Szpaki to małe lub średniej wielkośći ptaki.Szpaki gnieżdżą się w dziuplach (często po dzięciołach), budkach lęgowych, załomach murów i pod dachówkami budynków. Gniazdo jest ułożone z gałązek i innego materiału roślinnego i wyścielone suchą trawą, mchem, wełną, piórami.Prowadzą nadrzewny lub naziemny tryb życia. Żyją zazwyczaj w gorącym klimacie.Ich ubarwienie jest różnorodne - od szarego i czarnobiałego do purpurowego, zielonego lub żółtego, często z metalicznym połyskiem. Ptaki te mają długi ostro zakończony dziób. Mają bardzo silne nogi oraz ostro zakończone skrzydła. Niektóre szpaki potrafią naśladować dźwięk innych ptaków.Odżywiają się różnymi bezkręgowcami: konikami polnymi, chrząszczami, muchami, pająkami, ślimakami i dżdżownicami, a także chwytają włochate gąsienice omijane przez inne ptaki. Zjadają również jagody i owoce (morwy, jeżyny, dzikiego bzu, czereśni itp.) oraz nasiona
Szpak jest nieco mniejszy od kosa, z którym niekiedy bywa mylony, lecz jego sylwetka jest nieco bardziej krępa a ogon krótszy. Lata bardzo szybko, machając skrzydłami; lot ciągły przerywany jest lotem ślizgowym, podczas którego skrzydła przyjmują kształt strzały. Upierzenie szpaka jest czarne, z metalicznym połyskiem z licznymi jasnymi kropkami. Szpak jest dziuplakiem, który chętnie zasiedla skrzynki lęgowe.Dosyć powszechnie szpaki są uznawane za szkodniki, przede wszystkim upraw wiśni i czereśni. Owoce te nie są jednak głównym pokarmem tego ptaka. Szpaki oprócz owoców zjadają także wiele owadów, zwłaszcza w okresie lęgowym. Ich łupem pada mnóstwo szkodników, które są poza zasięgiem mniejszych ptaków.Szpaki są ptakami wędrownymi. Na czas swojej wędrówki mogą łączyć się w potężne stada, przypominające szybko przemieszczającą się, czarną chmurę. Zachowania stadne to także cecha, która pozwala odróżnić szpaka od kosa, który nigdy w stada się nie łączy.
Szpaki to małe lub średniej wielkośći ptaki.Szpaki gnieżdżą się w dziuplach (często po dzięciołach), budkach lęgowych, załomach murów i pod dachówkami budynków. Gniazdo jest ułożone z gałązek i innego materiału roślinnego i wyścielone suchą trawą, mchem, wełną, piórami.Prowadzą nadrzewny lub naziemny tryb życia. Żyją zazwyczaj w gorącym klimacie.Ich ubarwienie jest różnorodne - od szarego i czarnobiałego do purpurowego, zielonego lub żółtego, często z metalicznym połyskiem. Ptaki te mają długi ostro zakończony dziób. Mają bardzo silne nogi oraz ostro zakończone skrzydła. Niektóre szpaki potrafią naśladować dźwięk innych ptaków.Odżywiają się różnymi bezkręgowcami: konikami polnymi, chrząszczami, muchami, pająkami, ślimakami i dżdżownicami, a także chwytają włochate gąsienice omijane przez inne ptaki. Zjadają również jagody i owoce (morwy, jeżyny, dzikiego bzu, czereśni itp.) oraz nasiona
Szpak jest nieco mniejszy od kosa, z którym niekiedy bywa mylony, lecz jego sylwetka jest nieco bardziej krępa a ogon krótszy. Lata bardzo szybko, machając skrzydłami; lot ciągły przerywany jest lotem ślizgowym, podczas którego skrzydła przyjmują kształt strzały. Upierzenie szpaka jest czarne, z metalicznym połyskiem z licznymi jasnymi kropkami. Szpak jest dziuplakiem, który chętnie zasiedla skrzynki lęgowe.Dosyć powszechnie szpaki są uznawane za szkodniki, przede wszystkim upraw wiśni i czereśni. Owoce te nie są jednak głównym pokarmem tego ptaka. Szpaki oprócz owoców zjadają także wiele owadów, zwłaszcza w okresie lęgowym. Ich łupem pada mnóstwo szkodników, które są poza zasięgiem mniejszych ptaków.Szpaki są ptakami wędrownymi. Na czas swojej wędrówki mogą łączyć się w potężne stada, przypominające szybko przemieszczającą się, czarną chmurę. Zachowania stadne to także cecha, która pozwala odróżnić szpaka od kosa, który nigdy w stada się nie łączy.