Renasans jako styl oparty na starożytności grecko- rzymskiej był przygotowany od dawna. Już w wieku IX pojawiła się tendencja do przywracania form antycznych. Renesans włoski dzieli się na dwa okresy: wczesny (1400-1500) we Florencji i renesans rozwinięty (1500- 1530) głownie w Rzymie. Od 1530 roku zauważyć można odmianę stylu nazwanamanieryzmem. Trwa on do 1580 roku. Renesans florencki związany jest z rządami Medyceuszów, rzymski z papiestwem. Wczesny renesans z XV wieku wraz zhumanizmem rozszedł się z Florencji po całych Włoszech, a nawet dotarł do Europy północnej. Filip Brunelleschi pchnął architekturę na nowe drogi, odmienne od gotyku. Powszechny poklask zyskał piękna fasadą przytułku dla dzieci ( Ospedale degli Innocenti 1419- 1444). W kosciele św. Wawrzyńca zastosował nowe elementy: kolumny korynckie i łuki nad nimi. Dalszy rozwój architektury florenckiej zapewnił Michelozzo di Bartollommeo, twórca pałacu Medyceuszów we Florencji (ok. 1444). Zbudował on pałac miejski, który odtąd się przyjął: na zewnątrz gmach był ciężki i okna parteru opatrzone były kratami.
Renasans jako styl oparty na starożytności grecko- rzymskiej był przygotowany od dawna. Już w wieku IX pojawiła się tendencja do przywracania form antycznych. Renesans włoski dzieli się na dwa okresy: wczesny (1400-1500) we Florencji i renesans rozwinięty (1500- 1530) głownie w Rzymie. Od 1530 roku zauważyć można odmianę stylu nazwanamanieryzmem. Trwa on do 1580 roku. Renesans florencki związany jest z rządami Medyceuszów, rzymski z papiestwem. Wczesny renesans z XV wieku wraz zhumanizmem rozszedł się z Florencji po całych Włoszech, a nawet dotarł do Europy północnej. Filip Brunelleschi pchnął architekturę na nowe drogi, odmienne od gotyku. Powszechny poklask zyskał piękna fasadą przytułku dla dzieci ( Ospedale degli Innocenti 1419- 1444). W kosciele św. Wawrzyńca zastosował nowe elementy: kolumny korynckie i łuki nad nimi. Dalszy rozwój architektury florenckiej zapewnił Michelozzo di Bartollommeo, twórca pałacu Medyceuszów we Florencji (ok. 1444). Zbudował on pałac miejski, który odtąd się przyjął: na zewnątrz gmach był ciężki i okna parteru opatrzone były kratami.