1.El Greco (ur. 1 października 1541 w Fodelelub w Kandii na Krecie, zm. 7 kwietnia 1614 w Toledo) – malarz, rzeźbiarz i architekt hiszpański pochodzenia greckiego, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli manieryzmu.
2.Jego twórczość określona została przez idee kontrreformacji i wizje hiszpańskich mistyków.
3.Obrazy El Greca są pełne ekstazy, mają żywą kolorystykę i wyróżniają się ekspresją form.
4.W początkowym okresie swojej twórczości, jeszcze na Krecie, pisał ikony.
5.W roku 1568 wyjechał do Wenecji, gdzie prawdopodobnie przebywał w pracowni Tycjana.
6.El Greco poznał i zachwycił się kolorem obrazów Tintoretta.
7.Wpływ Tycjana i Tintoretta będzie widoczny w jego malarstwie.
8.Od roku 1570 El Greco przebywał w Rzymie na dworze kardynała Alessandro Farnese.
9.Poznał tam twórczość Rafaela i Michała Anioła, do których miał jednak stosunek krytyczny zarzucając im przywiązywanie zbyt dużej uwagi do rysunku i zmniejszenie roli koloru.
10.Dodatkowo konflikt z Vasarim spowodował, że w 1577 zdecydował się opuścić Rzym.
11.Osiadł w Toledo, gdzie pracował do śmierci i gdzie powstały jego najbardziej dojrzałe dzieła, wykonywane głównie na zamówienie Kścioła katolickiego, dążącego do odbudowy swojego znaczenia w Hiszpanii, co dzisiaj nazywamy kontrreformacją.
12.W twórczości El Greca dominuje malarstwo religijne.
13.Malował także portrety; najbardziej znany to Dama w futrze najprawdopodobniej portret ukochanej Jerónimy de las Cuevas, z którą miał syna Jorge Manuela (Jorge także został malarzem; pozostawał pod wpływem ojca, ale nie dorównał mu talentem).
14.Poboczny temat stanowiły sceny mitologiczne Laokoon i pejzaż Widok Toledo.
15.El Greco zajmował się również projektowaniem architektury i rzeźbą (najczęściej związaną z projektowanym obiektem), ale był to zaledwie margines jego działalności malarskiej.
1.El Greco (ur. 1 października 1541 w Fodelelub w Kandii na Krecie, zm. 7 kwietnia 1614 w Toledo) – malarz, rzeźbiarz i architekt hiszpański pochodzenia greckiego, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli manieryzmu.
2.Jego twórczość określona została przez idee kontrreformacji i wizje hiszpańskich mistyków.
3.Obrazy El Greca są pełne ekstazy, mają żywą kolorystykę i wyróżniają się ekspresją form.
4.W początkowym okresie swojej twórczości, jeszcze na Krecie, pisał ikony.
5.W roku 1568 wyjechał do Wenecji, gdzie prawdopodobnie przebywał w pracowni Tycjana.
6.El Greco poznał i zachwycił się kolorem obrazów Tintoretta.
7.Wpływ Tycjana i Tintoretta będzie widoczny w jego malarstwie.
8.Od roku 1570 El Greco przebywał w Rzymie na dworze kardynała Alessandro Farnese.
9.Poznał tam twórczość Rafaela i Michała Anioła, do których miał jednak stosunek krytyczny zarzucając im przywiązywanie zbyt dużej uwagi do rysunku i zmniejszenie roli koloru.
10.Dodatkowo konflikt z Vasarim spowodował, że w 1577 zdecydował się opuścić Rzym.
11.Osiadł w Toledo, gdzie pracował do śmierci i gdzie powstały jego najbardziej dojrzałe dzieła, wykonywane głównie na zamówienie Kścioła katolickiego, dążącego do odbudowy swojego znaczenia w Hiszpanii, co dzisiaj nazywamy kontrreformacją.
12.W twórczości El Greca dominuje malarstwo religijne.
13.Malował także portrety; najbardziej znany to Dama w futrze najprawdopodobniej portret ukochanej Jerónimy de las Cuevas, z którą miał syna Jorge Manuela (Jorge także został malarzem; pozostawał pod wpływem ojca, ale nie dorównał mu talentem).
14.Poboczny temat stanowiły sceny mitologiczne Laokoon i pejzaż Widok Toledo.
15.El Greco zajmował się również projektowaniem architektury i rzeźbą (najczęściej związaną z projektowanym obiektem), ale był to zaledwie margines jego działalności malarskiej.