Napisz jaką rolę odegrał Ks. Robak (''Pan Tadeusz'') jako emisariusz?
w sensie chodzi o jego historię działania na emigracji..
Bardzo proszę o minimum 4- 5 zdań.
Mola94
Jacek Soplica (ksiądz Robak) jest główną postacią utworu. Jego biografię poznajemy z opowieści Gerwazego, a potem podczas przedśmiertnej spowiedzi samego Jacka. W młodości był hulaką i zawadiaką, nierozważnym, butnym szlachcicem o żywym temperamencie. Stolnik Horeszko zapraszał go do siebie, póki było to dla niego korzystne, jednak stanowczo odrzucił jako kandydata na męża swej córki Ewy. Z powodu zranionej dumy, z rozpaczy i zemsty Jacek zabił Stolnika podczas ataku Moskali na zamek Horeszki. Soplicowie otrzymali od Rosjan zamek Horeszków. Jacek został uznany za zdrajcę, zarzucono mu sprzymierzenie się z Rosjanami. Po śmierci żony (przypadkowo poznanej kobiety) powierzył syna Tadeusza na wychowanie bratu. Wyjechał, wstąpił do zakonu i przyjął imię Robak. Zmienił się, pragnął odkupić winy. Uczestniczył w wojnach napoleońskich, był ranny, więziony, został emisariuszem. Na wygnaniu Jacek spokorniał, a na znak pokuty przywdział strój mnicha i stał się emisariuszem jak już było wspomniane. Jako Ksiądz postanowił przyjąć takowe imię: , „Że jako robak w prochu...”, by dobrymi przykładami i walką za ojczyznę odpokutować za grzechy swojej młodości, a także na znak wielkiej uniżoności i pokory. Dla dobra narodu całkowicie zrezygnował ze swojego życia osobistego. Został cichym myślicielem, do którego bardzo często ludzie zwracali się o radę, był dla nich autorytetem w wielu sprawach. Z naiwnego, łatwowiernego chłopaka przeobraził się w dojrzałego mężczyznę, który odznaczał się nie tylko sprytem, ale i inteligencją. Staje do walki w obronie ojczyzny u boku Napoleona. W tym okresie jego życia cechował go niezwykły hart ducha i pokora, aby dźwignąć się z upadku. W Legionach działał jako emisariusz, przenosząc wiadomości, co bywało nieraz bardzo niebezpieczne. Nie robił tego dla chwały i sławy, lecz po to, aby odkupić dawną pychę i bezduszność. Wrócił do Soplicowa jako mnich, aby przygotować powstanie na Litwie. Gerwazy i Hrabia pokrzyżowali jego plany, gdyż zorganizowali zajazd na Soplicowo, by odzyskać zamek, a to spowodowało interwencję Rosjan. Jacek został śmiertelnie ranny. Podczas spowiedzi ujawnił Gerwazemu, kim jest, a ten mu przebaczył. Umierał oczyszczony z zarzutu zdrady, wiedząc, że na Litwę wkroczyły już wojska Napoleona. Jacek Soplica ma cechy bohatera romantycznego. Jest indywidualistą, przeżywa nieszczęśliwą miłość, przechodzi wewnętrzną przemianę - zmienia się nie tylko jego charakter (pycha ustępuje miejsca pokorze), ale także cel życia, pragnie walczyć o wolność ojczyzny. Różni się jednak od typowych romantycznych bohaterów tym, że rozumie nieskuteczność samotnej walki jednostki o niepodległość, widzi konieczność współdziałania całego narodu.
Na wygnaniu Jacek spokorniał, a na znak pokuty przywdział strój mnicha i stał się emisariuszem jak już było wspomniane. Jako Ksiądz postanowił przyjąć takowe imię: , „Że jako robak w prochu...”, by dobrymi przykładami i walką za ojczyznę odpokutować za grzechy swojej młodości, a także na znak wielkiej uniżoności i pokory. Dla dobra narodu całkowicie zrezygnował ze swojego życia osobistego. Został cichym myślicielem, do którego bardzo często ludzie zwracali się o radę, był dla nich autorytetem w wielu sprawach. Z naiwnego, łatwowiernego chłopaka przeobraził się w dojrzałego mężczyznę, który odznaczał się nie tylko sprytem, ale i inteligencją. Staje do walki w obronie ojczyzny u boku Napoleona. W tym okresie jego życia cechował go niezwykły hart ducha i pokora, aby dźwignąć się z upadku. W Legionach działał jako emisariusz, przenosząc wiadomości, co bywało nieraz bardzo niebezpieczne. Nie robił tego dla chwały i sławy, lecz po to, aby odkupić dawną pychę i bezduszność.
Wrócił do Soplicowa jako mnich, aby przygotować powstanie na Litwie. Gerwazy i Hrabia pokrzyżowali jego plany, gdyż zorganizowali zajazd na Soplicowo, by odzyskać zamek, a to spowodowało interwencję Rosjan. Jacek został śmiertelnie ranny. Podczas spowiedzi ujawnił Gerwazemu, kim jest, a ten mu przebaczył. Umierał oczyszczony z zarzutu zdrady, wiedząc, że na Litwę wkroczyły już wojska Napoleona. Jacek Soplica ma cechy bohatera romantycznego. Jest indywidualistą, przeżywa nieszczęśliwą miłość, przechodzi wewnętrzną przemianę - zmienia się nie tylko jego charakter (pycha ustępuje miejsca pokorze), ale także cel życia, pragnie walczyć o wolność ojczyzny. Różni się jednak od typowych romantycznych bohaterów tym, że rozumie nieskuteczność samotnej walki jednostki o niepodległość, widzi konieczność współdziałania całego narodu.