Jacek Soplica (Wojewoda, ksiądz Robak, Bernardyn) – fikcyjna postać poematu epickiego Adama Mickiewicza Pan Tadeusz. Szlachcic litewski, głowa rodu Sopliców, zabójca Stolnika Horeszki ojciec Tadeusza, kapłan z zakonu bernardynów.
Postać Jacka Soplicy powszechnie uważana jest za wyraz zmiany sposobu myślenia u polskich poetów doby romantyzmu. Soplica jest pierwszym w historii polskiej literatury bohaterem narodowym, który odwołuje się nie tylko do szlachty, ale także do chłopstwa. Wedle badaczy twórczości Mickiewicza, postać Jacka Soplicy stała się odzwierciedleniem poglądów autora po upadku powstania listopadowego, które według Mickiewicza zakończyło się klęską, gdyż objęło jedynie możnych, a nie cały naród.
Jacek Soplica (Wojewoda, ksiądz Robak, Bernardyn) – fikcyjna postać poematu epickiego Adama Mickiewicza Pan Tadeusz. Szlachcic litewski, głowa rodu Sopliców, zabójca Stolnika Horeszki ojciec Tadeusza, kapłan z zakonu bernardynów.
Postać Jacka Soplicy powszechnie uważana jest za wyraz zmiany sposobu myślenia u polskich poetów doby romantyzmu. Soplica jest pierwszym w historii polskiej literatury bohaterem narodowym, który odwołuje się nie tylko do szlachty, ale także do chłopstwa. Wedle badaczy twórczości Mickiewicza, postać Jacka Soplicy stała się odzwierciedleniem poglądów autora po upadku powstania listopadowego, które według Mickiewicza zakończyło się klęską, gdyż objęło jedynie możnych, a nie cały naród.