Papkin to jeden z bohaterów "Zemsty" Aleksandra Fredry, który jest postacią zdecydowanie komiczną. Śmieszy zarówno wyglądem, sposobem mówienia, jak i zachowaniem. Papkin, światowy kawaler, ubrany modnie, w stylu francuskim pojawia się po raz pierwszy w scenie drugiej aktu pierwszego. Śmieszą trzymane przez niego rekwizyty, a mianowicie pistolety, które kontrastują z tchórzostwem bohatera. Papkin jest przerażony, gdy zostaje wytypowany przez Cześnika, by reprezentował go w rozmowie z Rejentem: "Matka w łonie mnie poczęła; A z powicia ślub uniosłem: Nigdy w życiu nie być posłem." Bohater tchórzyównież w sytuacji, gdy Cześnik każe mu przyłączyć się do burzenia muru granicznego. W scenie tej bawi nas trzęsąca się ze strachu postać bohatera, ale jednocześnie jego uległość wobec Cześnika. Czytelnika, bądź widza śmnieszy również naiwność Papkina. Wierzy on w swoją atrakcyjność, czuje się uwielbiany przez kobiety: "A to plaga - boska kara Do mnie młoda, do mnie stara." Z wypowiedzi autora możemy wnioskować, iż żyje on wręcz w świecie fantazji, w którym postrzega siebie jako walecznego rycerza podziwianego przez płeć piękną. Przedeszystkim jednak bawi nas język i sposób wypowiadania się Papkina. Śmieszą jego poetyczne mowy, śpiewana przy angielskiej gitarze piosenka, czy dramatyczne słowa testamentu, kiedy to naiwnie uwierzył, iż został otruty przez Rejenta. Jedną z zabawiniejszych wypowiedzi bohatera jest jego wyznanie miłości Klarze. W scenie tej Papkin fantazjuje i zmyśla niestworzone rzeczy, używając przy tym bardzo oryginalnego słownictwa by tylko zainponować swojej wybrance: "O królowo wszechpiękności ! Ornamencie człowieczeństwa ! Powiedz: "W ogień skocz, Papkinie" - A Twój Papkin w ogniu zginie."umując, możemy stwierdzić, że Papkin to bohater, który potrafi rozśmieszyć każdego widza czy czytelnika. I choć jest to postać groteskowa to zdecydowanie nie budzi uczuć negatywnych czy odrazy.
Papkin to jeden z bohaterów "Zemsty" Aleksandra Fredry, który jest postacią zdecydowanie komiczną. Śmieszy zarówno wyglądem, sposobem mówienia, jak i zachowaniem.
Papkin, światowy kawaler, ubrany modnie, w stylu francuskim pojawia się po raz pierwszy w scenie drugiej aktu pierwszego. Śmieszą trzymane przez niego rekwizyty, a mianowicie pistolety, które kontrastują z tchórzostwem bohatera. Papkin jest przerażony, gdy zostaje wytypowany przez Cześnika, by reprezentował go w rozmowie z Rejentem:
"Matka w łonie mnie poczęła;
A z powicia ślub uniosłem:
Nigdy w życiu nie być posłem."
Bohater tchórzyównież w sytuacji, gdy Cześnik każe mu przyłączyć się do burzenia muru granicznego. W scenie tej bawi nas trzęsąca się ze strachu postać bohatera, ale jednocześnie jego uległość wobec Cześnika.
Czytelnika, bądź widza śmnieszy również naiwność Papkina. Wierzy on w swoją atrakcyjność, czuje się uwielbiany przez kobiety:
"A to plaga - boska kara
Do mnie młoda, do mnie stara."
Z wypowiedzi autora możemy wnioskować, iż żyje on wręcz w świecie fantazji, w którym postrzega siebie jako walecznego rycerza podziwianego przez płeć piękną.
Przedeszystkim jednak bawi nas język i sposób wypowiadania się Papkina. Śmieszą jego poetyczne mowy, śpiewana przy angielskiej gitarze piosenka, czy dramatyczne słowa testamentu, kiedy to naiwnie uwierzył, iż został otruty przez Rejenta.
Jedną z zabawiniejszych wypowiedzi bohatera jest jego wyznanie miłości Klarze. W scenie tej Papkin fantazjuje i zmyśla niestworzone rzeczy, używając przy tym bardzo oryginalnego słownictwa by tylko zainponować swojej wybrance:
"O królowo wszechpiękności !
Ornamencie człowieczeństwa !
Powiedz: "W ogień skocz, Papkinie" -
A Twój Papkin w ogniu zginie."umując, możemy stwierdzić, że Papkin to bohater, który potrafi rozśmieszyć każdego widza czy czytelnika. I choć jest to postać groteskowa to zdecydowanie nie budzi uczuć negatywnych czy odrazy.