła, ale pewnego dnia nakłoniłem ją wreszcie, by opowiedziała mi historię dotyczącą… SREBRNEJ ŁYŻECZKI
(łyżeczka była mała, powyginana, po prostu zwykła.)
(NAJLEPIEJ ABY OPOWIADANIE BYŁOBY DO PLANU :
1. Historia babci
2. Kradzież rzeczy znajdujących się w komodzie
3. Ucieczka chłopca
4. Pojawienie się babci
5. Powrót do domu ).
Proszę o pomoc . Z góry dziękuję.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Komoda mojej babci była najbardziej niezwykłym meblem w naszym mieszkaniu – wiekowa, pięknie rzeźbiona, z mnóstwem szuflad, w których kryły się niesamowite skarby, a z każdym z nich była związana jakaś tajemnica. Tajemnice zawsze mnie fascynowały, tak jak wszystkie drobiazgi znajdujące się w babcinej komodzie. Nie wiedzieć czemu babcia niechętnie o nich mówiła, ale pewnego dnia nakłoniłem ją wreszcie, by opowiedziała mi historię dotycząca srebnej łyżeczki .Wnuczku historia tej łyżeczki jest fascynująca... Trwała wojna, byłam pielęgniarką. Pewien człowiek umierał z wielkiego pragnienia. Szybko pobiegłam do apteczki i naszego schronienia. Wzięłam wodę w wiaderku i małą srebną łyżeczkę. Szybko pobiegłam do umierającego człowieka i najszybciej jak mogłam dawałam mu wodę z łyżeczki. Gdyż ten człowiek nie mógł się ruszać. Później zwołałam pomoc i uratowaliśmy umierającego. Jak się później okazało był to dowódca armii. Z całego serca mi podziękował. Parę lat później otworzyłam apteczkę z wojny która leża na strychu a w niej była ta łyżeczka. Wzięłam ją i schowała do komody. Dziś jest ona warta miliony... Chłopiec słuchając opowieści babci bardzo się zafascynował. Później poszedł do domu rozmyślając wartość przedmiotu. Następnego dnia babcia poprosiła chłopca żeby przyszedł popilnować jej domu gdyż musi jechać na ważne spotkanie. Chłopiec nie mógł opszeć się pokusie i ukradł wartościowe rzeczy leżące w komodzie, uciekając z tym najszybciej jak może. Po powrocie babci chłopca już nie było. Wieczorem babcia chciała z komody wziąść pewną rzecz i na widok braku jej skarbów wpadła w histerię. Przez parę dni rozpakiwała jak mógł jej to zrobić. Chłopiec później dostawał jednak wyrzuty sumienia mając skarby babci i poszedł jej oddać. Babcia bardzo się ucieszyła i od tej pory nie zostawiała już nikogo w domu.