Question

Na czym polegała kultura sarmacka

Answer 1

KULTURA SARMACKA
Potocznie mianem sarmatyzmu określa się szeroko rozumiany styl życia polskiej szlachty, jej specyficzną mentalność, a także kulturę.
Sarmatyzm królował w Rzeczpospolitej w XVII i pierwszej połowie XVIII w.
Podstawą sarmatyzmu była ideologia wywodząca polską szlachtę od starożytnych Sarmatów.
Sarmatyzm integrował szlachtę Rzeczypospolitej, uzasadniając posiadane przez nią przywileje społeczne, ale także odmienność jej obyczajów.
Nowym gatunkiem literackim stał się pamiętnik (Jan Chryzostom Pasek, Stefan Żółkiewski, Samuel Maskiewicz). Poezję w języku polskim tworzyli m.in. Jan Hieronim Morstin, Wacław Potocki, Mikołaj Sęp-Szarzyński oraz Wespazjan Kochowski, zaś po łacinie Mikołaj Sarbiewski.
W XVII w. W Rzeczpospolitej rozwinęła się astronomia i matematyka. W naukach tych wyróżnili się Jan Brożek, Jan Heweliusz oraz Adam Kochański. Na polu naukowym działali też filozof Sebastian Petrycy oraz prawnik Gottfried Lengnih. Podręcznik rolnictwa dla ziemian napisał Jakub. K. Haur.
Szlachta interesowała się historią. Swoiście wiedzę popularyzowała wyśmiewana przez historyków encyklopedia Nowe Ateny Benedykta Chmielowskiego oraz szeroko czytane kalendarze.
W XVII-XVIII w., dzięki mecenatowi królewskiemu i magnackiemu, rozwinęła się architektura. Powstało wówczas wiele wybitnych budowli, głównie w stylu barokowym. Zaliczały się do nich m.in. pałac w Wilanowie, zamek Koniecpolskich w Podhorcach, zamek Lubomirskich w Wiśniczu. Przykładem ówczesnej architektury sakralnej są natomiast: kościół św. Piotra i Pawła w Krakowie, a z późniejszego okresu rokokowy kościół wizytek w Warszawie.