17 lipca 1402 Rupert stał się wybrany we Wrocławiu naczelnikiem ogólnośląskiego związku obronnego, mającego zapobiec anarchii powstałej po uwięzieniu króla Wacława IV.
W polityce wewnętrznej jednym z podstawowych problemów panowania Ruperta była konieczność spłacenia olbrzymich długów odziedziczonych jeszcze po ojcu oraz dziadku (z powodzeniem) oraz kwestia unikania zadrażnień z Kościołem katolickim (co w związku z objęciem biskupstwa wrocławskiego przez brata Wacława II nie sprawiło kłopotów).
Tak jak stryj Ludwik, Rupert I był hojnym mecenasem kultury, przyczyniając się m.in. do napisania przez kanonika brzeskiego Piotra z Byczyny "Kroniki Książąt Polskich".
Rupert I był żonaty z księżniczką żagańską Jadwigą – córką Henryka V Żelaznego a wdową po ostatnim królu polskim z dynastii Piastów, Kazimierzu Wielkim, z którą to dochował się dwóch córek: Barbary (ur. pomiędzy 1372 a 1384 r., zm. w maju 1435 albo 1436 r.), wydanej za elektora Saksonii z rodu Askańskiego oraz Agnieszki (ur. przed 1385 r., zm. po 1411 r.) klaryski w klasztorze we Wrocławiu.
Rupert I legnicki zmarł w styczniu 1409 oraz pochowany stał się w kolegiacie Bożego Grobu w Legnicy.
17 lipca 1402 Rupert stał się wybrany we Wrocławiu naczelnikiem ogólnośląskiego związku obronnego, mającego zapobiec anarchii powstałej po uwięzieniu króla Wacława IV.
W polityce wewnętrznej jednym z podstawowych problemów panowania Ruperta była konieczność spłacenia olbrzymich długów odziedziczonych jeszcze po ojcu oraz dziadku (z powodzeniem) oraz kwestia unikania zadrażnień z Kościołem katolickim (co w związku z objęciem biskupstwa wrocławskiego przez brata Wacława II nie sprawiło kłopotów).
Tak jak stryj Ludwik, Rupert I był hojnym mecenasem kultury, przyczyniając się m.in. do napisania przez kanonika brzeskiego Piotra z Byczyny "Kroniki Książąt Polskich".
Rupert I był żonaty z księżniczką żagańską Jadwigą – córką Henryka V Żelaznego a wdową po ostatnim królu polskim z dynastii Piastów, Kazimierzu Wielkim, z którą to dochował się dwóch córek: Barbary (ur. pomiędzy 1372 a 1384 r., zm. w maju 1435 albo 1436 r.), wydanej za elektora Saksonii z rodu Askańskiego oraz Agnieszki (ur. przed 1385 r., zm. po 1411 r.) klaryski w klasztorze we Wrocławiu.
Rupert I legnicki zmarł w styczniu 1409 oraz pochowany stał się w kolegiacie Bożego Grobu w Legnicy.