Question

Napisz krótkie wypracowanie o codziennym życiu człowieka

Answer 1

Człowiek przez całe swoje życie gra wiele ról.Jedną i głowną rolą człowieka jest rola rodzica.Ma on za zadanie przekazać swoją wiedzę dzieciom oraz nauczyć ich godnego postępowania.Kolejną rolą jest bycie dobrym pracownikiem bądż pracodawcą.Ale za nim człowiek stał się dorosłym pełnij rolę dziecka.Póżniej ucznia.Następnie studenta.Człowiek gra także rolę chrześcijanina gdyż należy do jakieś wspólnoty kościoła.Człowiek w swoim życia może także grać rolę ofiary a także przestępcy.Życie człowieka to jeden wielki teatr w którym musi zagrać wiele ról.

Answer 2

Życie codzienne przeciwstawia się życiu nastawionemu na realizację wartości, samorealizację, życiu kulturalnemu, duchowemu. Życie codzien­ne polega na myśleniu i doświadczaniu spraw przyziemnych, dbaniu o zdro­wie, pożywienie, higienę, ochronie przed różnymi zagrożeniami np. chło­dem, niebezpieczeństwami itp. Jest to życie na ogół typu wegetacyjnego, którego celem jest utrzymanie się na powierzchni przez posiadanie środ­ków materialnych, konsumpcję dla reprodukcji sił, załatwianie spraw doraź­nych np. różnego typu opłat, napraw, zakupów, robienie porządków itp.

Życie to jest często przedmiotem zainteresowań historyków (por. ?Ży­cie codzienne w Florencji”) a szczególnie pisarzy, którzy lubują się w por­tretowaniu ludzi nie od święta, ale w życiu prywatnym, domowym ?w pan­toflach”. Ten nurt literacki określa się niekiedy mianem ?małego reali­zmu”. W literaturze polskiej ten rodzaj pisarstwa uprawiały m. in. Pola Gojawiczyńska, Maria Dąbrowska.

Pisarz J. Koterski napisał groteskę wystawioną w Teatrze Współcze­snym p.t. ?Życie codzienne” w której ukazał automatyzm i bezsens co­dziennych czynności, bezmyślną naturę kontaktów społecznych.

Zajmując się psychologiczną problematyką życia codziennego skoncen­trujemy uwagę na jego aspektach behawioralnych i samoświadomościowych.

Życie codzienne stanowi sekwencję czynności, działań zorientowanych na rozwiązywanie aktualnych spraw i zadań. Są to z reguły czynności krót­kotrwałe przechodzące jedne w drugie. Oto X kupuje prowiant, robi śnie- danie, idzie do dentysty, robi małe pranie itd. Czynności te określone są mianem na ogół doraźnych, zabiegów przyziemnych, krzątaniny, kieratu codziennego. Są to przeważnie czynności nawykowe, zautomatyzowane, nie wymagające myślenia, inwencji.

Osoby ubogie wykonują je same, zabierają im one dużo czasu; mówi się, że życie im przecieka przez palce na sprawach codziennych. U ludzi zamoż­nych czynności te wykonuje służba, ubodzy krewni, niekiedy dzieci, które w ten sposób przygotowuje się do życia.

W toku wykonywania codziennych czynności jednostka przejawia na ogół samoświadomość zewnętrzną, zarówno pod względem treści i formy. W ten sposób odciąża się niejako od siebie, swoje trudne problemy ?topi” w krzątaninie. U osób nerwicowych, zaburzonych osobowościowo czynno­ści codzienne nie traktowane są instrumentalnie, lecz obronnie. Wykony­wane są one starannie, z dużym nakładem energii, przybierając formę za­chowań kompulsywnych. Ich horyzont czasowy jest z reguły wąski, żyją one ciągle pod naporem codziennych spraw i obowiązków, nie mogą wy­zwolić się z myślenia o nich i zająć się rozwojem duchowym, realizować za­interesowania kulturalne itp.

U jednostek traktujących czynności codzienne w sposób instrumental­ny obok samoświadomości zewnętrznej funkcjonuje samoświadomość in­dywidualna i refleksyjna, które sprzyjają ograniczaniu czasu na zajęcia co­dzienne i ?wykrajaniu” z 12-godzinnego dnia czasu ?dla siebie”, dla rozwo­ju ?ja”.

Koszty emocjonalne życia codziennego mogą być znaczne. Koszty te obciążają szczególnie kobiety pracujące zawodowo. Chroniczne zmęczenie, bezsenność, mała odporność na stresy, choroby psychosomatyczne sprawia­ją, że życie codzienne kojarzy się wielu osobom z udręką, zmartwieniem.

Można wspomnieć o niezbyt dużej liczbie ludzi, którzy żyją niejako obok codzienności lub poza nią. Są to różnego rodzaju playboje, niebieskie ptaki, a również artyści wiodący beztroskie życie, zaniedbujący swe obo­wiązki, koncentrujący się na twórczości. Takie życie wiedli pisarze młodo­polscy np. Kazimierz Przerwa-Tetmajer, a szczególnie Stanisław Przyby­szewski.

Osoby zaniedbujące obowiązki codzienne, żyjące niefrasobliwie, często kosztem otoczenia określa się mianem abnegatów. Specyficzne życie co­dzienne wiodą ludzie pozbawieni dachu nad głową: włóczędzy, żebracy, w wielkich miastach zwani clochardami.

W społecznościach cywilizowanych życie codzienne związane z zaspo­kajaniem potrzeb konsumpcyjnych, z urządzaniem mieszkań, utrzymaniem higieny, porządku stało się przedmiotem żywego zainteresowania różnego typu przemysłu, handlu; istnieje rozbudowana infrastruktura codzienności. Rozbudowana sieć usług, sklepów, butików, samów a również intensywnej reklamy towarów ułatwiających życie codzienne ukazuje, że społeczeństwa współczesne poświęcają wiele uwagi życiu codziennemu ludzi, lansując określone modele dotyczące postaw i zachowań wobec codzienności.

Postęp techniczny stymulujący wzrost gospodarczy kształtuje kon­sumpcyjny styl życiowy, w którym sprawy codzienne np. zakupów, kwestie urządzenia mieszkania wzrastają do rangi wiodących treści życiowych. W tych warunkach kształtuje się mentalność szerokich rzesz społecznych skoncentrowana wokół wartości użytkowych. Mentalność ta, której głów­nym nosicielem jest klasa średnia kontynuująca w nowych społecznych wa­runkach tradycje mieszczaństwa, blokuje energię i świadomość człowieka, zubaża jego osobowość kreuje postawy konformistyczne, utylitarne i wą­skie zainteresowania.

 

Myśle że pomogłem :)