BYło miasto w którym zyli sami smutni ludzie. Nie znali żartów i dowcipów. Rozmawiali tylko na tematy poważne. Dzieci nie miały za duzo czasu na zabawe ponieważ albo się uczyły albo pomagały rodzicom w pracach domowych.
Paulina, pewna dziewczynka z miasteczka raz spytała swojej mamy dlaczego życie jest nudne. Mama nie wiedziala co odpowiedzieć.Zaczeła tłumaczyć córce że w życiu należy byc poważnym. Paulinie nie spodobało sie to. Zawsze miała ochote na zabawe tylko nie miała za duzo czasu. Pewnego dnia gdy szła do szkoły przewróciła się. Chłopcy z jej klasy zaczeli mówic,ze nie umie chodzić, wtedy Paulinie zrobiło sie głupio. Stała brudna i smutna. Postanowiła,ze zmieni swój wygląd twarzy i uśmiechneła sie. Chłopcy byli zdumieni tym co zrobiła i cały czas pytali jak do tego doszła. Dumna Paulina każdemu pokazywała swój uśmiech.
BYło miasto w którym zyli sami smutni ludzie. Nie znali żartów i dowcipów. Rozmawiali tylko na tematy poważne. Dzieci nie miały za duzo czasu na zabawe ponieważ albo się uczyły albo pomagały rodzicom w pracach domowych.
Paulina, pewna dziewczynka z miasteczka raz spytała swojej mamy dlaczego życie jest nudne. Mama nie wiedziala co odpowiedzieć.Zaczeła tłumaczyć córce że w życiu należy byc poważnym. Paulinie nie spodobało sie to. Zawsze miała ochote na zabawe tylko nie miała za duzo czasu. Pewnego dnia gdy szła do szkoły przewróciła się. Chłopcy z jej klasy zaczeli mówic,ze nie umie chodzić, wtedy Paulinie zrobiło sie głupio. Stała brudna i smutna. Postanowiła,ze zmieni swój wygląd twarzy i uśmiechneła sie. Chłopcy byli zdumieni tym co zrobiła i cały czas pytali jak do tego doszła. Dumna Paulina każdemu pokazywała swój uśmiech.