Damian nigdy nie był dobry z polskiego,bo nie rozumiał poleceń.Nawet rodzice nie chcieli przybyć z odsieczą,gdyż uważali,że syn powinien sam sobie radzić.Wiedział,że nie nie da rady,jeśli ktoś mu tego nie wytłumaczy.Zwrócił się z swoim problemem do najlepszego w jego klasie ucznia imieniem Rafał,Rafał miał najlepsze oceny z całej klasy ze wszystkiego,więc było pewne,ze jego pomoc będzie przydatna.Damian porozmawiał z nim i ustalili,że będzie mu tłumaczył,dopóki nie zozumie.Zgodził się na to i Rafał i Damian.W domu oboje usiedli i zaczęli naukę.Oboje rodzice byli zaskoczeni,ale byli jednocześnie zachwyceni.Uważali,że syn dobrze postepuje i dobrze go wychowali.Po paru godzinach skończyli i zostało jeszcze trochę czasu na spędzenie wolnego czasu,więc każdy z nich spędził go tak,jak chciał.Rafał poszedł do kina i przeczytał sobie swoją ulubioną książkę,a Damian wszedł na internet.Potem nadszedł kolejny dzień i oboje poszli do szkoły.Okazało się w szkole,ze Damian wszystko umiał,to co miał do zobienia.Rafał też był z siebie zadowolony,ale wiedział,że to dopiero początek drogi.Przez kolejne dni uczyli się i tłumaczyli razem,coraz bardziej Damian wykazywał chęć doskonalenia świeżo zdobytej wiedzy,co Rafała zaskoczyło i zaciekawiło.W szkole zauwazono zmianę Damiana,więc coraz więcej osób zaczęło go prosić o pomoc.Chętnie na to odpowiadał,ale po tym był tak zmęczony,że musiał spać dłużej,aby odpocząć od tego.W szkole mówiono,ze będzie drugim,po Rafale uczniem,który jest najlepszy z polskiego.Ale on był skromny,podkreślał tym,co pomagał,że wszystko zawdzięca Rafałowi.Nauczyciele postanowili dawać Damianowi i Rafałowi zadania trudniejsze,aby sprawdzić,czy sobie z nimi poradzą.Udawało się im je rozwiązywać także dzięki współpracy,teaz to nie tylko ich nauka ich łączyła.Bo inne klasy także były po wrażeniem przyjażni Damiana I Rafała.
Damian nigdy nie był dobry z polskiego,bo nie rozumiał poleceń.Nawet rodzice nie chcieli przybyć z odsieczą,gdyż uważali,że syn powinien sam sobie radzić.Wiedział,że nie nie da rady,jeśli ktoś mu tego nie wytłumaczy.Zwrócił się z swoim problemem do najlepszego w jego klasie ucznia imieniem Rafał,Rafał miał najlepsze oceny z całej klasy ze wszystkiego,więc było pewne,ze jego pomoc będzie przydatna.Damian porozmawiał z nim i ustalili,że będzie mu tłumaczył,dopóki nie zozumie.Zgodził się na to i Rafał i Damian.W domu oboje usiedli i zaczęli naukę.Oboje rodzice byli zaskoczeni,ale byli jednocześnie zachwyceni.Uważali,że syn dobrze postepuje i dobrze go wychowali.Po paru godzinach skończyli i zostało jeszcze trochę czasu na spędzenie wolnego czasu,więc każdy z nich spędził go tak,jak chciał.Rafał poszedł do kina i przeczytał sobie swoją ulubioną książkę,a Damian wszedł na internet.Potem nadszedł kolejny dzień i oboje poszli do szkoły.Okazało się w szkole,ze Damian wszystko umiał,to co miał do zobienia.Rafał też był z siebie zadowolony,ale wiedział,że to dopiero początek drogi.Przez kolejne dni uczyli się i tłumaczyli razem,coraz bardziej Damian wykazywał chęć doskonalenia świeżo zdobytej wiedzy,co Rafała zaskoczyło i zaciekawiło.W szkole zauwazono zmianę Damiana,więc coraz więcej osób zaczęło go prosić o pomoc.Chętnie na to odpowiadał,ale po tym był tak zmęczony,że musiał spać dłużej,aby odpocząć od tego.W szkole mówiono,ze będzie drugim,po Rafale uczniem,który jest najlepszy z polskiego.Ale on był skromny,podkreślał tym,co pomagał,że wszystko zawdzięca Rafałowi.Nauczyciele postanowili dawać Damianowi i Rafałowi zadania trudniejsze,aby sprawdzić,czy sobie z nimi poradzą.Udawało się im je rozwiązywać także dzięki współpracy,teaz to nie tylko ich nauka ich łączyła.Bo inne klasy także były po wrażeniem przyjażni Damiana I Rafała.